HARAM SEVDA (Düzenleniyor.)

17-Yeni Evimiz

Birinin beni dürtmesi ile gözlerimi açtım.

''Geldik mi?'' diye sordum Barkın'a bakarak.

''Evet.Geldik uyan bakalım'' dedi.Kemeri çıkarıp ayağa kalktım.Birlikte çıkışa doğru yürüdük.Sadece ikimiz bilmediğimiz bir ülkeye gelmiştik.Mutlu muydum? Hiçbir fikrim yok.Ama Barkın'a güveniyordum.Uçaktan çıkınca Barkın bavulları almaya gitti bende sandalyede oturuyordum.

Alex'i düşünmeye başladım.Beni bulamadıkları zaman ne yapmışlardı? 

Beni seviyor muydu?

Onun için önemli biri miyim?

Acaba şuan ne yapıyor ülkede karış karış beni mi arıyor?

Kafamda deli sorularla bana doğru bavullarla gelen Barkın'a baktım.Birkaç ayda saçlarını daha da uzatmıştı.Rampa yapmıştı saçlarını ona bu şekil çok yakışıyordu.Aslında o hep yakışıklıydı.Tanıdığım arkadaşlarım benim Barkın'ı sevdiğimi bildikleri halde gidip ona çıkma teklifi etmişlerdi.Ve o zamandan beri güvenebildiğim tek arkadaşım Ayça.

Bir insan bir insana aşıksa bunu gidip en yakın güvendiği arkadaşım kardeşim dediği kişiye anlatıyorsa.O da ibnelik yapıp arkadaşını satıp sevdiği çocuğa yavşamamalı.Bildiğin sürtüklermiş boşuna kardeşim demişim.Tek arkadaşım Ayça'ydı.Zaten o da Batu'ya aşıktı.Ve hamileydi.Karnı hafif çıkmıştı.Ona hamilelik yakışıyordu.Acaba ben hamile kalır mıydım? Yok canım bir kere şey yaptık diye kalacak halim yok.Ama korunmamıştıkta.Barkın'dan para alıp korunmak için hap almalıydım.

Hem Alex'ten kaçıp hemde onun bebeğini taşımak çok malcaydı.Hem Alex hamile olduğumu öğrense ben bebeği doğurunca beni siktir eder bebeği yanına alır büyütürdü.Ya da gerçekten bana bağlandıysa beni de yanına alırdı.Mutlu mesut bir aile olurduk.Aman ne saçmaladım iyice.

''Hadi gidelim'' dedi Barkın

''Nereye gidiyoruz? Burada bir eviniz mi var yoksa?'' diye sordum

''Bir ev satın aldık Batu ile.Çok güzel tam senin hayalindeki gibi minik bir bahçesi ve havuzu var'' 

''O ev çok pahalıdır ya.Ne gerek vardı daha küçük bir ev alabilirdin'' dedim

''Senin için yapamayacağım şey yok güzelim'' dedi sırıtarak.Hafifçe tebessüm ettim.Güzelim deme ya aklıma Alex'in Rus Güzeli diyişi geliyordu.Neden adam aklımdan çıkmıyor ya?

Havalimanından çıkınca bir taksiye bindik.Barkın Rusça adama birşeyler dedi.Bende camdan dışarıyı izlemeye başladım.Hava çok güzeldi.Soğuktu ama güneş vardı.Taksi durunca Barkın parayı uzattı ve arabadan indi.O bavulları alırken bende arabadan indim.Geldiğimiz yer çok yeşillik yerlerdi.Aynı yabancı dizilerde gördüğüm evler tam karşımdaydı.Etraf ağaçlık bir alandı.Kuşlar ötüyordu.Taksi yanımızdan uzaklaşırken Barkın bavulları taşıdı.

''Burası'' dedi bir evin bahçesine girerken.Dışarısı gerçekten çok güzeldi.Bembeyaz bir ev vardı.Çimenlerle dolu bir bahçe.Küçük bir havuz ve bir de ağaçların arasında tam kitap okumalık hamak.Gülümsedim.Gerçekten istediğim bir evdi.Mutluydum.Hıçkırarak ağlamaya başladım.Bavulları bırakıp yanıma geldi Barkın. ''Ne oldu meleğim?'' dedi

''Çok mutluyum.Tam hayallerimdeki gibi bir ev.Teşekkür ederim'' dedim ona sarılırken

Yanaklarımı avuçladı ''Yaşadığım sürece seni hep sevip hep mutlu edeceğim'' dedi ve dudağıma bir öpücük kondurdu ''Hadi gel bir de içerisini gör'' 

Anahtarla kapıyı açınca içeriye girdik ardımdan kapıyı kapattı.Ağzım açık etrafa bakıyordum.Çatısı etraf tahtaydı.Çok lükstü içi.Amerikan bir mutfak ve kocaman bir salonu vardı.Büyük bir LCD vardı.Koltuklar istediğim renkti.Mavi...huzurun rengi.Banyoya baktım.Kocaman bir küvet vardı.Ve iki oda bulunuyordu.Biri Barkın'ın biri benimdi.Yanıma geldi. ''Bu oda senin'' dedi odayı gösterip