After the Unwanted Mistake

chapter 4 (Happy but not quite)

Z's

"love wake up." Sabi ni Diego sabay pasada Ng kanyang kamay sa aking buhok.

Diko Alam na nakatulog pala ako habang naghihintay ng paglapag namin patungo sa airport, ansakit ng katawan ko sa pag upo. Halos kalahating araw rin akong nasa ganoong ayos.

I looked at my children to see if they're fine.

"Walang nagbago, tahimik parin." Anito habang nakatingin sa kambal.

Pinagmasdan ko ang mga anak ko, Wala ngang nagbago. Calamity stayed silent while Claude remained serious, though his guilt towards his twin was visible.

This is what I am talking about, They're pride were too high to reach. Bakit Hindi na lang sila mag sorry sa Isat Isa? Kahit hindi sabihin ni Diego Alam kong kanina nya pa gustong kausapin namin ang kambal. Ngunit sa gantong pagkakataon gusto kong malaman Kung sino sa kanila ang unang magpapakumbaba.

Muntik na akong matawa, nang makitang inirapan ni Calamity ng palihim ang kakambal.

"Masyadong matataas ang pride." sabi ng kalapit ko.

I chuckled. Talagang manang mana sa tatay nila.

"Why are you laughing?" Nakangiwing sabi ni Diego.

Tinignan ko ang kambal. "May pinagmanahan eh.

"Excuse me? Hindi kaya ako ganyan katulad nila, I can easily swallow my pride just for you."

Napangisi ako.

"Dun na lang tayo sa bahay ko mag stay, mas komportble doon." Aniya at sinandal ang ulo ko sa balikat nya.

"Masyadong malaki ang bahay mo dito."

"Mas malaki mas maayos." Sabi nya habang pinaglalaruan ang mga daliri ng kamay ko.

Natawa ako at pinagmasdan ang ginagawa nya.

"Naroon ba si tita?" Tanong ko sa kanya.

"Paminsan minsan lamang doon dumalaw si mama, Alam mo naman tumatanda na, madaling mapapagod."

"Pag iisipan ko, nakakahiya kasi eh."

Pinagsiklop nya ang aming mga kamay.

"Don't be. Alam mo bang miss na ni Mama ang kambal? She always asked me about them and you."

Napangiti ako. Naalala ko nang unang Makita ni tita ang kambal, halos ayaw nya itong bitawan. She always spoil the twins whenever she gives a visit to us.

"Tumatanda na si Mama." Sabi ni Diego.

Agad ko syang nilingon nang mahimigan ang lungkot sa boses nya.

"I know how she misses papa so much." Anito at Huminga ng malalim.

Pinagmasdan ko sya habang magsasalita.

"Minsan naaabutan ko sya sa kwarto pag mag isa lamang siya, lagi ko syang nakikitang umiiyak."

I know the story about his mom and dad, namatay ang daddy nya dahil pagmamahal nito sa asawa, which is his Mom. Sobrang tragic ng nangyari. To the point where tita Valeriana almost committed suicide.

His dad was the best example of a loving sacrifice, kahit sino ay siguradong magiging emosyonal pag narinig ang kwento Ng mga magulang nya.

Ilang oras pa ay narating na namin ang airport, when the airplane descended my heart started hammering again and again.