MASAYA kaming kumain ng almusal ni mama sa hapag.Hindi mabatid ang kasiyahan ko sa araw na iyon.Hindi ko muna inungkat ang dahilan kung bakit siya umuwi ng bansa.Pero sadyang hindi ito umaayon ngayong umaga.
"Ma,hanggang kailan ka dito sa Pilipinas?Mas okay sana kong hindi kana babalik dun sa abroad."pag basag ko ng katahimikan sa aming dalawa.Saka niya pa lang ako tiningnan na may lungkot sa mga mata.
"Y-yun nga ang problema anak,nagsara ang agency namin kaya wala kaming choice kundi ang umuwi.Mabuti nalang talaga at nakapag ipon ako kahit kaunte lang."mahinang saad nito kaya napakagat labi ako.Ito yung hinihiling ko eh,ang makasama na palagi si mama.
Hinawakan ko ang kamay ni mama na naka patong sa lamesa.
"Kaya naman natin to ma,ang importante naka uwi ka ng matiwasay at malusog.Pwede ka namang mag negosyo nalang muna."saad ko dito saka siya ngitian.Sinuklian niya din ako ng isang malaking ngiti na walang halong pagkukunwari.
"Kaya ikaw ay dapat mong pagbutihan ang pag aaral mo.Sayo ako umaasa na makakapag tapos ka ng pag aaral.Unahin mo ang pag aaral bago ang iba anak huh."natahimik ako sa sinabi ni mama.Bigla akong nakaramdam ng kaba na hindi ko maintindihan.
"Oo naman ma."mahina kong saad dito.Ngitian niya ako saka nagpatuloy na sa pagkain.Mabilis ko namang tinapos ang kinakain ko saka nagpa alam.
"Bago ka umalis meron akong pasalubong na mga chocolate sa ref,paki kuha nalang anak at liligpitin ko muna itong pinagkainan natin."wika nito saka pinagpatuloy ang ginagawa.Walang imik naman akong pumunta sa kusina para kunin sa ref ang sinasabi ni mama.
Pero halos lumuwa ang mata ko sa dami ng chocolate na nakita.
"Ma!bat ang dami naman masyado nitong dala mong chocolate."Hindi
makapaniwalang saad ko.
"Kumuha ka nalang diyan saka alam ko namang paborito mo yan kaya paniguradong hindi masasayang yan."narinig kong saad dito kaya mas lumaki ang ngiti sa mga labi ko.
Excited akong kumuha saka nilagay sa bag ko.Kumuha lang ako ng tatlong piraso,bibigyan ko nalang siguro mamaya si Vincent——ayyy!wala nga pala siya sa School ngayon.Nakakamiss din yung kaibigan kong yun eh.Malakas akong Napa buntong hininga saka lumabas na ng bahay.
Wala na si mama paglabas ko sa kusina kaya malamang nasa likuran nayun at nagwawalis.
Matamlay akong naglakad palabas ng kanto namin ng may mamataan akong isang kotse di kalayuan sa pwesto ko.Minsan lang kasing may mapadpad na mga sasakyan dito kaya nakakapagtaka talaga.
Hindi ko na pinansin yun saka nagpatuloy sa paglalakad.Pero bago pa man ako makalakad ay may yabag akong naririnig papunta sa pwesto ko at isang pamilyar na boses.
"Heyy!Vanessa,wait up."nagtataka naman akong lumingon dito saka ko lang napagtanto kong bakit ito pamilyar.Pero anong ginagawa niya dito sa klaseng lugar?Hindi naman sa nilalait ko ang lugar namin pero ang yaman niya kasi tapos nandito siya sa lugar ng mga eskwater!?
"A-anong ginagawa mo dito Luke?"masanay na talaga akong utal lagi pag kaharap siya.Tapos hindi na naman normal ang tibok ng puso ko.Patago kong hinawakan ang dibdib ko saka tinapik tapik.
"Im here to fetch you sana pero hindi ko alam yung exact place niyo,thats why naghintay nalang ako dito."gosh why so conyo ba!?
Bat ang hot niya sa paningin ko kahit ang arte nito magsalita?
