Eftelya

Ne ara?

Esra K.'dan..

Sanki şu küçücük yaşımızda, kısacık ömrümüzde en az bir 10 yaş atmış gibi acılarla boğuşuyoruz.Zamanı gelince yaşayacaklarımızı zamanı gelmeden tadıyoruz, yaralar alıyoruz. Korkuyoruz yeni yaralardan, daha kabuk bağlamayanların üstüne yenilerinin gelmesinden. Kaybedecek bir şey edinmedikten sonra korkulacak bir durumda yok aslında kendinden başka kimsenin kalmayışı özgürlük değilde ne?

Kaybetmekten korktuğun biri yoksa eğer, gözünün sadece bir yere takıldıgı anlar olmaz, sadece birini beklediğin anlar olmaz ya da sadece bir kelimeyi defalarca hatırlayıp ürktüğün anlar olmaz, kaybedecek birin olmassa kalbinin deli gibi sıkıştıgı anlar olmaz ama sen sen olursan, biri olmadanda güldüğün zamanlar olabilir, biri olmadanda kendi kendine dayandığın hayatlar olabilir.

Birini sahiplenirsen başka hayatlarında içine girersin. Ben ki kendi hayatımın dümenini anca tutturan biri gidipte başka denizlere açılacak insan değildim ya sahi ne ara kaybetmekten korktuğum ve sonunda kaybettigim insanlar oldu?

Ne ara kendimle yüzleşmek zorunda kaldım satırlarımda?

Ne ara sadece küçük bir meleğin iki sözüyle dimdik durup bir tokat attım kendime?

Ne ara kendimle bütünleştirdim sahipsizliği?

Ne ara birini ikna etmekten vazgeçtim ne ara pes ettim insanlara karşı.

Ne ara,hangi vakit durup bir köşe başında dizlerimin üstünde bir daha akmasına izin vermeyeceğim içimin en temiz damlalarınla konuştum.

''Haketmeyen onca neden için sizlere kıydığım için çok özür dilerim.''

Kimsenin sizden alamayacağı şeyleri sevin, bitmeyen gitmeyen dert etmeyen şeyleri dünyanıza alet edin. Biri hep sizin kalacak gibi davranmayın ama hiç gitmeyecek gibide davranmayın mümkünse ilişik yaşayın. Gidenleri geri döndürmeye çalışırken pes edebilirsiniz, ama kendinizi kendinize getirmeye çalıştığınızda asla pes etmeyin çünkü bugün kendinde unuttuğunuz, bırakıp gittiğiniz şeyleri yarın gidipte dönmeyecek olan trenin raylarında arayabilirsiniz ancak.

Yalnız yavaş yavaş gidenin her yolu kapalıdır sizlere, bir tek içinizin enginleri açıktır kendinize. Belki her zaman mutlu etmez, ama üzmezde sizi ne yaparsanız siz kendinize yaparsınız. Kaçarsınız gidene acı çektirdiğinizi sanarsınız ama aslında sadece kendi öfkesinden korkan biri olarak kalırsınız, ''kaçak,korkak.'' Siz siz olun giden herkesi bırakın salıverin.

Bir tek kendi benliğinize sahip çıkın.