UMULMAZ GERÇEK

BİLİNMEZLİK

Hepinize tekrardan yeni bir bölümle selam :)

Bu bölüm duygusal anlar yaşamaya hazır olun, Nehir'in vereceği tepkiler doğru mu bunlar hakkında yorumlarınızı bekliyor olacağım. Bu arada yukarıdaki şarkı bu bölüm için güzel bir şarkı dinlemenizi tavsiye ederim. 

Bazı gerçekler vardır, üstü kapalı söylenir. Belli nedenlerden dolayı saklanıp asıl zamanı geldiğinde yüz gösteriyor. Bunlar karışık gibi görünse de biz buna " bilinmezlik " diyoruz. Şuan da aynen bunu yaşıyorduk.

- Ne oldu Uraz ?

- Bilmen gereken bir şey var....

Neydi bilmem gereken şey, en mutlu günümde enkaza uğramak isteyeceğim son şey bile olamazdı.

- Seni dinliyorum Uraz ne bilmem gereken şey ?

Söylemek istiyordu, ama vereceğim tepkiden korkuyor gibiydi. Biraz düşündükten sonra;

- Nehir hatırlıyor musun bu sabah sen taburcu olduktan sonra kolidorda bir kadınla karşılaşmıştık.

- Evet karşılaşmıştık, sen gidip konuşmuştun da , konumuzla ne bağlantısı var ? dedim.

- Nehir o kadın kızını görmek istiyor.

- Eee görsün Uraz, biz görme mi dedik ?

- Ama kızını terketmiş ya sence kızı onu görse nasıl tepki verir? yani sen olsan ne tepki verirdin ?

- Benim annem bana her sene doğum günümde geleceğim diye mektup gönderirdi Uraz. Mektupta seni seviyorum, seni çok özledim ve benzeri hiçbir kelime yazmazdı. Sadece geleceğim yazardı, bende buna inanıp gece gündüz uyumaz pencerenin önünde onu beklerdim ama o hiç gelmedi. Sadece bu sene mektup gelmedi hayret, dedim. Gözlerim dolmuştu, konuşacak kadar halim yoktu, zar zor yutkunuyordum.

Uraz  ceketinin cebinden bir zarf çıkarıp bana uzattı;

- Bu sana geldi Nehir.

Kalbim acıyordu, geleceğim yazmıyordu bu kez. Geldim yazıyordu, gözlerimden yaşlar süzülürken;

- O muydu Uraz o kadın mı ? dedim.

- Evet, dedi tekdüze bir sesle.

Burada mı ? dedim.

- Burada Nehir, görmek istiyor musun ? dedi gözleri dolu dolu.

- Ben onu özlemedim, ona karşı birşey hissedemiyorum, dedim.

Kolidordan hıçkırarak ağlama sesleri yükseldi.

Uraz bana baktı, tepkimi merak ediyordu.

- Git söyle ona ağlamasın, benim yanıma da ağlayarak gelmesin, dedim. 

- Gelip seni görebilir mi sakinleşince ?

- Hayır Uraz onu görmeyeceğim şekilde ben odama gitmek istiyorum, dedim.

- Nehir görmeye hakkı var, dediği an çok sinirlendim.

Uraz sinirlendiğimi farkedip elimi tutmaya çalıştı, elini itip balkona çıktım, balkondan önce misafir odasına oradan da kendi odama geçip kapıyı kilitledim. Yatağıma çıkmaya çalışırken yere düştüm, Uraz sesimi duydu.