Tabu - S.B

•12• Sıfırın Altında

"O gerçek..." Dedi Lily irkilerek. "Bilmiyorum, daha önce hiç bir şeyi bu kadar ne hissetmedim."

"O kim?" Dedi merakla Adreanne. Aynı merak diğerlerinde de vardı. Büyük salonda ödev yaparken birdenbire Lily masaya bir kaç kitap fırlatmış ve onun gerçek olduğuna dair bir şeyler söylemişti.
Ancak bahsettiği o kimdi, kimse bilmiyordu...

"Karanlık taraftan biri..." Kaşları biraz şok biraz şaşkınlık ile havalandı ve konuştu Adreanne.

"Kim olduğunu söyle bana Lily, elbette görmesem bile duymuş olmam gerekir..."

"O haklı." Dedi Remus ve tüm odak tekrar Lily oldu.

"Zamanla oynayabilen bir cadı... Geleceği görebilen ve geçmişi değiştirebilen, o bir efsaneydi ama artık gerçek..." Tüyleri diken diken olmuştu Adreanne'im ama soğukkanlı tavırını bozmamaya devam ediyordu.

"Bu imkansız!" Dedi peter ve devam etti.
"Bu bir efsaneden ibaret. Öyle biri olsaydı Adreanne bilirdi ama görüyorum ki..."  Kıza baktı ve cümlesini bitirdi. "O da yorumsuz."

"Hayır, hayır, hayır!" Diye atıldı bu kez lily. "Belirtiler var bu kez, gazeteyi okumadınız mı? Girişinin imkansız olduğu bir odadan değerli bir eşya çalınmış."

"İyide ne var bunda?" Dedi Sirius.

"Girişi imkansız size çağırıştıryor?" Onları azarlamasıyla Adreannen'in bakışkarı tekrar ona döndü.

"Ölüm lanetinden mi bahsediyorsun?"

"Evet! O laneti yapan kişi bile, laneti yaptığı yere adımını attığı an ölür. Ve bu laneti biraz araştırdığımda 1903 yılında yapıldığını gördüm Hiç bir zaman döndürücü o kadar eski yıla gidemez!"

Hepimiz aynı anda bakıştık. Bunun olması imkansıza yakındı... Ama olmuştu?
Zihnimi zorladım, bununla alâkalı bir şeyler düşünmeye başladım ama yoktu.
"Karanlık tarafta olduğuna emin misin lily, ben eminim böyle bir şey hiç duymadım. Onun her şeyini bilen tek bendim!"

Belkide değildim.

Olabilir miydi?

"Hiç bir şeyden emin olamayız Adreanne. Beni asla öldürmez diyordun hatırlarsan." Sirius haklıydı. O her şeyi yapma potansiyeline sahipti.

"Evet öyle ama ben birliğin kalbi gibiydim. O bana demese bile illa ki kulağıma gelirdi çünkü herkes benden korkardı. Onun adı bilr anılmazken kızını nasıl anabilirlerdi?"

"Gizli tutuluyor olabilir..." Peter düşünceli bir şekilde konuştu.

"Evet ama neden şu an ortaya çıkardı o zaman? Neden savaşa yakın bir zamanda değil de şu an? Hala savaş için yeteri kadar güçlü değil..." James'in sorularına kimsenin yanıtını yoktu. Herkes sessizleşti, Adreanne onu tanıdığı kadarıyla -ki artık onu tanıdığından bile emin değildi- Voldemort bir şeyler yapacaktı.
Ortalığı karıştırmak istiyordu.
Gücünü herkese kanıtlamak istiyordu.
Çünkü yaptığı saldırılara rağmen hala onu hafife alanlar vardı. O iyi değildi ancak kötü de değildi. O sadece güç uğruna her şeyi yakıp yok edecek bir adamdı.

Derin bir nefes aldı Adreanne ve başını kaldırdı. "Bir şeyler yapacak." Düz tuttuğu sesiyle sözlerini sürdürdü. "Bu olayı durup dururken yapmadı. Tahminimce suçu birilerini yıkacak, hedef şaşırtmak istiyor."

Hepsi, Adreanne'in sözleriyle birbirlerine baktı. "O kız, elinde değil. Elindeymiş gibi davranıyor."

"Bu nasıl olabilir?" Dedi Peter. "Nasıl geçmişe gitmiş olabilir."