Dagboek van een narcist.

42.

Leah zit op mijn onderrug en masseert me. 'Ik ben echt blij dat je bent gekomen Joanne.'  Ik lig met mijn ogen dicht en geniet van haar handen. 'Gister heb ik verkeerd gehandeld. Ik bied daarvoor mijn excuses aan Leah. Je verdient het niet.' Leah masseert geroutineerd door en lacht. 'Ik weet inmiddels hoe het werkt bij jou en had het ook anders moeten aanpakken,' zegt ze begripvol. Ik knik terwijl ik van haar geniet. 'Hoe ben je in dit werk verzeild geraakt,' vraagt Leah geïnteresseerd. Ik open mijn ogen. 'Nadat we gevlucht waren konden we snel terug naar Nederland. Danique's vader zocht zelf contact en gaf aan dat de drugsoorlog voorbij was. Hij wilde graag naar het graf van Danique en daar stelde hij voor het graf aan te kleden op zijn kosten. Jade kon het niet aan waardoor ik samen met hem keuzes heb gemaakt met betrekking tot de steen. We hadden steeds vaker contact en na enige tijd kreeg ik een zaak en het huis als compensatie. Achteraf deed hij het om zijn netwerk in Nederland uit te breiden maar dat wist ik toen nog niet. Langzaamaan kreeg ik steeds meer taken en niet lang erna kwam ik naast het witwassen ook in de transport terecht.' Leah duwt met haar duimen op mijn ruggengraat, ik voel dat ik compleet ontspan.

Leah knikt en knijpt olie in haar handen. 'Wat bedoel je met transport Joanne? Ik wil begrijpen wat je zegt,' geeft ze rustig aan. 'Als ik teveel vraag moet je het maar zeggen!'

Ik zucht en sluit mijn ogen weer. 'Ik vind het fijn mijn verhaal te doen omdat ik je vertrouw, het lucht op. Je mag vragen maar ik wil niet dat je erover praat,' zeg ik rustig. Leah leunt naar me toe en kijkt in mijn ogen.

'Ik houd van je Joanne. Ik zie en voel jouw pijn. Vertel wat je wilt vertellen en jouw geheimen blijven hier in de slaapkamer,' zegt ze waarna ze me kust. Ze gaat weer op mijn rug zitten en masseert verder. Deze gesprekken en de massages doen me goed. Het lijkt of ik beiden nodig heb.

Weer sluit ik mijn ogen. 'Patron is de vader van Danique. Dit betekent baas in het Spaans. Hij is een grote Colombiaanse drugsbaron. De transport heb ik in Nederland verder uitgebreid. Eerst via vrachtwagens en nu gaan we voor containers. Het netwerk heb ik uit kunnen breiden en inmiddels zijn we de grootste van Nederland en België. Ik aas op andere Europese landen. Sinds twee jaar heb ik de bijnaam Bella Patron, of te wel mooie baas.' Leah lacht en drukt op mijn armen. 'Knap van je Joanne. Je begon klein en werd een grote baas,' zegt ze zachtjes. Ik glimlach. 'Er zijn niet veel vrouwen op dit niveau. Ze zijn er wel maar er is er geen één met mijn reputatie,' zeg ik rustig.

Leah stopt met masseren en kijkt naar mijn rug. 'Vrouwen zijn doorgaans zwak. Ze moorden alleen als er problemen zijn in de relationele sfeer. Ik moord als het mij uitkomt, als iemand aan mijn centen komt of iemand mij belazerd. Het schijnt zelden voor te komen heb ik begrepen.' Leah kijkt naar mijn rug en slikt. Ik draai mijn hoofd naar haar en zie haar kijken. 'Wat is er?' Vraag ik ongeduldig. Leah schudt haar hoofd en kijkt naar het bed. 'Ik schrik er een beetje van Joanne,' zegt ze rustig. Ik ga weer liggen en kijk naar het oudbollige behang. 'Het hoort er eenmaal bij. Part of the job,' zeg ik lachend.

Leah masseert verder. Ik hoor haar zuchten. 'Je hoeft niet bang te zijn Leah. Als je ervoor zorgt dat de container komt te staan waar we hebben afgesproken en je belazerd me niet, heb je niks te vrezen voor mij.' Weer hoor ik haar zuchten en voel haar handen glijden over mijn nek. 'Het kartel is geen sociale club. De meeste mensen die erin zitten zijn minstens zo gevaarlijk als ik. Dat wist je neem ik aan toen je besloot mee te werken. Ik neem aan dat iedereen zo bijdehand is om dat te begrijpen.'

Haar handen glijden over mijn rug. 'Hoeveel mensen heb je vermoord Joanne?' Ik open mijn ogen en glimlach. 'Waarom wil je dat weten lieverd,' vaag ik rustig. Weer laat ze olie op mijn rug druppelen. 'Ik probeer te begrijpen hoe het werkt in jouw hoofd. Net als vannacht. Je raakte buiten zinnen en doordat ik een beetje begrijp hoe je in elkaar steekt, wat jou raakt en hoe jij op dingen reageert is het niet geëscaleerd. Je bent complex en ik wil je graag begrijpen.'