Levi x Reader (Aot x Reader)

Sohbet

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

2 hafta sonra:

Antrenman odasında boks torbasını yumruklarken kapının açılma sesini duydum.

Hareketlerimi yavaşlattım, "Jean? Kahvemi getirdin yoksa yine?"

Boynumdaki havluyu alıp terimi silmeye başladım, "Levi, sen misin?"

Arkamı dönüp kapıya baktığımda elimdeki havluyu yavaşça indirdim.

"Baba?"

Etrafa baktım ve yanına gittim, "Bir sorun mu var? Ne oldu?"

Üzerine baktım, her zamanki takım elbiseli halinde değildi. Daha sportif giyinmişti.

Eliyle sahayı işaret etti, "Biraz dövüşelim mi?"

Şaşkınlıkla bir sahaya bir ona baktım ve gülümsedim, "Olur!"

Saha kenarındaki lastiklerin arasından içeri girdik ve ellerimize boks eldivenlerini taktık.

"Yavaştan hızlıya doğru gidelim bence, sence?" başımı ona çevirdim.

Elindeki eldiveni eline göre ayarlarken başını kaldırıp bana baktı, "Olur."

Tanrım. Umarım 5 dakika sonra buradan cenazem kalkmazdı çünkü birazdan geçmişin en iyi askeri olarak bilinen adamla dövüşecektim.

Yerimizde zıplayarak yavaş yavaş birbirimize hamle yapmaya başladık.

"Bilirsin... Buralara pek gelmezdin. Bir sorun yok mu gerçekten?"

Bel boşluğuma doğru attığı tekmeden kurtulup ben de yüzüne bir yumruk indirmeye çalıştım ama direkt eğilip benden kaçtı.

"Hayır, sorun olsa zaten direkt söylerdim, biliyorsun."

"Biliyorum, sadece... Tüm gün odanda dosyalarla ilgileniyorsun. Aniden buraya gelmene istemsizce böyle davranıyorum."

"Biliyorum. Üzgünüm."

Üzgün olduğunu söylemesine karşı şoka girip 1 saniyeliğine durduğumda karnıma yediğim tekmeyle acıyla bir adım geri gittim.

"Kendini boş bırakma."

Gülerek tekrar ona yaklaştım, "Hazır ol adamım. Ben Isabel Amston'um."

'Ciddi misin?' der gibi bir bakış attı, "Ve ben de onun askeri eğitimini veren babası Leo Amston."

Artık hızlanmaya başlamıştık, bu yüzden konuşmalarımız da azalmaya başlamıştı.

"Amcamla o günden sonra konuştun mu hiç?"

Kaşlarını çattı, "O küçük sikliyle mi? Tanrı bilir yine sikini büyütmeye çalışıyordur."

Gülerek başımı salladım. "O gün için... Teşekkürler. Yani, soktuğun laflar."

Aklıma geldiği için yine gülmeye başlamıştım ve güldüğüm her an boşluğum oluyordu.