Levi x Reader (Aot x Reader)

Misafirlik

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Levi ile ikiliği koltuğa oturmuştuk. Necdet amca ise tam karşımızdaki tekli koltuktaydı ve gözleri ikimiz arasında gidip geliyordu.

Biraz... Yanlış bir ortam oluşmuş gibiydi.

"Oğlum, bak bakayım."

Levi Necdet amcaya baktı, "Efendim?"

Necdet amca biraz daha onu inceledi ve sonra da bana baktı. Sonra tekrar Levi'a döndü.

Hayır Necdet amca, hayır...

"Sen Isabel'in sevgilisi misin yoksa?"

Levi sessizliğe bürünmüştü, başımı ona çevirdiğimde mırıldandı.

"Hayır, iş arkadaşıyız."

"Ha..." Necdet amca geri bana baktı.

"Isabel kızım buraya diğerleri haricinde bir erkek getirirse muhtemelen evleneceğim kişidir demişti yıllar önce. O yüzden sorduydum."

Gözünden bir damla yaş süzülürken ellerini iki yana açtı ve gözlerini kapadı, "Mekanları cennet olsun. Allah günahlarını bağışlasın."

"Amin."

Emine teyzenin sesiyle başımızı aynı anda çevirdik. Başında zümrüt yeşili bir eşarp vardı.

"Kızım gel hadi, acıkmışsındır sen."

Karnımın guruldamasıyla hızla ayağa kalktım ve gülümseyerek karnımı tuttum.

"Acıkmıştım gerçekten teyze."

Hep birlikte sofraya oturduğumuzda hepimiz yemeye başlamamıza rağmen Levi hâlâ başlamamıştı.

Başımı çevirip ona baktım, yemeklere bakıyordu ama hiçbirini yemiyordu.

Muhtemelen yemekler Türk yemeği olduğu için ona garip gelmişti.

Hızlıca mantıdan birkaç kaşık tabağına koydum, daha sonra da bir tane içli köfte koydum.

Ben ona yemek koyarken onun beni izlediğinin farkındaydım.

Tabağına yemek koymayı bırakıp başımı ona çevirdim. "Tadları çok güzel. Dene hadi."

Kafasını aşağı yukarı sallayıp tabağına döndü ve mantıdan bir kaşık aldı.

İlk birkaç saniye iyice test ediyormuş gibi çiğnedi ve sonraki 15 saniyede ise tüm mantıyı bitirdi.

Gülümseyerek kendi yemeğime devam ettiğimde üstümde bir çift göz hissediyordum.

Böreğimden bir ısırık alıp başımı kaldırdığımda Emine teyzenin gülümseyerek bana baktığını gördüm.

İlk başta şaşırsam da ben de gülümseyerek yemeğime devam ettim.

"Oğlum, adın neydi senin?"

Levi dolu ağızıyla Necdet amcaya baktı ve ağzındakini hızlıca yutarak peçeteyle ağzını sildi.

"Levi. Levi Ackerman."

"Isabel kızım gibi Komutan mısın sen de?"

"Evet efendim."

"Yeni geldin sen sanırım? Diğer çocuklar da senden hiç bahsetmemişti. Isabel'de bahsetmedi."

Levi yine başını salladı, "Evet, 1 ay anca oldu."

.

"Kızım, Levi salonda mı yatsın? Misafir için tek oda var biliyorsun... Siz eskiden geldiğinizde hepiniz salonda yatıyordunuz birlikte ama, şimdi ne yapayım bilemedim."

Bulaşıkları yıkarken omuz üstünden Emine teyzeye baktım.

Levi'ı salonda uyutsam... Burası geceleri soğuk olurdu. Eskiden çocuklarla burada kaldığımızda bile genelde Rufus üşütürdü. Biz de hapşurup dururduk.

"Biz aynı odada kalırız Emine teyze, sen ona pijama ver yeter."

Kafasını aşağı yukarı sallayıp merdivenlerden yukarı çıktığında Levi'da Necdet amca ile depodan içeri girdi.

"Kızım, senin bu arkadaşın ne inatçı kişiymiş! Kar fırtınası var diyoruz hâlâ diyor ki biz gidebilirdik aslında."

Necdet amca bana Levi'ı şikayet etmeye başladığında gülmeye başladım. "O öyledir amcacığım, sen takma onu. Beni de çok sinir ediyor."

"Önümde dedikodumu yapmayın, ayıp oluyor yalnız."

Levi'a "Sen sus" bakışı attım ve elimi suda durulayarak lavabonun önünden ayrıldım.

O sırada Emine teyze yukarıdan bize seslendi. "Çocuklar, sizin odayı hazırladım! Haberiniz olsun!"

"Sağ ol Emine teyze!"

"Odamız derken?"

Levi şaşkın şaşkın bana bakarken gülümsedim, "Aynı odada kalıyoruz canım."

Levi sanki onu öldürecekmişim gibi bana baktığında Necdet amca yine ona laf etmeye başladı.

"Korkma evladım, Isabel yemez seni. Ne diye öyle bakıyorsun sen?"

Levi aynı şaşkın ifadesiyle Necdet amcaya baktı. "Yok efendim... Ben öyle bir an şaşırdım sadece."