Esra K.'dan..
Sigaradan tüten 2 tel dumanla kahvemi yudumlarken yine aklıma sen geldin,kalbime dokundun. Dumanımda kayboldum, kendi hayatımın akışını izleyen bir yabancı gibiydim. Hayatıma buğulu bir pencereden baktım derin bir seyr'e daldım. Birde bir küfür savurdum ağzımdan, hem çekilir mi derdi bu dünyanın .Arkası kesilmeyen bir sürü söz söyledim, kimse dinlemedikten sonra ne anlamı kaldı ki söylenen sözlerin. 3 kişilik bir masada, yalnızlığımla oturdum.Dumanımı izledim ağladım. Masaları 3 kişilik yapmalarının nedenini bile düşündüm, daha küçük yalnızlıklar için olsa gerek. İçimde biriken küçük yalnızlıklar gibi. Küçük kırgınlıklarla besledim kalbimi. Alıştım artık nasıl olsa her gidişini hatırladıkça dumanımı tüttürmeye, artık sade içiyorum kahvemi şu acı hayatıma biraz daha tat gelsin diye yanında bir çikolata. Bazen bitter'inden oluyor tatsız tutsuz bir şey, aynı senin gidişin gibi. Sen gidince ben başka insanları sevmek zorunda kaldım, başka insanlara bir aşk duyma arayışına girdim. Zaten ben aşksız duramayan bir insandım aşk'ı tasavvur'u hep içinde hisseden bir insandım bir Aşk Şeriat'i gibi,ama ben senin bana getirdiklerine aşıkmışım yalnızca onlara. Senle ilgili her şeye aşıkmışım, sensizlik haricindeki her şeye.
Her zerrem sen olmuşsun,kalbimdeki alevi tutuşturanda sen dizginleyip söndürende sen...
Artık sen kelimelerinle bile yoksun.
Tek kelime işte
yoksun.
Kimse alevlendirmiyor yüreğimi, kimse tutup atmıyor sönmüş küllerimi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eftelya
Non-Fiction"Her şeyin farkındayım ama hala ona sarılarak titreye titreye onun kollarında ağlamak istiyorum başımı dizlerime koyup değil." Esra K.
