Esra K'dan..
Uzun zamandan sonra yüzüme gökyüzünün grisiyle karışmış mavisinin yansıması çarptı sabah'ın 6'tısında.Ah şu sabah'ın 6'ları...
İlk içimdeki sıkıntıyla uyandığım sabahın 6'sını hatırlıyorum. Hiç unutmayacağım, unutamayacağım bir sabahın 6'sıydı. İçimdeki o kocaman sıkıntıyla sana sarılmak istedim, kurtarıcımdın çünkü o sabahın altılarında. Tek gitmek istediğim yer yanındı, tek sığınmak istediğim yer senin yanın. Yaşamına gelmek istedim, her şeyine dahil olmak istedim. Bir olmak istedim, iki ayrı şahıs olmaktansa...
Sen ve Ben olmayı hiç istemedim. Biz olalım istedim hep. En için sıkıldığında sen de benim yanımda bit istedim. Ve birde sana ''seni seviyorum.'' dedirten sabahın 4'lerini hiç unutmadım. Okuduğun kitaplarda bile benimle konuşmanı hiç unutmadım ve okuduğum kitapları sende bulmayı hiç unutmadım aksine çok özledim. Başka hiçbir insanla kitap okurken konuşma istedim, ben duyamadıysam sesini göremediysem gözlerini, seni seven başka bir kadında görmesin istedim. Hatta seni başka kadınlar sevmesin istedim. Şiir olmak istedim dudaklarında, dillerinden düşmeyen bir şiir olmak istedim. Şiirlere yaraşır bir kadın gibi sevmek, sevilmek istedim. Oysaki ben ne şiirlere layık bir kadın olabilmiştim. Neden biri adıma şiir yazıcak kadar çok sevmişti beni, ne de ben sevgime sahip çıkabilmiştim.
Şiir'in ş'sinden anlamayan, hatta zerre sevmeyen bir insanken ben.
Sen geldin tuttun elimden, papatyalar sundurdun saçlarıma, ellerinle yaptığın taçları taktın bana. Kafamda, kalbimde çiçekler açtırdın. Şiirler kondurdun,ellerime.Yaralarımdan öptün.
Ve adam, kal demek öyle zor ki gittin, sen gittin ve
elim havada kaldı benim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eftelya
Non-Fiction"Her şeyin farkındayım ama hala ona sarılarak titreye titreye onun kollarında ağlamak istiyorum başımı dizlerime koyup değil." Esra K.
