Levi x Reader (Aot x Reader)

Geçmiş

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Sağa sola dans ederek adımlar atarken tekrar terasa gidiyordum.

Babanızdan güzel bir tokat yiyince terasa çıkıp tekrar içmek kadar güzel bir şey olamazdı.

Merdivenlerden ikişer ikişer çıkıp tam terasın kapısını açacağım sırada terastan gelen seslerle duraksadım.

"Komutan Isabel, aslında gerçekten düşündüğünüz gibi herkese karşı sinirli biri değil efendim."

Jean? Kiminle konuşuyordu?

"Babası ile kavga etti. Ve sanırım tokat yedi."

Levi...

Yarım saat önce babamın odasından tokat yiyerek çıkmış, oradan kendi odama gidip duş almıştım.

Bu sırada Jean ile buraya gelmiş olmalıydı.

"Başkan bu sefer ileri gitmiş... İkisinin arası hiçbir zaman iyi olmadı."

"Nedenini biliyor musun?"

Elimi kapıdan çektim ve yere oturarak sırtımı kapıya yasladım. Bazı zamanlar dinlemek gerekirdi.

Cebimden sigara paketimi çıkararak bir sigara yaktım.

"Size en başından anlatsam daha iyi olur."

En baş... En başı neresiydi?

"Buraya 12 yaşımda geldim, 4 yıldır buradayım. Geldiğim zaman burada pek arkadaşım yoktu. Yalnızdım anlayacağınız."

Sigarayı dudaklarımın arasına götürüp derin bir nefes aldım.

"5 kişilik bir grup vardı burada. Komutanlar grubu. Tüm askerler onların komutasındaydı. Baş komutan..."

Mateo.

"Komutan Mateo'ydu. Onunla birlikte Komutan Isabella, Komutan Rufus, Komutan Night ve Komutan Yau vardı."

Başımı kapıya yasladım ve gözlerimi kapadım. Sigarayı tekrar dudaklarımın arasına koydum.

"Aralarında en güçlüleri Komutan Isabella'ydı. Ama hiçbir zaman gücünü bize göstermezdi, bu yüzden o zamanlar onun en güçsüzler arasında olduğunu düşünürdük. Bazıları sırf babası başkan diye komutan olduğunu düşünürdü. Ama bunu düşünsek bu sefer de başkanla arasının neden bozuk olduğunu anlamazdık."

"5 kişi..." Levi olayı kavramaya çalışıyormuş gibi mırıldandı. "Devam et."

"Her zaman birlikte olurlardı, onları asla yalnız göremezdiniz. Komutan Isabel ise aralarında en sessiz olanıydı. Daha doğrusu bizimle çok konuşmazdı, ama diğer komutanlarla çok samimiydi. Hepsinin çocukluk arkadaşı olduğunu öğrenmiştik. Komutan Isabel hariç diğer tüm komutanlar başkanın gençken yaptığı bir görevde bulunan evsiz çocuklardı. Başkan onları yanına almıştı ve komutan Isabel ile birlikte büyümüşlerdi."

Dudağımda buruk bir gülümseme oluştu, onları çok özlemiştim.

"Komutan Isabel en çok Komutan Mateo ile yakındı. Aralarındaki abi-kardeş bağı çok sıkıydı."