After the Unwanted Mistake

Chapter 12.

Z's

"You okay, Diego? Bakit parang namumutla ka?"

Lumapit ako sa kaniya pagkatapos ko iyong sabihin. Nag aalala ako. Sobrang putla ng labi niya kumpara sa labi na alam kong meron siya. His lips were usually swollen. Red like cherry, but today it's different.

"I'm okay, silly." Aniya bago pilit na tumawa.

Nangunot ang aking noo, taimtim siyang pinagmamasdan. Parang may mali talaga eh. Humakbang ako palapit sa kaniya bago pinakiramdaman ng aking likod palad ang kaniyang noo.

Nakangiwi siyang tumingin sa akin.
"What are you doing?"

"Checking if you're sick."

"Andrea, I'm not. I'm okay."

Hindi ko siya pinakinggan at nilipat nalang sa kaniyang leeg ang aking kamay nang walang maramdaman na init sa kaniyang noo. Hinawakan niya ang aking pala-pulsuhan at binaba iyon.

"I told you, love. I'm fine. There's nothing to worry about." Nakangising Aniya.

Sinamaan ko siya ng tingin.
"Why are you so pale, then?"

He chuckled manly, I looked at his Adam's apple, he looked sexier growing old.

"Maybe, I'm just tired." Aniya.

"You can stay here later, I don't mind if I go alone to the party or better, Neveri can fetch me here, I'll just call her."

Mariin siya umiling at hinawakan ang kamay ko.

"I'm coming with you-."

"But you're tired, Diego!"

He put his index finger in my lips to silence me. Umirap ako at pinagkatitigan siya.

"I'm tired, but I don't want you alone. "

Bumuntong hininga ako at tumango, wala naman akong magagawa. Alam kong hindi niya ako hahayaang umalis talaga mag isa mamaya. I admit that he's overprotective. Especially on me and Calamity. Aniya'y maliban sa Mama niya. Kami lang daw ni Calamity ang babae sa buhay niya. So he'll do everything to make us happy and safe.

Same with Claude, he's protective to him but not like how he treated us girls. Ayaw daw niyang mainsulto si Claude. Kilala niya ang anak kong lalaki. Kaya nitong protektahan ang sarili. Hindi emosyonal si Claude, ngunit sobrang mainitin ang ulo.

"Kumain kanaba? Ipaghahanda kita?" Tanong ko.

Umiling siya at hinimas ang tiyan na Animoy busog na busog na.

"I'm so full, I ate already. Nag dala ng adobo yung secretary ko, luto daw ng Nanay niya. It looked delicious so I tried."

Nangunot ang aking noo. Usually, Diego. Don't it food cooked by people he didn't know. Well, unless it's from a restaurant. Siguro nga'y masarap iyon.

"You sure?" I said. "I can cook adobo if you want more?"

He pouted, unti unti nang bumabalik ang kulay ng kaniyang labi.

"I'm full already, do you want me fat?" Aniya.

Umasta akong nag iisip, bago tumango at nanunuya siyang tinignan.

"I want to see you fat, gaining weight everyday." Humalkhak ako nang makita ang nakasibangot niyang mukha.

"Tripper." At inirapan ako.

"I'm not tripping on you, Diego." I smiled. "I wonder how would you look like."

Naisip ko kung anong magiging mukha niya, kapag lobo na ang kaniyang pisngi. Kapag wala na siyang muscle. Kapag wala na siyang abs. Kapag dina firm ang kaniyang katawan. I can't help but to smile imagining how he managed to be drop dead handsome despites of his fats.