Ölü Ruhlar Resitali

9.Bıçak yarası

Poyraz hala bağırmaya devam ederken ani bir sinirle Barlasın yüzüne sertçe bir yumruk vurdu.Barlas arkaya doğru bir adım gerilerken fırsatını bulmuşken aralarına girip onları ayırmaya çalıştım.Diğerleri de benim gibi düşünüyor olacak ki,onlar da araya girdi.

Poyraz gerçekten boşuna sinirleniyordu.Ne gerek vardı şimdi kavgaya.Alaz ile Acar da onları ayırmaya çalışırken Poyrazın elindeki ucu Barlasa doğru dönük bıçağı farkettim.

Alaz ve Acara doğru bağırdım."Bıçak,bıçak var Poyrazda!"dedim.Barlas hızlıca kenara çekilirken Poyrazın elindeki bıçak bacağıma isabet etmişti.Ben acıyla hemen yere düşerken bir kez daha Barlas düşmeden beni tuttu.

Çok fazla acımıyordu sıyırmıştı sadece ama bacağım olunca ayakta kalamamıştım.Barlas beni hızlıca biryere oturttuktan sonra hepsi başıma toplandı öldük sanki.Barlas endişeli bir şekilde yüzümü kavradı."İyi misin Lalin?"dedi.Nefes nefese kalmıştı.

Poyraz bize doğru gelirken Alaz ona engel oldu."Özür dilerim Lalin.Özür dilerim amacım bu değildi bir anda oldu.Özür dilerim."dedi.Barlas yerinden kalkıp hızlıca Poyrazın yüzüne bir yumruk vurdu.

Barlas"Lan ya o bıçak başka biryere denk gelseydi o zaman ne yapacaktın şerefsiz.Şimdi çekil kenara kal orada,yoksa elimden bir kaza çıkacak."dedi.Yaşadığım acının üzerine bir de onların kavgalarını çekemezdim.

"Yeter,yeter bağırmayı kesin.Ölmedim sadece bir sıyrık.Sakin olun!"dedim.
Acar bana doğru gelip yarama baktı.Kenardaki su şişesinden birkaç damla su ile yarayı temizledi."Ahh acıyor."dedim anlık bir refleksle.

Barlas yanıma oturdu."Tut elimi."dedi.Böyle bir anda bu kadar acı çekerken bile inat etmeyi sürdürüyordum."Olmaz."dedim.

Barlas "İnat etme canın acıyor.Canın yandıkça elimi sık."dedi.Emin olamayıp kafamı diğerlerine döndüğümde onlarda olumlu anlamda onay verince Barlasın elini tuttum.

Acar hala yarayı temizliyordu."Sıyırmış sadece önemli bir durum yok."dedi.Çok acımıylr dedim ama şuan çok acıyor ve ben sürekli Barlasın elini sıkıyorum.

Korkmuyor gibi gözükmeye çalışırken şimdi kalp krizinden öleceğim resmen.Nidada diğer tarafıma geçip boşta kalan elimi tuttu.Bana güven verircesine bakıyordu.

Sonunda Acar yarayı temizlemeyi bitirdiğinde üzerindeki kıyafetinden bir parça kumaş kopararak yaranın üzeri kapanacak şekilde sardı."Tamamdır."diyerek kenara çekildi.

O an hala Barlasın elini tutuyor olduğumu farkettim.Elini hemen bıraktım.O kadar sıkmışım ki çocuģun elini morarmış resmen.Cesaretli görünecek diye sesini çıkarmıyor gariban.

"Ne kadar güçlüymüşüm meğer iki dakikada elin morarmış Barlas."diyerek küçük bir kahkaha attım.Barlas "Tabi güçlü olacaksın.Ne sandın sen bizim güçlü kızımızsın."dedi.

Sahte bir kızgınlıkla Barlasa doğru dönerek "Barlas yeter ama kesin artık şu şakayı.Hiç komik değil."dedim.Barlas "Tamam tamam.Kızma."diyerek kıkırdadı.

Biz bir köşede bu durumdayken Poyraz dizlerini karnına doğru çekmiş bir şekilde bizden en uzak köşede oturuyor.Yavaşca ayağı kalktım.Barlas elimi sıkıca tutarak "Nereye?"diye sordu.Ona cevap vermeden elimi çektim.

Yavaş yavaş Poyraz doğru yürüdüm.Gidip Poyrazın yanına oturmayı başardığımda hepsi garipseyerek bana bakıyordu.Ne yapıyor olduğumu kavramaya çalışıyorlardı.