After the Unwanted Mistake

Chapter 7

If only I could understand Diego's situation, panigurado ay hindi na kami aabot sa ganoong pagkakataon. Ngunit paano ko siya maiintindihan kung maging ako ay hindi niya naiintindihan. I'm just freaking worried about him. Galit ako kasi Mali ang dahilan niya. At talagang binalik niya pa yung usapin na iyon, He didn't have to bring that topic back. How insensitive of him, Hindi ko alam kung ano ba ang problema niya doon.

To be honest, I don't want to understand him. What he did was very wrong. He betrayed us, He destroyed a family. And I don't know how or what to feel about it. Diko alam kung ano ang gagawin upang pakitunguhan siya.

Pero heto ako ngayon, pagkatapos akong kausapin ni Claude ay tila ba nawala lahat ng hinanakit ko kay Diego. Pakiramdam ko'y kailangan ko siyang intindihin.

"Love, I'm sorry." Aniya.

pinigilan ko ang ngiting sumisilay sa aking mga labi. Hindi ko alam kung paano, pero bigla na lamang nawala ang galit ko kay Diego, hindi ako sumagot at nagkunwaring abala sa pagpapalaman ng strawberry jam sa bread na inihahanda ko.

"Hey, Zhekinah. Please? I promise that I will never lie to you again."

Ngumisi ako at tinignan siya, gulat naman siyang tumitig sa akin.

"Kailan ba tayo pupuntang beach?" Pag iiba ko ng usapan, tapos na iyong nangyari kaya ayoko na iyong balikan at pag usapan.

Tumikhim siya at ngumisi din pabalik.

"May inaasikaso lamang ako sa office ko, then after that we'll pick a good background resort para doon na lamang tayo." Mukhang nakaradar naman siya dahil sa pag iba ko ng topic kaya sinakyan na lamang niya.

"Why are you so busy this days, huh?" I asked while stirring the juice. Lumapit siya sa akin at tinutulungan akong ilagay ang bread sa tray.

"Nagtayo kasi si Mommy ng bagong business niya pero ako naman ang pinapahirapang mag handle," Nakangiwing Aniya.

Natawa ako at tinignan siya, nakakatuwa naman kasi ang Mommy niya. Kung ano na lamang magustuhan ay gagawin, Wala rin naman kasing magagawa si Diego. Hindi niya kayang pigilan ang kasiyahan ng nanay niya.

"Talaga? Ano namang business?" Tanong ko at kumuha na ng mga baso.

"Event........ planning agency." He answered boredly.

Namamanghang tumango ako, that's my dream job. Ganoon din ang natapos kong kurso, kaso hindi ko siya masyadong napagtuunan ng pansin. Kinailangan ko din Kasi ng trabahong may mas mataas na sahod nung panahong iyon dahil sa kambal.

"You know what, Love?" Biglang sabi ni Diego.

Nangunot ang noo ko ng bahagya dahil sa biglaang pagsasalita niya.

"I don't know." I said bluntly.

He frowned. "Come on, I'm serious here."

I enhaled deeply then looked at him. "What is it?"

"Why don't you manage it? Come to think of it. Event management ang natapos mo, and I'm sure Mommy would willingly take you as the head."

Nilapag ko ang kapeng tinimpla ko sa harap niya. Bago binalikan ang tray na may lamang meryenda. Tumayo naman siya at lumapit.

"Let me carry it." Sabi niya at inagaw ang tray upang siya ang mag buhat.

Tumango ako at hinayaan siya. kinuha ko naman ang juice. Sabay kaming tumayo at naglakad papasok sa living room kung saan naroon ang mga Bata.

"Meryenda." Sabi ni Diego upang maagaw ang atensyon nila, sabay naman silang lumingon.

Sabay sabay kaming kumain ng meryenda. Sinabi rin ng kambal Ang gusto nilang gawin ngayong summer. They said they wanted to travel in Palawan and somewhere in Rizal I don't know. Nagulat din akong marami silang alam na lugar dito sa pilipinas.