MEMARS

MEMARS: BÖLÜM 6

27 Ocak Perşembe.

İyi okumalar.

.

.

Meva : Cennet isimlerinden biri.

         (Cennetül Meva)

            Sığınılacak yer.

            Arkadaş canlısı.

Mars : Savaş tanrısının ismi.

          İnatçı ve komik.

          Dürüst.

.

.

Akın Kurtoğlu

             Bugün annem gelicekti çocykları görmeye. İkiside çok heycanlılardı.  Mars "Abi anne ne caman geycek?" deyince "Birazdan gelicek abicim." dedim. Meva "Abi. Anne hep buyda mı kalcak?" dedi. Her seferinde aynı soruyu soruyordu. Ve biz ne diyeceğimizi bilmiyorduk.

           Kucağıma oturttum ve "Hayır bebeğim. Annenin işe gitmesi gerekiyor." dedim. Meva "Ne jaman iş biticek?" dedi. Çenesinden öptüm ve "Daha var güzelim. " dedim. Onlara bunu anlatmak çok zordu. Annemde bende 6 yıldır ailemizin bu halini gördükçe çok üzülsekte onlar için böyle bir oyun oynamak zorunda kalmıştık. Ama az kaldı. O şerefsizi bitiricez.

            Kapi çalınca ikizler hızla koşup kapıyı açmışlardı ve anneme sarılmışlardı. Annem eğildi ve ikisinide öptü. "Canlarım. Nasılsınız bakaalım? Ben sizi çok özledim yaa." dedi. "Hadi içeri geçin." dediğimde birlikte salona geçtik.

              Annem koltuğa oturunca.ikiside kucağına oturmuşlardı. Bende annemin alnından öptüm ve "Özledim seni annecim." dedim. Annem "Bende seni çok özledim annecim. " dedi. Meva "Beni öjlemedin mi anniş?" dedi dudağını büzerek. Annem "Özledim tabi annecimm. " dedi ve yanaklarından öptü. Mars "Peki beni anniş?" dedi. Annem başından öptü ve "Senide çok özledim kıvırcığım. Hepinizi çok özledim. " dedi.

             Meva "Anniş hadi bahçedeki paykta oynıyalım biyaj. Abim hiç benimle oyun oynamıyo. Ben onu beş çayına çayılıyoyum ama o beş baydak içince hemen bu kadal yetey diyip gidiyo. " dediğinde annemle ben gülerkwn o ise kollarını önünde bağlayıp dudaklarını büzmüştü. Kucağıma aldım ve "Bana bak Adenim. Bir kere ben seninle.bir sürüde oyun oynuyorum." dedim.

           Mars "Anniş biz bu ikişini boş verelim. Gel billikte araba yalışı oyniyayım. "dedi. Meva kucağımdan indi ve "Hayıy anniş. Sen benimle evcilik oyunu oyna." dedi. Annem ayağa kalktı ve "Tamam canlarım. Ben ikinizlede oynarım. Hadi odanıza çıkalım. "dedi. İkiside annemin elini tutmuşlardı. Onlar yukarı çıkarken bendeodama çıktım. Odamdaki koltuğa oturdum ve karşımdaki deniz manzarasına bakarak düşünmeye başladım.

              Annem Meva ve Marsın yanına gelince böyle mutluydu. Ama eve gidince yine eskisi gibi asla gülmüyordu. Kaç gece ağladı omzumda. Babama haksızlık yaptığını düşünüyordu. Ve belkide haklıydı. Ama zorundaydık ikimizde. Kardeşlerimede haksızlıktı bu. Ben minik kardeşlerimi tanırken onlar öldüklerini düşünerek üzülüyorlardı. Ve benim vicdanım hiç rahat değildi.

            Ama onlar için yapmıştık her şeyi. O şerefsiz bir elime geçse. Göstericem gününü. Ama it nasıl saklanıyorsa. Bir türlü bulamıyorum. Ben bunları düşünürken annem gelmişti ve karşımdaki koltuğa oturmuştu.

