12 කොටස

461 134 6
                                    

"දැන් යමු මනුස්සයෝ"
ටේ සිය වෙනි වතාවටත් අසනීප කාමරය ඉස්සරහ දණ ගහගෙන ඉන්න යුන්ගීට කෙඳිරුවා.

මේ වෙනකොට ජන්කුක් ඒ වැඩේ නවත්තලා තිබුනේ තවත් කියන එකෙන් වෙන්නෙ නිකම් තමන්ගෙ හොට.... නෑ...... කට මහන්සි වෙනවා විතරයි කියලා දන්න නිසා.

කඳවුරේ ඉන්න කාටවත් තේරෙන්නෙ නැති මේ විකාරෙට තේරුම් ගන්න හදන එක මෝඩකමක් කියලා දන්න නිසා ජන්කුක් උත්සාහය අත් ඇරලා තිබුනත් ලීසායි රෝසුයි උත්සාහය අත අරින්න සූදානම් නෑ වගේ.

"එයාට බලයන් නෑ කියලා නෙ කියන්නෙ"

"ඒකනෙ. එතකොට කොහොමද?"

"යුන්ගී නම් කියන්නෙ පරම්පරා ගාණක් යනකොට හැකියා මොට වෙනවා කියලා!" ටේ කෙල්ලො දෙන්නගෙ කතාවට කට දානකොට මෙච්චර වෙලා එල්ලි එල්ලි තිබුන යුන්ගිගෙ කඳුලු බිංදුව කම්මුල් දිගේ ගලාගෙන යනකොට ජන්කුක් ට තේරුනා ටේ වැඩේ වණ කර ගත්තා කියලා.

"ෂ්" රෝස් ටේගෙ ඇඟට හයියෙන් ඇන්නෙ නැත්නම් ජන්කුක් ට නම් හිතුනෙ ටේ මිනී කන මෝරෙක් බවට පත් වෙලා හිටපු දියකිඳුරාගෙ ගොදුරක් බවට පලවෙනි වතාවට පත් වීමට ටේ වාසනාව උදා කර ගනියි කියලා.

සෙන්ඩි සහ ජෙනීත් අසනීප කාමරය ඉස්සරහ හිටගෙන හිටියත් ඔවුන් වචනයක් වත් කියන්නෙ නැතිව ගියේ ඔවුන් දෙදෙනත් ජන්කුක් තරම්ම පුදුම වෙලා තිබුන නිසා.

"මම එයාගෙ ජීව වලල්ල නොපෙනී යනවා දැක්කා"

යන ගමන් ජෙනී ජින් ගෙ කනට කොඳුරනවා ජන්කුක්ට ඇසුනා.




පැයකට විතර පස්සෙ බේ එලියට ආවා.

"එයාට සිහිය ආවාද බේ?"
යුන්ගී බලාපොරොත්තු සහගත විදියට නැගිට්ටා.

"නෑ. ප්‍රතිකාර කරලා ඉවරයි. යාලුවාව බලන්න ඕනෙ නම් ඇතුලට එන්න"
බේ කියන පමාවට යුන්ගී බේවත් පෙරලගෙනම අසනීප කාමරය ඇතුලට දිවුවා.

හොඳටම පුදුමයට පත් ජන්කුක් ඇතුලු පිරිස බේගෙ මූණ දිහා බලාගෙන විනාඩි කිහිපයක් ගත කර අතර ඉන් පසු යුන්ගීව අනුගමනය කළා.

ඇතුලට යනකොට ජන්කුක් දැක්කෙ ඇදේ වැතිරිලා ඉන්න ජිමින්. කිසිම හාවක් හූවක් නැතිව ඔහු ඔහේ වැතිරිලා හිටියා. තොල් දෙක හොඳටම සුදු මැලි වෙලා.
ජිමින්ට එහා පැත්තෙන් වාඩි වෙලා ජිමින්ගෙ මූණ දිහා බලාගෙන හිටපු යුන්ගී දැක්කම ජන්කුක් ට නම් හිතුනෙ බැරි වෙලාවත් ජිමින්ට දැන් සිහිය ආවොත් යුන්ගීගෙ සුදුමැලි පෙනුම දැකලා බය වෙලා ආයෙ සිහි නැතිව වැටෙයි කියලා.





The curse | TK ✓Donde viven las historias. Descúbrelo ahora