Esra K.’dan..
Bence biz bir filmdik aslında, özgün bir senaryosu bile olmayan bir film.
Ya da ne dersen artık...
ama biliyorum ki, asla kendimize ait bir ilişkimiz olmadı. Şimdi anlıyorum.
Biz olduk mu acaba? Gerçekten hissediyordum biz olmuş gibi, ama insan düşününce...
Hep başka senaryolardan alıntılarla süren bir yolculuktu bizimkisi belkide.
Ben ilk durakta indim, yapamadım.
Sen diğer durakta indin, bekledim seni gelmedin.
Kızmıyorum merak etme, haklıydın zaten.
Ben olsam onca şeyden sonra istemezdim beni...
Çünkü korkuyorsun her yolculukta senden önce ineceğimden öyle de oluyor biliyorum.
Ama ne yapayım bilmiyorum.
Şimdi düşünüyorum da. Tamam bitti ya kabul ediyorum, geri falanda istediğim yok zaten sadece özlüyorumda.
Merak ediyorum.
Sevdin mi beni ?
Sonra diyorum sevmeseydin o sözlerini nasıl söyleyebilirdin ?
Nasıl bu sözleri verebilirdin bana?
Sözlerden başka verebileceğin bir şeyde yoktu ki zaten bana...
Uzaktık.
Ne sarılışını görebiliyordum, ne dokunuşu.
Ne sesini duyabiliyordum.
Peki ,onca şeyden sorna ben hala seviyor muyum seni?
Peki hiç sevdim mi?
Ya da ben aslında bomboş gidip gelen bi otobüste yolcu mu hissettim kendimi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eftelya
Non-Fiction"Her şeyin farkındayım ama hala ona sarılarak titreye titreye onun kollarında ağlamak istiyorum başımı dizlerime koyup değil." Esra K.
