Esra K.'dan..
Sabahın ilk ışıkları yanıyor. Esiyor meltemlerin en güzeli senden. Penceremi açıyorum, umutlar doluyor içerime içerime.
Yokluğun soğuk bir rüzgar ciğerime doluyor. Yumuyorum gözlerimi, bütün benliğimi engin maviye bırakıyorum, seni düşlüyorum. Sessiz sessiz bakan, içine gülen güzelim gözlerini düşlüyorum. Manalar çıkarıyorum kendimce bakışlarından tut duruşuna kadar.
O gün giydiğin gömleğinden saçını nasıl yaptığına kadar hepsinden bir anlam çıkarıyor zavallı kalbim. Yokluğunun tek tesiri, her rüyada farklı senler aramak seninle farklı yolculuklara çıkmak. Eskidi artık anılarımız, hatırlandıkça acılar veriyor. Yenileri gerek bize sevgiyle sadakatla dolu anılar.
O sürmeli gözlerine doya doya bakacağım anılar gerek bize. Yanaklarını okşayacağım ''Seni kimseler sevemez benim sevdiğim kadar.'' diyeceğim anılar gerek bize. Mekan önemli değil veya ne kadar az zamanımız kaldığı.
Seninle olduktan sonra ömrümün geri kalanının pekte bir önemi yok. Seninle geçirdiğim vakitlerin arasından seçip seçip bulurum kalbinin tınılarını, kokunu simsiyah saçlarında elimi gezdirdiğim anları seçer bulurum koyarım kalbimin en güzel köşesine.
Yastığımın altında saklarım anılarımı veya en güzel kutuların içinde ne zaman özlesem kavuşurum sana.
Sarılırım anılara, yokluğundan iyidir ya?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eftelya
Non-Fiction"Her şeyin farkındayım ama hala ona sarılarak titreye titreye onun kollarında ağlamak istiyorum başımı dizlerime koyup değil." Esra K.
