Reyna ng Katarayan (NAG IISANG DYOSA)

DYOSA 42

Claire POV

Pagkatapos ng lahat.. Dito rin pala ang hantong,Si lucas naba ang karma ko sa lahat ng kasamaan ko?

Bakit mali ba ang lumaban?

Mali ba ang ipagtanggol.ang sarili?

Mali ba na maging malakas?

Kasalan ko ba kung maganda ako at maraming naiinggit?

Kung hahayaan ko lang ang iba na saktan at apihin ako di ko kaya!

Di ako pinanganak para apihin at saktan lang ng iba

Di ako naging matatag para paiyakin lang nila!

Pero kahit gaano pa ako kasama nasasaktan at napapagod din ako

Wala naman akong pinatay ah! Bakit ganito nalang ang parusa saken

Bakit kung kelan seryoso at mahal na mahal ko na sya dun pa nya ko iiwan?

Urrg! Ito ang ayaw ko sa pag ibig eh, kaya ayaw kong magmahal dahil kahit ano pang gawin mong sakripisyo sa huli uuwi ka paring luhaan.

Bakit may mga taong sa una lang sweet sa una ka lang mahal? Bakit pag handa kanang umibig dun kapa masasaktan

Diko na napigilang mapaluha ng maalala ang unang pagkikita namin ni lucas

Sa hindi ko inaasahang pagkakataon ... Nasalubong at nakabangayan ko ang taong makapagpapabago pala saaking buhay

Ang lalaking kahit ilan libong beses mapahiya sa harap ng iba nagagawa paring ngumiti at lambingin ka

Kahit ilang beses ko ng iniwasan at pinigilan ang nararamdaman ko para sakanya ginawa at pinatunayan nya paring mahal nya ko

Pero totoo bang.mahal.nya ko?

O katulad ko na challenge lang sya sa ugali ko?

Bakit.naman ganito!

Bawal ba akong maging masaya?

Bawal na akong ngumiti?

Kailangan ba lagi akong umiiyak ?

Kailangan ba saktan at apihin ako?

Ano pa? Ano ang gusto nila na pwedeng.makasakit saken!

Ang sakit sa puso, ganito pala kapg nasaktan ka ng taong nagpapasaya sayo..

Yung taong laging anjan

Pero sa isang iglap nagbago at nagbalik sa pagiging stranghero.

"Babyyy" nag aalalang tawag saken ng mommy ko at yinakap ako

Andito na pala ako sa bahay

Di ko namalayan

Firstime kong maglakad papunta sa bahay

Naalala ko nanaman si lucas

Sya ang kauna unahang lalaking humalik saakin in public

Ang lalaking walang hiya

Ang lalaking ginagawa ang lahat para mapangiti ako

Ang lalaking nagpabago saken

Ang lalaking mahal na mahal ko

At ang lalaking kauna unahang nanakit sa damdamin ko

Asan na ba ang lucas na lagi akong pinapangiti at pinaparamdam.kung gaano.nya ko.kamahal sa kabila ng ugali ko

Napatingen ako sa mommy ko na nakayakap saken at umiiyak

"Anak ano.bang nanyare?may nangyare.bang masama kay sky?"

Ngumiti ako kay mommy..

"Wala mommy, mabuti ang lagay ni sky..." Sagot ko at pilit ngumiti kahit sumasabay sa pag agos ang luha ko

"Baby" lalo akong naiyak ng yakapin ako nito

"Pumasok na tayo sa luob, magpahinga ka muna para makapag usap.tayo ng.maayos" nag aalalang sabi nito

Kaya sinunod ko nalang

Naabutan ko sa sala si trisha na nag aayos ng mga fresh red roses sa vase

Lumapit ito at nag aalalang nagtanong

"What's wrong? Bakit ka umiiyak!?" Lalo akong napaiyak at napayakap dito

Bakit ko ba hinahayaan ang sarili kong masaktan. Samantalang may mga tao na kaya naman akong pasiyahin

Alam.kong nagtatakasa sila sa ginawa ko kay trisha

Bumitaw nako at umupo sa sofa

Sabay naman ang dalawa na umupo sa tabi ko

Kailangan ko ng mga taong malalabasan ng sama ng luob ... At ang pamilya ko yon

"Ano bang nanyare?" Nag aalala nilang tanong

Bakit ba di ko nakita ang good side ni trisha?

Nakonsensya tuloy ako dahil ginagawa pala nito ang lahat mapalapit lang saken

Di naman ako.masisisi dahil yung unang pagkikita namen agad kaming nag away

Pero diko akalaing may kapatid ako

Talagang andito sya sa tabi ko at nag aalala sa sitwasyon ko

Ganito ba talaga pg nasaktan ng taong minamahal?

Nakikita mo kung sino yung handang dumamay sayo

"Break na kame ni lucas" pag amin ko na kinagulat naman nila

"Ang kapal naman ng muka nya!!! Asan sya gusto ko syang makausap!!" Galit na sabi ni trisha

Napangiti ako di dahil sa sinabi nya kundi sakanya na kapatid talaga kung kumilos

Kahit tumutulo ang luha ko ngumiti ako
Nagiging madrama na ang buhay ko aasrrg!!

"Ayos lang ako, siguro karma to sa lahat ng kasamaan ko"

"No! Hindi ka masama, matapang ka ang ate kaya akala nila masama ka,pinagtatanggol mo lang ang sarili mo sa mga taong talagang masama" -trisha

Bakit ba di ko agad natanggap si trisha bilang kapatid?

Sobra nitong bait at kitang kita ko sa mata nitong sincere ito

Ngumiti ako at tinignan sila
Khit pala ganito ang attitude ko, kahit alam ng iba na masama ako kahit paulit ulit nila akong i'judge in the end pamilya ko parin ang mas nakakakilala saken

"Thank you trisha... And sorry!" She deserve my pride

Diko kailangang itaas yon

Deserve nya na ibaba ko ang pride ko deserve nitong maging mabait ako

"No you dont need to say sorry wala kang kasalanan, always remember that" ngayon feel.na feel ko na na may kapatid ako

Ngumiti ako at yumakap sa dalawa

"Everything will be alright, just be strong like what you are" sabi nila kaya ngumiti ako

Tama, maaaayos din ang lahat at wala akong dahilan para umiyak

"Osyaaa, yuck na ang drama naten hahaha i need to take shower napagod ako maglakad mula highway hanggang dito ah! Plus naka heels ako" biro ko sakanila

Ngumiti sila at tumango
"Yea you should, wala akong ateng umiiyak at ganyan hahaha diba dyosa ka "

Ngumiti ako dito "ofcourse! Duh
Osya later nalang pahinga nako" paalam ko sakanila

Diko akalain na sa ganitong sitwasyon kami mag kakaayos ni trisha

Pumasok nakong kwarto at humiga sa kama

May masama mang nanyare ngayong araw mayruon paring masasayang nanyare at.problemang nasulusyunan sa pamilya ko

Walang dahilan para di ako ngumiti

Siguro may dahilan kung bakit nakilala ko si lucas

Arg! Makaligo na nga.