“නෑ.....න්...නෑ....”
තමන් කොච්චර උත්සාහ කරත් හෙලවෙන්නවත් බැරි නිසා ජන්කුක් කෙඳිරුවා.
නෑ.
ජන්කුක් ට කට වත් හොලවන්න පුලුවන් උනේ නෑ. හිතෙන් කෙඳිරුවා
එහා පැත්තෙන් හිටපු යුන්ගිත් නොසෙල්වී ඉන්නවා ජන්කුක් දැක්කා. යුන්ගී විතරක් නෙවෙයි පාරෝවො මලමිනී පවා කාලය අතර ගල් ගැහිලා.
“ඒක තමා මගෙ හැකියාව”
පූස්වෙස්මූණ දාපු ගෑණි ජන්කුක් ගෙ මූණට එබුනා.
“කාල අවකාශය හසුරවන්න පුලුවන්”
බෙල්ලෙ දාගෙන ඉන්න මාලයක් කරකවන ගමන් ඒ ගෑණි කෙඳිරුවා.
ජන්කුක් ට තව දුරටත් එයා පූස් වෙස්මූණක් දාගෙන ඉන්න පිස්සු කෙල්ලෙක් වගේ පෙනුණෙ නෑ. ඊට යටින් හැංගිලා තිබුණු බියකරු බව ජන්කුක් දැක්කා
තමන්ට එහා පැත්තෙන් ලීසා යන්නම් චලනය වෙනවා.
ඔව්. එයා ගැටලුවක් නැතිව ඉන්නවා.
ලීසා සහ අනිත් ගැහැණිය ඇර සතුර මිත්‍ර පාර්ශවයන් දෙකම කාලය අතර ගල් වෙලා.
“මේ මාලෙ තමා බලය තියෙන්නෙ”
ඒ වන විට කොල පාටට දිලිසෙන මාලය දිහා බලන ගමන් ජන්කුක් කල්පනා කලා. ඒක විනාශ කරා නම් මෙයාට යන එන මං නැති වෙනවා
ඒත් පුංචි ගැටළුවකට තිබුණෙ ජන්කුක් ට හෙලවෙන්නවත් බැරි උන එක.
ඒක අසාධාරණයී. ජන්කුක් කල්පනා කලා. යුධ නීතියට අනුව දෙගොල්ලටම එක සමාන අයිතීන් බලයන් හිමි වෙන්න එපායෑ. ජන්කුක් ට ඕනි උනේ මේ ගාෆීල්ඩ් ට යුද නීතිය උගන්වන්න.
ඒත් වෙලාවෙ හැටියට යුද නීතියක් උගන්වනවා තියා කට වත් හොලවා ගන්න බැරි නිසා ජන්කුක් ඒ අදහස අත ඇරලා දැම්මා.
“තමුසෙ මහ කරදරකාරයෙක්. බලමු මේකෙන් වත් මට්ටු වෙයිද කියලා”
ඒ ගාෆීල්ඩ් ගෑනි වක ගැසුණු පිහියක් ඔසවා ගත්තා.
ජන්කුක් ට මොහොතකට හිතුනෙ ඇය තමන්ව මරන්න යනවා කියලා. ඒත් මේ ශිෂ්ටාචාරය ට පණ දෙන්න තියෙන වැඩේ තාම ඉවර නැති නිසා තමන්ව තියාගෙන වද දෙයි කියලා ජන්කුක් කල්පනා කලා.
CZYTASZ
The curse | TK ✓
Fantasyඅවුරුදු දහස් ගණනාවක් තිස්සෙ යට ගිය යලි නැග ආ ශිෂ්ටාචාරයක් . මනඃකල්පිත අර්ධ පක්ෂී ආත්මයක් දරන්නෙක් . දශක ගනනාවක් තිස්සේ පැසවන ග්‍රීක ඊජිප්තු වෛරයක් . ප්‍රේමය , යුද්ධ , වේදනාව සමග කැටි වූ නිමා නොවූ ආත්මීය ප්‍රේම වෘතාන්තයෙ නැවත ඇමතුම කෙසේ වේද?
