Ani bir heyecanla sesli bir şekilden "Ben birşey buldum.Bir kağıt."dedim.Herkes beni duymuş olacak ki sırayla yanıma geldiler.Herkes bana bakarken sesli bir şekilde okumaya başladım.
"Bu aşamaya gelmişsiniz bakıyorum.Aranızda bir tane bile olsa zeki çıkmış şaşırdım doğrusu.Buraya kadar geldiyseniz altı kişi kaldınız demektir.Aranızda katili bulmak biraz uzun süreceği için bu işi her aşamadan sonra tek tek ben sizin için halledeceğim.Kolay gelsin."
"Tek takıldığım şey zeki biri demiş o da ben oluyorum herhalde."diyerek herkese havalı bir bakış attım.Şuan hepsi sinirli bir şekilde bana bakıyor.Ortamı sakinleştirmek için bu sefer ortaya başka bir konu attım."Bu arada altı kişi kaldık derken neyi kastediyor anlayamadım."dedim.
O sırada daha önce de bir kere olduğu gibi ışıklar tamamiyle gitti.Girdiğimiz odanın kapısına doğru ilerledim.Kapı kapalıydı lanet olsun kapı kapalı.
"Berfu yok Berfu yok!"diyerek bağırdım.Kimse ne dediğime anlam veremeyince bu sefer de "Altı kişi.Biz şuan altı kişiyiz.Berfu yok,kapı kapalı,ışıklar yok.Berfu orda kaldı."dedim.
Odanın etrafında deliler gibi dönüp duruyorum.Gerçekten aklım almıyor.Berfu şuan orda öldürülüyor ve biz burdayız.Hiçbirşey yapamıyoruz.
Karanlıkta olduğumuz için bana yaklaşan Barlası farkedememiştim.Hala kendi kendime sayıkladığım için omzumdan sarsıp beni kendime getirmeye çalıştı."Lalin,Lalin yüzüme bak.Şş sakin ol,sakin ol.Belki sadece sen öyle zannetmişsindir.Yoktur öyle birşey sakin ol."dedi.
Barlas yada başka biri ne derse desin ben birkere kendimi inandırdım.Binlerce söz bile söylense umrumda olmaz.Durum değişmeyecek ki.
Işıklar tekrar yandı.Ben tekrar kapının koluna uzanmışken diğer taraftan yüksek bir çığlık sesi yükseldi.İşte benim bahsettiğim şey buydu.
"Biliyordum,biliyordum işte biliyordum.Ben demiştim."diyerek ağlamaya başladım.Ben hayatımda tek bir insanın bile öldüğünü görmedim ama burda ölen bir insanın çığlığını ve yardım isteyişlerini dinliyorum.
Kapı hala kapalı ve biz burda Berfunun yardım isteyişlerini dinliyoruz.Ses aynen böyle geliyor."Yardım edin yalvarırım.Yardım edin ölmek istemiyorum..."
Berfunun yerinde ben yada buradaki diğer beş kişi de olabilirdi ve ben bunu düşündükçe deliriyorum.Bir köşeye oturup kulaklarımı kapattım.Ses artık daha az geliyordu.
Ben ağlamaya devam ederken ses kesildi.Berfu artık ölmüştü.O öldürülmüştü,onu öldürmüşlerdi ve biz hala burda çaresizce bekliyorduk.
Ben dayanamıyorum,birilerinin ölüm için bekleyişlerini,kurtulmak için yalvarışlarını duymak istemiyorum.Ben bu kadar güçlü değilim...
Diğerleri de benimle aynı durumda hepimiz bir köşede delirmiş durumdayız.Daha birkaç dakika önce yedi kişiyken şimdi altı kişi kalmanın şokunu sessizliğimizle yaşıyoruz.
Şoku ilk atlatan kişi Poyraz oldu.Kapıya doğru ilerledi ve ürkek bir şekilde elini kapı koluna uzattı.Kapı açılırsa sanki o da ölecekmiş gibi.Sanki adım atarsa içerideki iki ceset onuda kendi içlerine çekecekmiş gibi.
Çok geçmeden Poyraz sonunda bir adım attı ve bizim bulunduğumuz odadan çıktı.Çok geçmeden onunda haykırışlarını duyduk "Benim seninle hayallerim var Berfu uyan daha onları yapacağız.Uyan ne olur.Yalvarırım uyan.Daha seninle gideceğimiz yerler var yapacağımız birsürü şey var ölemezsin daha.Uyan.Sarışınımsın sen benim.Uyan..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Ruhlar Resitali
Misterio / SuspensoBir cinayet ,7suçlu ama sadece içlerinden biri katil.Belkide daha fazlası... Bir cinayet suçlu potansiyeli olan 7 kişi.Kimin bunu yapabilecek potansiyeli var,kim bir insanı bu kadar canice öldürebilir ki? Ben ve benimle beraber 6 kişi,burada tıkılı...
