Dagboek van een narcist.

23.

De bestuurder opent de deur van de auto. Net als ik uit wil stappen maakt de iPhone een signaal. Ik kijk op het scherm en neem op.
'Simone, van waar jouw telefoontje.' Ik knik en trek de lange jas recht. 'Goed werk meisje. Nu weet ik in ieder geval dat ze eraan komen. Ik zie ze zo wel verschijnen.' De telefoon gooi ik in mijn tas en kijk naar de bestuurder die het portier vasthoudt. 'Zorg dat jij en Marco buiten zicht zijn. De politie komt eraan om Jade in te lichten over de explosie. De groenteboer (aan de overkant) woont boven zijn zaak en was zo behulpzaam om aan de politie door te geven dat Jade de manager is en omdat hij hier ook bezorgd, heeft hij het adres gegeven. Als we binnen zijn ga je naar boven en naar jullie kamer en zorg dat de rock en roll dienstmeid bij jullie blijft. Ik moet ze te woord staan.' Hij knikt en samen betreden we de woning.

Mijn jas trek ik uit terwijl de bestuurder naar boven loopt. In het donker zet ik koffie. Waarom piept dat ding zo hard? 'Kut-ding,' hard druk ik op het display. Vervolgens hoor ik de bonen malen en leg mijn handen op het marmeren aanrecht. Ik kijk in het donker naar voren omdat ik iets hoor. Mijn oor draai ik richting de trap, haal mijn schouders op en gooi een zoetje in de koffie. Ik loop voorzichtig naar de eettafel toe want het is behoorlijk donker. 'Joanne?' Hoor ik fluisteren. Voorzichtig trek ik de stoel naar achter en ga zitten met de koffie in mijn hand. 'Wat is er Lisa?'

Een soort schim zie ik dichterbij komen en ik hoor een stoel keihard schuiven. 'Doe zachtjes, weet je hoe fucking laat het is,' fluister ik. 'Sorry ik kon niet slapen, ik maakte me zorgen.' Hoor ik haar zeggen. Ik neem een slok koffie. 'Dat hoeft niet Lisa,' antwoord ik. 'Jade werd helemaal gek, ze dacht dat je iets overkomen was. Ik maakte me ook zorgen maar probeerde te doen of het niet zo was,' zegt Lisa fluisterend.

Ik lach zachtjes en besef me door de smaak dat ik niet geroerd heb. Zachtjes beweeg ik het lepeltje in het glas. 'Zorgen maken doe je om mensen waar je om geeft. Jij geeft niks om mij Lisa. Het enige waar ik goed voor ben is faciliteren. Voor vakanties, geld, wonen, en je weer op jouw benen zetten als je er een puinhoop van hebt gemaakt of als je geen zin meer hebt in jouw relaties.'

Ik hoor haar zuchten. 'Dat is niet zo Joanne, ik gebruik je echt niet!' Ik zucht een neem een slok koffie. 'Je dumpte Leah als oud vuil omdat je dacht hier beter af te zijn. Net zoals je mij vaker dumpt en ik niks meer hoor en je anderen opstookt tegen mij.' Even hoor ik niks. 'Jade bedoel je zeker. Je bent gewoon jaloers Joanne. Jaloers op Danique en mij en daardoor ben je achterdochtig.' Ik verslik me omdat ik moet lachen. 'Jij en Jade neukte elkaar toen jullie met Danique waren of niet?'

Weer hoor ik niks. Ik besluit nog een paar keer te roeren en begin te twijfelen of ik het zoetje er nu wel of niet in heb gedeponeerd. 'Dat was toen Joanne en het is Danique's eigen schuld, zij liet ons seksueel kennismaken,' antwoord Lisa. Mijn armen leg ik over elkaar. 'Jullie vergeten dat ik ook onderdeel was van de stal van Danique. Je kan veel zeggen maar ze was wel eerlijk. Staalhard logen jullie over jullie relatie tegen haar. Zonder te blikken of te blozen.'

Weer is het stil. De zaklamp van mijn telefoon zet ik aan en schijn op haar. 'Ik vraag je nu op de vrouw af. Heb jij seks met mijn vrouw?' Ze kijkt me recht aan in mijn ogen en schudt haar hoofd. 'Ik houd van Jade, maar als een vriendin,' zegt ze zonder te knipperen. Ik kijk terug en zet de lamp uit. Ze pakt mijn hand vast en eerlijk... ik voel dat ik Lisa wil vermoorden.

'Voor je iets gaat zeggen wil ik uit de wereld helpen dat ik niet jaloers ben op Danique. De relatie was een tijdje leuk maar als ik terugkijk walg ik van haar,' zeg ik waarna ze haar hand terugtrekt. 'Toen zei ik al dat je op haar leek en nu des te meer Joanne. Walg je ook van jezelf?,' vraagt Lisa geërgerd. 

Ik ga hier niet eens op antwoorden. Ik heb zoveel aan mijn hoofd en kan ruzie met haar er niet bij hebben. 'Ik heb Jade onder Danique nooit met dergelijke letsels gezien. Ze kan haar ogen niet eens open doen.' Fluistert ze. Ik haal mijn neus op en probeer niet te reageren. 'Net als met ma. Ze was nog niet koud of je lag met Danique te neuken. Niet één keer heb je haar bezocht na haar dood of heb ik je over haar gehoord,' zegt Lisa vijandig.

