EPILOGUE
Mr. Right. Ilang taon ko na nga bang 'yang hinahanap. Ilang luha na ba ang nasayang ko para sa paghihintay sa kanya? Sa dami na nang nagyari 'di ko na mabilang pa. I had enough ika nga. Pero, iba pa rin talaga 'yong feeling na nasa tabi ko na siya. Iba parin talaga 'yong feeling na nasa right ko na si Mr. Right. Ang corny ko no. Oh, nooo! But seriously, I'm happy.
This is not the end 'cause we just started.
Fate. Kismet. Destiny. Mga walanghiya 'yang mga 'yan. Pina-ikot ikot ang buhay ko. Parang roller coaster ang peg. But you know what, it's all worth it!
Dapat kasi 'di ako nagmadali kasi sabi nga nila, lahat tayo sa mundong ito konektado sa iisang pang tao. Ibig sabihin lahat tayo may Mr. Right o Ms. Right. It's just a matter of time. We just have to be wait. 'Di kasi lahat ng bagay kailangan minamadali, 'di dapat inaapura. Ika nga nila, you just have to wait for your turn kahit matagal kasi mapapawi lahat 'yan kapag nandyan na 'yong hinihintay mo. Dapat maghirap ka muna para kapag nasa iyo na 'di mo na basta basta mapapakawalan pa, 'di ba? Kasi pinaghirapan mo. Hinintay mo.
Kung babalikan lahat ng pangyayari sa buhay ko bago ako tuluyang nahanap ni Mr. Right. Ang daming emosyon na nakapaloob. Pero wala na akong pagsisisi, kasi nga he's worth it. Nandito na siya sa tabi ko, aangal pa ba ako? Nandito na siya sa tabi ko, wala na akong mahihiling pa.
Natanaw ako ang mga kaibigan ko na nandoon sa may pampang, ang BTS kasama ang mga girlfriends nila at soon to be wives. Nagbabasaan sila do'n, nagkakatuwaan. Masaya. Ang dating iniidolo ngayon nasa tabi na nila. Nang dumapo naman ang mata ko kina Jeric, 'di ko maiwasang mapangiti. Iniyakan ko 'yan ng dalawang linggo noon, akalain mo nga naman 'di ba? Nakipagbreak sa akin tapos hinabol habol ako. Ang haba lang ng hair ko. Kasama niya 'yong fiance niya. Nagkukulitan sila do'n. Humingi siya nang tawad sa akin do'n sa nagawa nila. Set up lang pala 'yong dati. Plano nilang dalawa ni Carmela. Oh, well.
"Baby," napalingon ako kay Yohann na nasa kaliwa ko nang tawagin niya ako. Nakangiti siya sabay yakap sa akin. Niyakap ko siya pabalik. "I love you," bulong niya sa tainga ko kaya't tumango ako.
"I-"
May sasabihin pa sana ako sa kanya kaso may humila sa kanya bigla. "Nagseselos ako!" bulaslas ni Carmle habang pinanlilisikan ako nang mata. Natawa nalang ako sa reaksyon niya. Yohann and I used to say i love you to each other. Bakit ba? Eh, sa mahal namin ang isa't isa higpit sa pa pagiging magkaibigan. 'Di ba? Magkapatid na nga ang turingan namin sa isa't isa.
Si Carmela humingi na rin siya nang tawad sa akin. She already realized her mistkaes at tanggap niya na mas maganda ako sa kanya, 'no! Ngayon naman si Yohann ata ang napupusuan. Eh, may pagkamalandi pa rin ang lalaking 'yon kaya ayon go na go ang loko kahit na may fiance' pa rin.
It's 3 months since the incident in the hospital happened. Biglang may humigit sa beywang ko mula sa KANAN ko. Hinapit niya ako kaya't mas lalo akong napalapit sa katawan niya. Umakbay siya sa akin na para bang binabakuran ako.
"Remind me later that I'm going to kill Yohann," natawa ako sa sinabi niya kaya't sumimangot siya pero naka-akbay pa rin. Humarap ako sa kanya at binelatan ko siya.
"Baklang isip bata na mahilig sa pink," pang-aasar ko pero sinamaan niya lang ako ng tingin.
"May sasabihin ako saiyo," bigla na namang sumigla ang mukha niya. Bipolar talaga 'tong lalaking 'to.
"Ano 'yon?"
"I've learned another language," aniya habang nakangiti. Nakakahawa 'yong ngiti niya kaya't di ko mapigilan na ngumiti rin.
"Ano naman?" tanong ko.
"Kaluguran da ka," sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko.
Ako naman napakunot ng noo. Ano raw. "Ano 'yon? Kanluran?" di ko siguradong tanong. 'Di ko kasi naintindihan e.
He chuckled then he kissed me on my forehead. "Stupid, that means I love you,"
"Aba! Malay ko naman 'di ba? Atsaka-" napahinto ako sa pagsasalita dahil sa labi niyang nasa labi ko. Oh lalalaa, nasa langit na ba ako? I kissed him back.
By the way, Kim Seokjin is the name. Yes, he's my Mr. Right and yeah, he's on my right side literally.
END.
Yey, tapos na. Hi Author! Honestly nag-enjoy ako sa pagsusulat nito. As in. Haha. Namimiss ko na kasing magsulat ng romance. Mehehe. Pero ayon nga, I have no regrets on joining the game. Ang saya lang kasi. 'Di ko maexplain. Lalo na no'ng tinatype ko 'yong epi tho maikli pero 'yan na talaga 'yan. Sana nagustuhan mo kahit papaano.
Tapos pala 'yong words na "Kaluguran da ka," is a kapampangan term. Kapampangan kasi ako so sinali ko na para may iba naman. Mehehe. Salamat sa aliw na nabigay sa akin nitong game mo. Nakakatuwa kasi talaga. Haha. Sana maging friends tayo. PM lang sa akin. Hihi.
Hanggang dito nalang ako. Thank you so much! Take care and God bless po. :)
-Hopelessloner/Lorren
BINABASA MO ANG
One shot stories ♥
Teen FictionHOPELESSLONER'S ONE SHOT STORIES COMPILATION. ENJOY READING! :)