             Ona döndüm ve "Çocuklar uyudu mu?" dedim. "Evet. İkiside uyudu. " dedi. Sonrasında ikimizde konuşmadık. Annem "Gün geçtikte kalbimin üzerindeki ağırlık artıyor. Babanın günaen güne çöktüğünü görmek beni de bitiriyor. Keşke bir mucize olsada eskiye dönebilsem. O güane gidebilsem. O zaman her şeye farklı olurdu belkide. Ayrılmak zorunda kalmazdık." dedi.

           Derin bir nefes aldım ve "Bunlaríg konuşmak boş anne. Sende biliyorsun. Şu an babamlar öğrendiklerinde neler olacağını düşünmemiz gerekiyor. Büyük ihtimalle bize çok kızıcaklar." dedim. Annem "Çok kızıcaklar. Çok üzülücez ama bun değeceğini biliyoruz. Tekrar bir araya gelicez." dedi. O sırada telefonum çaldı.

            Adamlardan biri arıyordu. Telefonu açtım ve hoparlöre verdim. "Bir gelişme mi var Akay?" dedim. Akay "Efendim. Çok harika bir gelişme var. Aradığımız adam yakalanmış. Yani artık rahatsınız." dedi. Annemle birbirimize baktık. Gerçek miydi bu? Annem "Akay? Gerçekten yakalandı mı?" dedi. Hala bir şaka gibiydi.

           Akay "Evet efendim. Yarın sabah mahkemeye çıkıcak ve dosyalardaki suçlar sebebiyle 50 yıl altında cezan alması mümkün değil. " dedi. Telefonu kapattım ve "Anne. Bitti. " dedim. Annem "Evet. Hala inanamıyorum. Bitti cidden." dedi. Kalkıp anneme sarıldım. Annem "Her şeyin düzeltme zamanı geldi oğlum. Eskisi gibi okucaz." dedi. "Evet annecim. Eskisi gibi olucaz." dedim.

              O sırada odaya giren mars ve Meva aynı anda "Bizsiz mi sarılıyorsunuz?" dediler. Annem benden ayrılaı ve "Olur mu öyle şey canlarım. Gelin buraya." dedi. İkiside annemin kucağına koşmuşlardı.

             Annem "Size anlatmam gereken şeyler var çocuklar." dedi. Anneme döndüm ve "Hemen mi?" dedim. Annem "Hemen." dedi. Daha fazla beklemek istemiyordu haklı olarak. Meva "Nedir anniş. Ben çok meyak ettim." dedi. Annem ikisinide dizine oturttu ve "Çocuklar. Sizin 7 tane abiniz ve babanız var." dedi. Meva "7 tane abiş mi var? Birde babam mı var?" dedi. "Evet abicim. " dedim. Mars "Peki neden yoklar? Niye hiç görmedik?" dedi. Annem "Onlar buraya çok uzak bir yerde oturuyorlardı. Bu yüzden gelemediler." dedi.

          Meva "Abişleri ne zaman görücez? Bide babişi mi ne jaman gölcez?" dedi. Annem "Yarın. Yarın onların yanına gidicez." dedi. Böyle iki güne sığdırılacak bir şey değildi bu ama 6 yıldır yaşadıklarımız hiç kolay değildi. Ve artık bir saat bile sabredemiyorduk. Mars ve Meva yanıma geldiler ve kucağıma oturdu ikiside. Mars "Abi şende gelicekmişin?" dedi. "Evet. Gelicem tabikide abicim." dedim.

           Meva "Artık hep biylikte mi olicaj onlayla?" dedi. Annem "Evet annecim. Artık hep birlikte olucaz. Kocaman bir ailemiz olucak." dedi.

Annemde biliyordu her şey bu kadar kolay olmicaktı.

Babamda kardeşlerimde bizimle bir daha ölene kadar konuşmasalarda haklılardı.

Onlara istemeden olsada bunları yaşatmıştık. Ve nasıl tepki vericeklerini bilmiyordum.

Umarım fazla zorlanmazdık.

Veeee bölüm bittii.

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizi seviyorum.

Görüşmek üzere.

Bölüm olmuş mu?

Bilmiyorum ama yinede attım.

Neyse diğer bölümde görüşürüz.

Baay baayy.

🌺🌺🌺

❤❤❤

🌼🌼🌼

🍀🍀🍀