Ölü Ruhlar Resitali

16.Şifre

Barlas
Hepimiz odanın duvarlarına sinmiş dinleniyorduk ama bu kafa yorgunluğuyla pek mümkün durmuyordu.

Bu duruma nasıl geldiğimi bile hatırlamıyordum.Kafamdaki anılar gün geçtikçe siliniyordu.Hatırlamamak çok acıydı.Belirsizlik boğuyordu beni.Tekrar tekrar kendimi zorlayıp hatırlayamamak çok zordu.

Kafamı duvara dayadığımda tam karşımda Lalin vardı.Buradaki herkesden çok farklıydı.En başında çok güçlüydü.Ne dediyse başarılı oluyordu.Sırtı hep dik yürüyor,zorluklara asla boyun eğmiyordu.Yüzündeki çizikler ve morlukları tek tek incelediğimde burada en çok zorluğu onun yaşadığı kafamda kesinleşmişti.

Bizi buraya getiren her kimse ana hedefi Lalin olabilirdi yada belki de Lalin her durumda bizi koruduğu için bu bir tesadüften ibaretti.

Şimdilik yapacak başka bir şey olmadığı için tek tek uykuya dalmaya başlamışlardı.On dakika sonra gözlerimi araladığımda Poyraz ve Lalin ortalıkta yoktu.Diğerleri de uyumuştu.Yerimden kalkıp kapıya doğru ilerlediğimde kapının altından gelen dumanı yeni fark ediyordum.

Yavaş yavaş görüş açım bulanıklaşırken güçlü iki kol beni arkaya çekmişti.Güç kaybetmeme rağmen elimi arkaya doğru savurdum.Arkamdakinin kim olduğu duman yüzünden gözükmüyordu.Üstüne yürüyüp tekrar yüzüne doğru bir yumruk vurduğumda burnu kanadı.Bunu fırsat bilerek belaltına bir tekme savurduğumda dizlerinin üstüne çökmüştü.

Yüzü kapalı olduğundan gazdan etkilenmiyordu.Boğazını sıktığımda kollarım artık çok daha güçsüzdü.Ya kendimi korumam ya da ağzımı kumaşla kapatmam gerekiyordu.İkisini aynı anda yapacak kadar zamanım bile yoktu bu yüzden kendimi korumam daha öncelikli gelmişti.

Adama yaklaşarak anında maskesini yırtarcasına aşağı indirdim ve artık eşittik."İşte şimdi eşitlendik."Daha ayağa kalkmadan çenesine yumruğu yapıştırdığımda o da yere yapışmıştı."Bu kadar kolay mıydı?"

Yüzü açıktı şuan ama gözlerim bulanıklaştığından göremiyordum.
Eğer görebilsem elimize çok büyük bir fırsat geçebilirdi.Böyle bir oyun hazırlayıp yüzünü kapattığına göre yüzü gizli kalması gereken biriydi.Tekrar ilerlediğimde adam resmen ortadan kaybolmuştu.Normalde benim için zor olmazdı ama bu durumu öngöremediğimden hiç gözü kapalı dövüş çalışmamıştım.

Elimi tekrar ileri doğru salladığımda boş geri gelmişti çünkü aynı anda adam bana arkadan vurmuştu.Başım yere çarptığında bilincim tamamen gitti ve gözlerim artık tam olarak kapalıydı..

✴

"Siktir!" başımda ani bir ağrı hissedip uyandığımda her şey için çok geçti.Her birimizi bağlayıp yan yana oturtmuşlardı.Arkamızı göremiyordum ama kafalarımıza silah dayanmış olması muhtemeldi.Diğerleri de teker teker uyanıp durumun ciddiyetini anladıklarında benim tek fark ettiğim şey Poyraz ve Lalinin hala kayıp olduğuydu.

"Dejavu bir kere olur bizimki her seferinde başa sarıyor." Acar konuştuğu anda başındaki adam tetiği çekip silahı vuruşa hazırlamıştı."Madem konuşmayacaksın bize niye izin vermiyorsun şerefsiz! Başka nasıl anlaşalım biz aptal herif!" Acarın ölümden kesinlikle korkmadığı çok barizdi.Başındaki adam kumaş çıkarıp Acarın ağzını bağladığında kahkaha atasım gelmişti ama bu durumda hiç doğru olmazdı.

Diğer adamlar sırasıyla hepimizin ağzını kapattıktan sonra odadan çıkmışlardı.Tek biri kalmıştı o da büyük ihtimalle dövüştüğüm o adamdı.Hepimiz diz çökmüş bize sunacakları kaderi bekliyorduk.Nida şimdiden ağlamaklı bakıyor,Acar kumaşın ardından sövüyordu.Hepimiz bilinmezlikteydik..