Love Comes Perfectly [On-going]

LCP35: The Reason. <//3

I wore a simple white statement t-shirt; Perfect Hater, then a black fited jeans and pink vans. Hindi ako nagmake-up or anything.

Lumabas na ako and studied his outfit, while his statement t-shirt; Perfect Lover, naka-black jeans at red vans. Sh*t. We look like a couple. >//< Tataas sana ulit ako para magpalit pero ayaw ni Mama.

Sumakay na ako sa kotse niya ng walang imikan.

"Sheena." Hindi ko sya nilingon. "You want to know?"

"Because I have to right to." I said coldly.

"I'll tell you... In one condition... For one day... For today... Can you act like we used to?" Natigilan ako sa sinabi nya. "Noong tayo ay sobrang inlove sa isa't isa?" Napahigpit ang kapit ko sa seatbelt ko. I miss him... I love Justin but... Why?

Kung sigurado akong mahal ko si Justin, why am I still confuse.

"Fine." I said. Tumingin ako sa kanya at nagsmile.

******

"Hahaha!" Tawa lang kami ng tawa ni Kurt.

Nanunood kami ng Amazing Praybeyt Benjamin. Natapos na yung movie at tawa ng tawa habang naglalakad palabas ng sinehan, nagjoke rin kasi si Kurt ng corny! XD

"San mo gusto kumain?" Tanong nya habang nakangiti.

"Sa Pizza Hut tayo!" Masaya kong sabi.

Napansin kong malagkit ang tingin ng mga babae sa kanya kaya mabilis kong pinulupot ang kamay ko sa braso sa braso nya na ikinangisi nya. Umaarte lang kami na mag-on kami ngayon. NGAYON LANG. Kumirot ang puso ko, kung hindi nya ako iniwan, ilan na kaya kaming months/years? I laugh at the thought.

"What's funny?" Biglang nilapit nya ang mukha nya at tumaas ang kilay. >///< Shemay! Ang cute ng dimples nya. "Tumigil ka nga, Sheena. Ang sakit ng cheeks ko!" Reklamo ni Kurt. Natawa na lang ako at binitawan ko na. Yan tuloy napisil ko ang pisngi nya. Ang cute nya kasi~!

Pumasok na kami sa loob at omorder ng pagkain. Habang nakain kami, si Kurt panay kwento tungkol sa mga naranasan nya sa ibang bansa. At doon ako natahimik ng naalala ko noong iniwan nya ako.

"Bakit hindi mo ako pinaglaban?" Nasamid sya, talsik ang pagkain kaya natawa ako bigla. Ang t*nga lang, panira ng moment. I smiled bitterly.

Umiwas sya sa tanong ko at nagpatuloy sa pagkain, tumahimik kaming dalawa. Kumain na lang kami habang walang imik.

Lumabas na kami ng pizza hut at mabilis ang paglakad nya.

"Kurt..." Tawag ko. Parang nakalimutan nya ata na kasama nya ako.

Bigla ba naman lumabas kami ng mall? Nasa parking lot kami ngayon.

"Hmm?" Humarap sya. I could see sadness in his eyes.

"Tell me." I said then he smiled sadly at me.

"Can you give me some more time?" Nagnod na lang ako.

Sumakay na ulit kami sa kotse nya. Kanina tawanan lang kami, ngayon napalitan ito ng awkward silence.

He kept driving. Pamilyar ang daan... I have a feeling na alam na alam ko kung saan kami pupunta... At tama, tama ang kutob ko.

Lumabas kami sa kotse. I stared at the basketball court, tiningnan ko ang oras sa cp ko at ang nakalagay 4:15 pm.

"Tara! Turuan kita ng basketball." Napangiti ako.

Walang tao, kami lang. Parang tinadhana para saming dalawa ang lugar na to. At oo nga, dito kami unang nagkakilala, dito ko sya sinagot at dito nya sasabihin na... >:(