Dagboek van een narcist.

28.

Via mijn telefoon schuif ik de gordijnen open en neem waar dat het bewolkt is. Ik kijk naast me en zie Leah slapen. De enorme lippen en het geblondeerde haar staan haar goed. Zonder enig geluid slaapt ze. 

Het dekbed sla ik van me af, loop naar de douche en draai de kraan open. Ik kijk naar haar en zie haar krabbelen op haar hoofd en het witte dekbed verder over zich heen trekken. Het krukje van de douche vouw ik naar beneden en neem plaats terwijl het water op mijn hoofd plettert. Leah leunt op haar arm en bekijkt me.  'Slaap je altijd zo kort?,' vraagt ze met een slaperige stem. Ik glimlach en veeg de condens van het scherm.  'Ik moet werken lieverd. In bed blijven kan ik me niet permitteren,' zeg ik terwijl ik op een knop van de dispenser druk waarna er zeep uit vloeit. Ik sta op en zeep me in.  'Ik zal vervoer regelen, dan kan je thuis verder slapen,' zeg ik lachend.

Ze wrijft in haar ogen en kijkt om zich heen. Vervolgens kijkt ze naar mij en lacht lief. Ze staat op en kleed zich aan.  'Ik heb niks bij me. Ik kleed me vast aan en wacht tot je het vervoer hebt geregeld.'  Met een elektrische tandenborstel poets ik mijn tanden en kijk hoe ze zich aankleed.

Na korte tijd sta ik voor haar terwijl ze aangekleed op bed zit.  Ik streel haar hoofd terwijl ik gehuld in een witte badjas voor haar sta.  'Bedankt voor vannacht,' zeg ik rustig. De telefoon pak ik van het nachtkastje en bel.  'Breng Leah weg met de bus. Haal onderweg ontbijt voor haar!'  De telefoon houd ik vast in mijn hand terwijl ik haar gezicht streel. Ze kijkt vanaf het bed in mijn ogen.  'Wees niet te hard voor Jade,' zegt ze voorzichtig. Ik ga naast haar zitten en zucht.  'De bus staat klaar. Bemoei je niet met dingen die je niet aangaan,' zeg ik beheerst. Ze kijkt naar houten vloer en knikt. Ze richt haar blik op haar handen en vervolgens naar mij.  'Zie ik je snel weer?'

Ik haal mijn schouders op, loop naar de inloopkast en kijk naar de kleding die geordend op kleur hangt.  'Ga naar huis lieverd!,' zeg ik waarna ik een zwarte pantalon pak.  Ze staat op en kijkt naar mij.  'Beveiliger wacht op je Leah.'  Ik draai me om en zie haar aarzelen.  Ik wenk naar de slaapkamerdeur waarna ze vertrekt.

Gehuld in een zwart strak colbertje, strakke zwarte pantalon en mijn favoriete pumps maak ik me op in de make-up hoek van Jade en föhn mijn lange donkere haren.

Na korte tijd beweeg ik me naar beneden waar ik Jade in de keuken zie staan. Ze draagt een zwart strak mouwloos jurkje en staat onwennig voor het kookeiland.  Ik loop naar het koffieapparaat, plaats een glas eronder en druk op een knopje. Als het glas is volgelopen loop ik naar de eettafel, zet het glas neer en haal het vuurwapen uit mijn tas. Ik leg het naast de koffie en kijk de tuin in.

Jade speelt met haar vingers en kijkt naar de vloer.  'Wil je ontbijt Joanne?,' vraagt ze zachtjes. Terwijl ik in het glas roer kijk ik naar de strakke tuin. Ze komt dichterbij en friemelt nog steeds aan haar vingers.  'Joanne geef me alsjeblieft een kans. Ik heb de rest van de nacht na kunnen denken en ik had geen seks met Lisa moeten hebben en het spijt me dat ik je steeds vergeleek met Danique. Ik zag niet dat ik dit deed tot Lisa mij hierop wees,' zegt ze onzeker.  Ik neem nog een slok koffie en kijk nog steeds naar buiten. Haar gezicht wil ik niet zien.

Ze komt nog dichterbij en legt haar hand op de tafel. Ik kijk naar haar hand en vervolgens naar het vuurwapen dat nog steeds op de tafel ligt.  Ze legt haar hand op mijn hand.  'Joanne, vergeef het me alsjeblieft. Ik wil vechten voor ons.'  Ze loopt naar mijn kant van de tafel en gaat op haar knieën zitten. Ze streelt mijn pumps. De koffie drink ik rustig op en kijk niet eens naar haar. Ik sta op en trek het colbertje recht.  Vervolgens verlaat ik de woning zonder wat te zeggen, stap achterin de donkere auto en verlaat de oprit.

Steffie parkeert een kleine witte auto in een overdekte parkeergarage. Ze stapt uit, opent het portier van een auto die ernaast staat aan de passagierskant en stapt in.  Simone bekijkt haar met gefronste wenkbrauwen. Steffie kijkt haar kort aan en kijkt naar haar handen.  'Het is niet gelukt. Vannacht moest ik plots weg,'  zegt Steffie zachtjes.  Simone zucht en legt haar hand op het stuur.  'Wat is er gebeurd? Ik weet dat de politie gister in de woning was,' vraagt Simone zakelijk.