Ik fietste Layla achterna en kwam naast haar fietsen. "Heey" zei ze."hay" zei ik. "Wat is er met Dave?" Vroeg ze. "Hij is boos" zei ik. "Hoezo?" Vroeg ze. "Dat weet ik niet echt" zei ik. "Oh" zei ze. "Jepp" zei ik. We fietsten een tijdje in stilte door totdat ik een enorme steek in mijn borst voelde. Ik greep er snel met mijn hand aan en remde af. Ik stopte midden op de weg en veroorzaakte bijna een kettingbotsing. "Aaaaah, k*****" gilde ik.
"Robin?!, Wat is er?!" Riep Layla angstig. Ik legde mijn fiets neer en zakte naar de grond toe. Ik kon alleen maar kermen van de pijn en voelde me naar, heel naar. Layla stapte van haar fiets af en rende snel naar me toe. "Robin?!" Gilde ze in paniek. Opeens was het weg, zomaar, uit het niets, plotseling. Ik stond weer op en paktemijn fiets van de grond. "Wat was dat?" Vroeg ze. "Ik heb geen idee" zei ik. Ik stapte op mijn fiets en zei: "kom, we gaan weer". Ze knikte en stapte ook weer op haar fiets. We zetten af tegen de stoep en fietsten weg.Dat was raar...!
Ik plofte op de bank neer en legde mijn hand even op mijn borst. "Ieuwww" piepte ik. Ik hield mijn hand ervan af en zag dat er allemaal rood/bruine smurrie op zat. "uuuughhh, niet alweer!" Schreeuwde ik. Ik liep naar boven toe en ging de badkamer binnen. Ik draaide de deur op slot en trok mijn t-shirtje en hempje uit. Het zag er nog steeds erg rood en geirriteerd uit. Ook begon het een beetje te jeuken en heb ik perongeluk de soort van korsjes opengekrabt. Dat deed natuurlijk ontzettend veel pijn maar ach. Ik raakte het voor zichtig aan en al gelijk ging er een branderig gevoel door mijn borst heen.
Ik moet hiermee echt naar mijn ouders gaan!
Ik trok mijn shirtjes weer aan en ging de badkamer uit. Ik deed de deur van mijn kamer open en ging op mijn bed zitten.
Wat nou als het iets ernstigs is?
Ik probeerde het van me af te schudden maar het lukte me maar niet. Ik kreeg het niet uit mijn hoofd en voelde me ziek. Maar dan ook echt ziek. Ik ging met kleren en al in mijn bed liggen en sloot eventjes mijn ogen. Heel wventjes maar. Althans, dat dacht ik maar ik viel direct in slaap en niemand kon me dan ook nog storen.
Plotseling werd ik wakker door een heerlijke lucht die mijn neus binnendrong. Ik ging rechtop zotten en keek om me heen. Er stond een bordje met lasagna naast mijn bed met een briefje erbij.
Sorry schat, maar we konden je echt niet wakker maken. Je sliep zo vast dat niemand je wakker kreeg. Ik dacht wel dat je nog wakker zou worden s'avonds, dus heb ik een lekker bord met lasagna naast je bed gezet.
Eet en slaap lekker. kusjes van Mama, papa en Kiara xxxxLekker!
Ik legde het bord op mijn schoot en nam er een hapje van.
Heerlijk, mijn moeders lasagne.
Ik at alles snel op en legde het lege bord naast me neer. ik kroop weer onder de dekens en viel in slaap.
Sorry eventjes een heel klein hoofdstukjee xx Boo
JE LEEST
Kanker is geen scheldwoord....
Fiksi Remaja"zeg het!" commandeerde ik hem. "nee! waarom zou ik?!" zei hij boos terug. "Omdat je doet wat ìk zeg" zei ik dreigend terug. "En waarom dan wel?" vroeg hij arrogant. "Omdat ik je leven tot een levende hel kan maken" siste ik naar hem. Je zag de ri...