Ölü Ruhlar Resitali

1.Mesaj

"Bugün dışarı çıkıyoruz.Geliyorsun değil mi?"

"Maalesef gelemiyorum.Birkaç işim var onları halletmem gerekiyor."

"Bir kere de şu işlerini bırakıp kendine zaman ayırsan olmazmı?"

"Bu seferlik kalsın daha sonra söz sizinle geleceğim."

"Peki bu seferlik böyle olsun bakalım.Kolay gelsin."

"Teşekkür ederim."

Yine birkez daha işim olmadığı halde toplu bir ortama girmemek için işleri bahane ettim.Toplu ortamlar bana her zaman samimiyetsiz gelmişlerdir ve çoğu zaman da yalnızlığı tercih etmişimdir.

Son birkaç küçük detayı hallettikten sonra masamı da toplayıp iş yerinden çıktım.Bugün benim için çok yorucu geçmişti ve eve gidip hemen dinlenecektim.Bir taksi bulup hemen evin yolunu tuttum.Ev işyerine pek uzak olmadığından eve yetişmem de haliyle pek zamanımı almıyordu.

Eve geldikten sonra hemen pijamalarımı giyip hızlıca kendim için sıcak bir çorba yaptım.Çorbayı kendim için bir kaseye doldurduktan sonra oturma odasına gidip televizyondan izleyecek bir film aradım ama hiçbir film ilgimi çekmeyi başaramadı.Televizyondan izleyecek film bulamayınca telefonumu aldım ve sosyal medya hesaplarımda gezinmeye başladım.

Sosyal medya normal koşullarda insanların eğlence kaynağıyken benim için gerçekten iç karartıcı olabiliyordu.Gerçekten bu aralar hayatıma aksiyon lazımdı.Çok monoton geçiyordu herşey,hergün birbirinin aynısıydı.

"Çorbamı içtikten sonra kaseyi bulaşık makinesine yerleştirdim.Telefonda benim için sıkıcı bir hal aldığından bu sefer de şansımı kitap okuma üzerinde denemek istedim.Kitaplığımdan daha önce okumadığım bir kitabı seçtim ve yatağa uzandım.Kitap okumak gerçekten benim için çoğu eğlenceli aktiviteden daha iyi oluyordu.

Kitapta bir türlü çözülemeyen bir cinayet anlatılıyordu.Masum olanlar bile bir şekilde suçlu konumuna geliyordu.Acaba benim başıma gelse ben ne yaparım diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım.Masum olan bir insanın bile cinayeti kendisinin yaptığına inandırılması gerçekten çok kötü bir durum ve en kötüsü de masum olanın bile bir süreden sonra katilin kendi olduğuna ikna olması.

Kitap gerçekten çok güzel gidiyordu ama vakit epeyce ilerlediğinden ve uyumam gerektiğinden bırakmak zorunda kaldım.Uykum da gelmişti zaten kafamı yastığa koyduğum an kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.

Gece çok güzel bir uyku çektim ama okuduğum kitap o kadar zihnime işledi ki rüyalarımdan bir türlü sıyrılamadım.Hep aklımda aynı soru ile karşılaştım.Masum insanlar da birer katil midir?

Gece boyu hep bu soruyu sordum kendime.Zihnim bir türlü bu soruyu çözemedi ve ben bir tek soruya takılı kaldım.Zihnimdeki diğer bir soru da bir kitaptan bu kadar fazlaca etkilenmem normal mi?

Çok kitap okurum ama her kitaptan bu kadar fazla etkilenen biri değilimdir.Bunları bir an önce kafamdan atmalı ve kendime gelmeliyim.İşler beni bekler.İşyerine vardıktan sonra tek tek herkese selam vererek masama oturdum.O sırada işleri beraber yürüttüğümüz arkadaşım Simay benim masama doğru geliyordu.

Yüzü epeyce asıktı.Simay genelde mutlu olan biriydi bu yüzden bu hali beni kuşkulandırmıştı.Endişeyle "Simay iyimisin pek keyfin yok gibi?"diye sordum.Kuşkulu bir ifadeyle "Sana birşey söylemem gerek.Bir dakika gelirmisin?" dedi.Bende kafamı olumlu biçimde salladım ve arkasından giderek onu takip ettim.