Ik lach, Lisa gaat nu te ver. 'Lisa, die vrouw is mijn moeder niet. Ze droeg me, gebruikte drugs en alcohol, toen werd ik weggehaald en kwam gelijk in het ziekmakende systeem van jeugdzorg. Jij hebt een aantal jaar bij haar gewoond dus kan ik je niet kwalijk nemen dat je warme gevoelens bij haar had. Ze heeft mij alleen het leven gegeven en heel veel beperkingen erbij. Vanaf baby woonde ik elk jaar ergens anders dus verwacht niet dat ik één dag zal rouwen om die vrouw. Ik ben blij dat ze dood is.'

Ik hoor de stoel weer schuiven. 'Spreek me nooit meer aan over deze vrouw. Noem haar naam niet in mijn huis. Gedraag je Lisa, want de situatie is nu anders. Dankzij het monster dat jij moeder noemt ben ik iemand geworden waar jij en vele anderen van walgen. Daarbij wil ik niets horen over letsels van mijn vrouw. Je bent hier gast en hebt je aan te passen aan de mooie baas. Let op jouw toon want je staat nu onder mij. Houd je gedachten over mij voor je! Kom aan mijn vrouw en dan kan je in hemel met ma sentimentele momenten beleven en oprakelen. Ik kan je niet naast haar begraven want die fantastische Danique heeft haar in stukken gehakt -daar hoor ik jou namelijk nooit over- en wat ze niet nodig had weg gedonderd als het vuil dat ze was, net zoals jij met relaties omgaat. Door die vrouw kan ik gevolgen van mijn impulsieve agressie niet overzien dus donder op naar boven Lisa! Zodat jij geen slachtoffer wordt van de gevolgen van mijn heftige leven veroorzaakt door die vrouw die jij in mijn huis moeder durft te noemen!' Ik hoor Lisa stilzwijgend naar boven gaan waar ze verder kan parasiteren.

Ik drink het laatste beetje koffie op en zie lichten van een auto. Mijn pumps gooi ik uit en het haar trek ik uit het elastiek. Met mijn handen ga ik wild door mijn haar en wrijf snel in mijn ogen zodat de eyeliner uitloopt. De bel gaat. Vervolgens sta ik op en loop naar de voordeur. Het licht van de hal duw ik aan en kijk in de spiegel van de hal. Ik zie er niet uit. Top!

De deur open ik waar een vrouwelijke agent me aan staat te kijken. Naast haar staat een hele lange mannelijke agent. Ik kijk verwonderd naar ze. De vrouw lacht. 'Is ene Jade aanwezig?' Ik glimlach en knik. 'Waar gaat dit over?' Vraag ik rustig. 'We kregen haar naam en adres van de groenteboer. Mogen we binnenkomen om met haar te spreken.' Ik zet een stap opzij en wijs naar de hal. 'Op dit tijdstip moet er wat aan de hand zijn,' zeg ik terwijl ik ze naar binnen zie lopen. Ik sluit de deur en volg ze naar de woonkamer. Het licht bedien ik via mijn telefoon waarna de spots in het plafond aangaan. Ik zie ze om zich heen kijken. 'Jeetje ik ben wel geschrokken. Ik wilde net naar bed gaan en toen zag ik de lichten,' zeg ik rustig.

De agente met donker lang haar dat in een staart gebonden is glimlacht snel. 'Zou u haar willen halen, we willen wat vragen stellen.' Ik knik. 'Sorry hoor, het overvalt me. Wie verwacht de politie op dit tijdstip? Ik zal haar bellen momentje.' Ik veeg over de iPhone en leg het tegen mijn oor aan. 'Er is toch niets ernstigs gebeurd?' Vraag ik terwijl het overgaat. De agent lacht alleen kort. 'Lieverd, kom alsjeblieft naar beneden de politie staat hier beneden.' Ik kijk ze beiden aan en zie ze beiden rondkijken. 'Nu lieverd?'

Ik hang op en kijk ze aan. 'Willen jullie misschien wat drinken?' De vrouw lacht weer ongemeend en schudt haar hoofd. De mannelijke agent bedankt vriendelijk. Mijn telefoon maakt een signaal. Ik kijk erop. 'Joanne wat is er aan de hand?' Stuurt Jade. Ik kijk naar de agenten en vraag of ze willen zitten, ook dit weigeren ze. Ik vraag ze of ze een drukke nacht hebben zodat ik Jade kan beantwoorden. 'Ik heb geen idee, kom dan zijn ze sneller opgehoepeld.' Typ ik terug. De agenten hoor ik zeggen dat het druk is en verder niet. Ik kijk ze aan. 'Ze zal zo wel komen!,' zeg ik snel. Het geluid van de telefoon druk ik uit.

'Joanne ik kan toch niet met dit gezicht naar beneden komen? Mijn ogen zijn helemaal dicht 🙈.' Appt ze. Ik kijk naar de agenten en weer naar de app. Hoe bedenkt Jade dat deze emoji passend is bij deze situatie? Alsof we het over boodschappen hebben. Ik zucht en lach vriendelijk naar de agenten. 'Excuses, ik moet even reageren,' zeg ik snel. De vrouw haalt haar schouders op en loopt heen en weer. 'Jade kom naar beneden ik verzin wel wat!'
'Oké.' Stuurt ze terug.

Na zeker 5 minuten komt Jade naar beneden gelopen. Onzeker daalt ze van de trap en ik zie de agenten met gefronsten wenkbrauwen naar haar kijken. De agente kijkt haar ernstig aan en kijkt snel naar de agent. 'Wat is er in godsnaam met u gebeurd mevrouw?' De agente legt troostend haar hand op Jade's schouder. Ik moet voorkomen dat Jade antwoorden geeft waardoor ik alsnog de bak in draai alleen deze keer voor huiselijk geweld. Razendsnel probeer ik te bedenken hoe ik dit moet oplossen.