"Ahmm,a-ano—"hindi pa man ako nakakapag salita ay mabilis na niyang hinawakan ang pala pulsuhan ko saka ako dinala sa sasakyan niya.
Nahiya naman ako bigla ng pinagbuksan niya pa ako ng pintuan.Hindi na ako nag inarte pa at sumakay na.Baka sabihin pa nitong trying hard ako.
Napasinghot ako ng maamoy ang pabango ni Luke sa loob ng sasakyan niya.Nahiya naman ang pabango kong Johnson.
Umayos lang ako ng upo ng maisara na nito ang pintuan niya.Parang di ako makahinga na di ko ma explain.
Bat ang tagal umandar?Aalma sana ako sakanya ng makita siyang mabilis na lumapit sa pwesto ko.Mabilis pa sa alas kwatro akong umiwas dito.
"T-teka!anong g-ginagawa mo!?"malakas kong sigaw dito pero halos manlumo ako ng inayos nito ang seatbelt ko.Gosh!nakakahiya super!
Nahihiya akong tumungo sa pwesto ko saka nilaro laro ang mga daliri ko.Narinig ko pa ang mahina nitong tawa kaya nadagdagan na naman ang kahihiyan ko.
"Anyway's,your cute so don't be shy."Napa angat ang tingin ko dito ng magsalita siya.Feeling ko para akong mapapaso sa sarili ko sa sobrang init na nararamdaman.Bat nakakakilig siya!
Hindi ako umimik pero sinisiksik ko ang sarili ko dito malapit sa pintuan ko.Thankyou nalang talaga at hindi na ito nagsalita pa.
"Hey,ang tahimik mo naman.Pwede kang magtanong sakin or what."pagbibigay option nito saakin habang nakatuon parin ang atensyon sa daan.
Nagdadalawang isip ko siyang tiningnan bago bumuga ng malakas na hangin.
"Ahmm,a-ano,totoo bang may g-gang kayo?"mahina kong saad dito nakita ko pa siyang tumingin saakin saka binalik ulit sa daan.
"Oww that?hmmm partly yes.Pero im harmless naman so nothing to worry about."he said and wink at me.Napakagat labi ako dahil sa sinabi niya.Sheeezzz!yung puso ko lalong nahuhulog sakanya huhu!
Makaka ahon pa kaya ako dito!?
"Scared,aren't you?"Dugtong pa nito nang hindi ako maka imik sa sinabi nito.
Mahina naman akong lumingo dito dahil nahihiya na akong magtanong pa.Pero may part saakin na gusto ko talagang malaman.
"P-pwede bang magtanong ulit?"hindi ko mapigilang magtanong dahil masyado akong mahihiwagaan sakanya.
"Oo naman,basta ikaw."mabilis nitong tugon kaya naman walang pagdadalawang isip ko itong tinanong sakanya.
"Bakit ako?I mean,bakit ako pa ang nagustuhan mo sa dami daming babaeng naghahabol sayo?Naguguluhan lang ako sa part na yan dahil hindi naman ako attractive kaya bakit ako?"lakas loob kong tanong dito.Nakita ko pa siyang natigilan pero ngumiti din kalaunan.
"I like you for being you,not with them,because they were not you.
I don't know kong bakit ikaw kasi kusa ko itong naramdaman.Hindi naman kasi ako bumabase sa mukha,malakas ang dating saakin kong ano ang nasa loob mo.And ofcourse,your beautiful into my eyes."
Napanganga ako sa sinabi nito.Gusto kong sampalin ang sarili ko kung totoo ba ito o panaginip lang.
Wala na..
Finished na...
Hulog na ako.....
Hulog na hulog!
Susunod........
BINABASA MO ANG
Hiding the Gangster's son
عاطفيةHALOS matumba ako sa lakas ng sampal ni mama sakin. Tanging iyak lang ang nagawa ko sa oras na iyon.Its all my fault kong bakit nagkaka ganito kami. Kong hindi lang ako nagpa uto edi sana makaka graduate ako ngayong taon. Dahil sa katangahan ko ay n...
