HARAM SEVDA (Düzenleniyor.)

23-Zaman

Alex'in Ağzından

Hayatım boyunca düşmanlarım peşimi bırakmamıştı.Ben babasız büyüyen bir adamdım.Babam ben daha 5 yaşındayken ölmüştü.O zamanları hatırlıyorum da hem annem hem ben çok zor zamanlar geçiriyorduk.Bize tek destek çıkan teyzem Maria'ydı.O da hamileydi.Bir kuzenim olacaktı.Ama sonra teyzemin karnına bir anda sancı girmişti.Annemin anlattığına göre teyzem evde tek başınaymış.Eniştem işteymiş.Teyzemin sancıları nedeniyle yavaşça koltuktan ayağa kalkmaya çalışmış salondaki telefonu alıp eniştemi aramak için.Ama kalkarken yere yığılmış.Çığlıklar ata ata yerde kanlar içerisinde kuzenimi doğuruyormuş.Bağırıyormuş ama sesini duyup da yardıma gelen kimse yokmuş.Annem teyzemi telefonla aramış o gün ama teyzem açmayınca annem soluğu teyzemlerde aldı.Beni de yanında götürmüştü.Annem de yedek anahtar vardı çünkü arada teyzeme yardımcı olmak için gidiyordu.Annem kapıyı açtığında gülümseyerek içeri girmiştim.Ben teyzemi çok severdim hem de çok. Ama içeriye girdiğimde teyzemi kanlar içerisinde görünce donup kalmıştım. Annem hemen koşup ambulansı ve eniştemi aramıştı.Teyzem hastaneye getirildiğinde çok kanaması vardı ve ölü gibi yatıyordu.O gün hiç ağlayamadım. Annem ağlıyordu,eniştem ağlıyordu ama ben ağlamıyordum.Bir sürü kişi gelmişti teyzemi merak edip.Doktor ameliyattan çıkınca direk dediği laf buydu. ''Bebeği kurtardık bir kızınız oldu.Ama anne çok kan kaybetmişti.Anneyi kurtaramadık'' dediği an herkes ağlamaya başlamıştı.Annem çok kötü olmuştu. O sene içerisinde hem babamı hem de teyzemi kaybetmiştim.Ve o gün yemin etmiştim.Hep doğacak kuzenimin yüzünden öldü diyerek o kıza dünyanın kaç bucak olduğunu gösterecektim.

Gösterdim de zaten.Onunla evlendim ama eniştem istediği için.Sonra ona zorla sahip oldum,bir bebek peydahladım,onu kendime aşık ettim,vurdum,dövdüm. Ama sonra ne oldu? Zorla sahip olduğum kıza aşık oldum.Yeminimi unuttum. Ve şuan sevdiğim kadın kucağımda kanlar içerisinde yatıyor.Adamların derdi benimleydi.Ama değer verdiğim herkes gibi sevdiğim kadınla evladımı vurmuşlardı.Zaten ilk aşkım karnında bebeğimle ölmüştü.İkinci aşkımın da başına aynı şeyler gelirse,bebeğimle ölürlerse ardından bende ölürdüm. Yaşayamazdım.Zaten annem kanserdi.Doktor öleceğini söylemişti.Tekrar hayatımdaki insanları kaybedemezdim.Olmazdı,yapamazdım.Onları bırakamazdım.Tekrar o acıyı yaşayamazdım.

Alina'yı kucağımdan indirip sedyeye koydum.O kadar korkuyordum ki.Mafya olan ben korkuyordum.Sevdiğim kadını tekrar kaybetmemek için.Cep telefonumu çıkarıp Ayçalara haber verdim.Ayça hemen telefonda ağlamaya başlamış ve adresi öğrendikten sonra hemen geleceklerini söylemişti.

Ayçalar gelmişti.Barkınla Batu denen adam da buradaydı.Alina'ya ailesinin nerede olduğunu söyleyemezdim.Ailesi ölmüşken mezardayken ona öldüler diyemezdim.Özellikle de o hamileyken.Beklemem lazımdı,onun ayağa kalkıp bana seni seviyorum demesi lazımdı.

2 HAFTA SONRA

Alina odada uyuyordu.Bebek gibi yatıyordu.Dün gözlerini açmıştı.Yanına gidip sarıldım ve başına öpücük kondurdum.Onun yanında huzurluydum.Elimi karnına koydum.Bebeğimi hissetmek onunla konuşmak beni çok mutlu ediyordu.Aslında bir evladımın olacağı bile beni çok mutlu ediyordu.Kız da olsa erkek de olsa sonuçta benim evladımdı.Bana 'baba' diyecekti.Bundan daha güzel ne olabilirdi ki?

''Günaydın'' dedi Alina bana dönerek.Tebessüm ederek bana bakıyordu. Dudağına bir buse kondurdum. ''Günaydın Rus Güzeli'' dedim.

''Karnım acıktı'' dedi.

''Benim de acıktı ne yapsak acaba?'' dedim gülerek ''Mesela ben seni yesem olmaz mı?''.Gülmeye başladı.Gülümseyerek onu öpmeye başladım.Sonra karnından bir gurultu gelince kahkaha attım.