Reyna ng Katarayan (NAG IISANG DYOSA)

DYOSA 57

Claire POV

 Eto na... Totoo na talaga to. Yes hindi ito panaginip. Ang sakit! Alam mo yung parang ang hirap huminga... Ang hirap tignan sya sa ganitong sitwasyon. Sa ganitong kalagayan at sa ganitong panahon

Ang aga pa eh.. Ang bata nya pa.... Marami pa kaming dapat gawin, marami pa dapat kaming gagawing masasayang memories ... Kaso wala na sya eh, Iniwan na nya kami... Iniwan na nya ko

Nakilala ko sya nung time na sobrang down na down ako, yung sobrang sakit ... yung sobrang nahihirapan at nasaktan ako... Sya yung lalaking nagconfort sakin, though medyo natarayan ko sya at first, but at the end of the day.... sya rin pala yung lalaking makakatulong sakin.....

Diko inexpect na mamahalin ko sya.... Diko inexpect na manyayare to

Anjan sya through goodtimes and a badtimes.. Alam mo yung wala kanang maihihiling pa kase napaka perpekto nya, i mean nasa kanya lahat ng gusto ng mga babae physical man at attitude grabe, he was so perfect . Yung tipong daig mo pa nanalo sa lotto... Big time ka talaga sakanya

Bukod sa sobrang sikat nya sobrang bait nya pa... i mean ang humble nya kahit sobrang sikat nya

ang sakit lang dahil  sobrang laking kawalan na mawala sya sa buhay namen

Charlie.......... Thanks for being part of my life,,

Love of my life,, My soulmate,. Youre my bestfriend........ 

Ang sakit... grabe! bakit ganito di nako makahinga sa sobrang sakit.... 

"Im sorry.... " napatingen ako kay lucas.. yes andito sya,di nya ko iniwan magmula nung sa hospital...

"Its not your fault" sabi ko at umayos ng upo. Nakatingen lang ako kung nasaan si charlie....  

"I didn't know about this.... But please claire.... Let me stay here by your side... As a friend" napapikit ako at diko napigilang maiyak... Halo halo na ang emosyon ko diko na alam kung anong emosyon na ba itong nararamdaman ko

"Just leave me alone lucas. Please wag nyo muna akong kausapin! Please lang" 

"Ate" napatingen ako kay trisha.... 

"Umalis muna kayo please lang!!!" tuloy tuloy na yung luha ko... Hanggang ngayon diko matanggap na hindi nila sinabi sakin na may sakit si charlie. Ako lang pala ang hindi nakakaalam! grabe! dapat nga ako yung unang makakaalam eh!!! kase ako yung unang masasaktan kapag nalaman ko yung ganito! ang sakit lang kase .... para akong tanga

"Ate please im sorry--" 

"Trisha!!!!!"  diko na napigilang mapalakas ang boses... Nanahimik ang lahat sa pagtaas ko ng boses kaya yumuko ako at umupo.