MEMARS

MEMARS: BÖLÜM 7

28 Ocak Cuma.

İyi okumalar.

.

.

Masal Kurtoğlu

                 Eve gelince direk odama çıktım ve üstümü değiştirdim. Sonra tekrar aşağıya indim ve salona geçtim. Hepsi buradaydı. Arkın "Hayatım. Üzgün görünüyorsun." dedi. Tekli koltuğa oturdum ve "Size her şeyibaşından sonuna kadar anlatıcam. Ama kimse lafımı bölmesin olur mu?" dedim. Mirza "Neyi anlatıcaksın annecim?" dedi.

           "Sadece dinleyin tamam mı? Soru sormayın." dedim.

          Buğra "Tamam annecim. Anlat sen.  Dinliyoruz." dedi. Derin bir nefes aldım. Yapbilirdim. Anlatabilirim her şeyi. "İkizlere hamileyken. Yani 6 yıl önce. Cinsiyetlerini yemi öğrenmiştik. " dedim. Hepsi'nin gözlerinin dolduğunu görüyordum. Ama yapmak zorundaydım. Anlatmalıydım.

.....

          "Bugün adamın yakalandığını öğrendik. Yarında çocuklar ve Akın buraya gelicekler." dedim.

            Her şeyi anlatmıştım baştan sona. Bakışlarımı onlara çevirdiğimde hepsi sanırım olanları algılamaya çışıyor gibiydi. Arkın hızla ayağa kalktı ve "Saçmalık bu Masal!! Kafayı yemişsin sen!!" dedi bağırarak. Ayağa kalktım ve "Saçmalık felan değil!! Kafayıda yemedim. Bunlar doğru. " dedim. Buğra ayağa kalktı ve "Anne. Peki neden bize bunu şimdi anlattın? Yıllardır boşuna mı üzüldük biz?" dedi. Cevap veremedim. Ne söyleyebilirdimki onlara. Ne söylesem. Ne anlatsam boştu. Kıraç "Anne. Neden konuşmuyorsun? Bir şey söyle anne!! Susma!! Neden sörlemedin bize kardeşlerimizin ölmediğini?! Biz yıllardır boş mezarlara mı gidiyorduk?!! Anne susma nolursun?!" dedi ağlarken.

             Hıçkırıklarım ardı ardına geliyordu. Onlara verecek cevabım yoktu. Arkın kollarımdan tuttu ve beni sarsarak "Masal yalan de bana!! Seni çocuklarından ayıtrmadım de bana!!" dedi. Sonra geriye çekildi ve "Nasıl yaptın bunu?!! Ben her gün gözlerinin önünde evlat ecısı çekerken sen her gün gidip çocuklarımıza sarıldın Masal!! Nasıl bir vicdan bu!! 6 yıldır nasıl rahat uyuyorsun geceleri!! Nasıl utanmadan yüzümüze bakabildin Masal? Cevap ver bana!! Susma Masal!! Cevap ver!! Yıllarca gerçekleri saklarken çok güzel oynamışsın ya. Niye susuyorsun şimdi!! " dedi.

            "Yeter!! Bağırma bana!! Zorundaydık diyorum sana Arkın!! Adam sizi öldürmekle twhdit ederken kimseye söyleyemedim!!" dedim. Giray "Abim yurt dışına çıktım diye bize yalan attı öyle mi? Aslında kardeşlerimizle mutlu bir hayat kurmuştu kendine." dedi. Cenk "Biz burda acı çekerken o orada kardeşlerimizle eğlenebiliyordu öyle mi?" dedi.

          Sarp "İkinizde bizi yok saydınız.  İkinizde umarım yaptığınız şeyin farkındasınızdır. " dedi.

          Arkın "Bitti. Her şey bitti Masal. Sadece kızım ve oğullarım için boşanmicam senden. Ama aramızdaki herşey burada bitti. "dedi.

           Gözlerine baktım ve "Yapma. Nolursun Arkın? Zorundaydım. Sizin için yaptım herşeyi. Yemin ederim. Hepinizi öldürücekti. Nasıl bir insan olduğunu biliyorsun. Seni ve çocuklarımı düşündüm ben sadece Arkın. Başka çarem yoktu. " dedim.

          Daha fazla dizlerim bedenimi taşımıyordu. Dizlerimin üstüne çöktüm. Sarsılarak ağalıyordum. Vücuduma sarılan kollarla başımı zar zor kaldırdım ve bana saılan kişiye baktım. Emirdi.

            Emir "Seni anlıyorum annecim. Sen benim melek annemsin. Söylediklerinin gerçek olduğunu biliyorum. " dedi. Bende kollarımı beline sardım.

            Kendi ellerimle dağıtmak zorunda kalmıştım ailemi. Ama yine ben toplicaktım ve bir araya getirecektim ailemi. Zorundaydım.

              Emirin yardımıyla ayağa kalktım. Arkının yüzüne bakamıyordum. "Söz veriyorum. Dağıttığım gibi toplicam ailemizi. Yine eskisi gibi olucaz." dedim.

            Sarp "Nasıl olucak o? Nasıl güvenicez sana bir daha?" dedi sinirle. Buğra "Sarp. Sus." dedi. Haklıydı. Bana bir daha güvenemiceklerdi. Özelliklede Arkın.

            "Güveninizi kazanıcam. Bende, Akında. "dedim. Hepsi tek tek odadan çıkarken bende Emirle birlikte misafir odasına gittim.

            Yatağa geçtim ve gözlerimi kapattım. Saçımda gezinen ellerle karanlığa teslim oldum.

Veeee bölüm bittii.

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizi seviyorum.

Görüşmek üzere.