34.

14 1 0
                                    

Harald staat met de agenten voor de garage. Hij glimlacht naar ze en drukt op een knopje dat aan een sleutelbos hangt. De garage gaat langzaam open. Een kale man ligt met zijn rug naar hen toe op de vloer. Een trapleer ligt naast hem. De agenten rennen naar binnen en knielen naast de man. De agent spreekt via zijn schouder met een mobilofoon.  'Een ambulance, aan Maria Geevestraat 3, spoed!' De agente voelt aan zijn hals en kijkt naar de agent.  'Hij leeft!,' zegt ze opgelucht.  Harald staat erbij en kauwt op een tandenstoker.

De agente kijkt naar Marco en schudt zacht aan zijn schouders, waarna hij zijn ogen opent. Marco doet een poging op te staan maar de agente houdt hem rustig tegen. 'Kun je vertellen wat er gebeurt is?,' vraagt de agente. De lippen van Marco zijn uitgedroogd. Op zijn hoofd zijn blauwe plekken te zien. Rondom zijn oogkas is het zwart. Zijn been ligt in een vreemde onnatuurlijke positie en lijkt wat verdraaid.

Marco probeert iets te zeggen maar is onverstaanbaar.  De agente legt haar oor bij zijn mond en kijkt naar Harald.  'Kan je water halen?,' vraagt ze gehaast. Harald lacht en loopt naar binnen.

Inmiddels ben ik op de eetkamerstoel gaan zitten en Jade zit op haar knieën naast mij. Ik kijk naar Harald die gehaast naar de keuken loopt.  'En?'  Vraag ik rustig. Hij pakt een glas en vult het met kraanwater. 'Marco ligt in de garage. De ambulance is onderweg!,' zegt hij rustig. Jade kijkt naar Harald en vervolgens naar mij. Ze maakt aanstalten om haar mond open te doen waarna ik mijn hoofd schudt.  
  'Wat een ontwikkeling, gelukkig waren ze er op tijd bij', zeg ik waarna ik opsta.  Ik kijk naar Jade en wenk naar de voordeur.

Samen met Harald en Jade staan we in de garage. De ambulance arriveert met geluidssignalen en betreden direct de garage. De agenten lopen naar ons toe. De agente vraagt ons buiten te wachten. Ik sta in mijn badjas en Jade staat halfnaakt op straat. Ik heb er weinig zin in dat ze ziek wordt want we moeten de zaak opstarten. Ik kijk naar Jade.  'Ga naar binnen lieverd. Straks wordt je ziek.'

Jade probeert de garage in te kijken. Ik pak haar bij haar arm vast.  'Ga naar binnen!,' herhaal ik dwingend.  Jade loopt naar binnen en als dit lang gaat duren dan ga ik ook naar binnen. De agenten sturen mij uit mijn eigen garage notabene. Met mijn armen over elkaar kijk ik naar alle acties voor me. Marco wordt op een bed gelegd en vervolgens zie ik hem voorbij rijden de ambulance in.

De agenten staan achter de ambulance en noteren wat. Ik vraag me af of ze geen digitale middelen hebben om verslag te doen. Ik bekijk ze en ben er klaar mee.  'Kan iemand vertellen wat hier aan de hand is. Ik heb het namelijk koud!'  Zeg ik geërgerd.  De agente komt iets dichterbij.  'Marco zei dat hij gevallen was van de trapleer. Zijn telefoon was inmiddels uit en waarschijnlijk heeft hij zijn been gebroken waardoor hij niet uit de garage kon komen.' 

Snel trek ik mijn wenkbrauwen op en begin te rillen.  'Marco heeft ook verwondingen in zijn gezicht dat onmogelijk door de val is gekomen. Heeft u enig idee hoe hij eraan is gekomen?'  Vraagt ze beschuldigend. 

Ik glimlach en kijk haar aan.  'Hoe moet ik dat weten, ik ben geen expert met betrekking tot verwondingen,' zeg ik defensief.  Deze meid irriteert mij zodanig dat ik haar ter plekke wil vermoorden. Ik zie voor me hoe ik een magazijn op haar afvuur.  'Marco is de enige die kan vertellen wat er gebeurt is. Ik stel voor dat je met hem gaat praten. Ik ga naar binnen want ik heb het koud!,' zeg ik waarna ik zonder iets te zeggen de woning betreedt. Binnen zit Jade op haar knieën bij de eettafel. 'Lieverd, maak thee alsjeblieft en neem zelf ook wat.'

Kort erna zitten we aan de tafel.  'Marco lag daar bijna 24 uur. Ik dacht dat je hem weggestuurd had of erger,' zegt ze voorzichtig.  Ik glimlach.  'Jade, ik zal eerlijk zijn. De gedachte om hem te vermoorden is bij me opgekomen. Echter kreeg ik geen toestemming. Als zijn vrouw gaat zoeken en hij is hier als laatst gezien zou dat teveel risico's geven.'  Ze kijkt voorzichtig naar mij en neemt een slok thee.   'Marco ligt vanaf gisternacht in de garage. Ik zou hem heus wel in leven houden omdat ik weet hoe gek je op hem bent. Maar ik wilde ook iets testen lieve Jade.' 

Dagboek van een narcist.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu