Ateş Çemberi

Ben Yosun ADA

*Şarkıyla beraber dinlemenizi tavsiye ederim. Öncelikle hepinize merhabalar lütfen beğenip yorum yaparsanız sevinirim çok zamanınızı almaz o sağ üst köşedeki küçük yıldıza tuşla yeter çünkü ben bu hikayeyi kitap yapmak istiyorum lütfen paylaşıp bu hikayeyi daha çok kitleye yayalım bu benim hayalim bir kitap bastırıp onu geniş bir kitleye duyurmak bu bilim kurgu kitabı olsun istiyorum umarım beğenirsiniz hikayeye geçelim şimdi 🎈 *

Burak annesini pek umursamadan diğer arabaya bindi. Annesi cevap bekliyor olacak ki kollarını birbirine kenetledi ve Burak'a bakmaya devam etti. Derin bir nefes alan Burak arabadan çıktı ve annesinin yanına doğru ilerledi.

"Hadi ama anne bu kadar inat neden sen ve babam biraz baş başa vakit geçirin. Işık babamın arkadaşı ile arkanızdan gelsin. Hem ışık bu habere en çok o sevinecek. Kendi yaşında birileriyle yolculuk etmek ona da iyi gelecek. Hatta benim arabayla siz gidin bende Işık ile aynı arabada olurum aklın ne onda ne de bende kalsın" ellinde tutuğu arabasının anahtarını annesine verdi. Annesi gülümseyerek Burak'a baktı ve yanağını sıktı. Yanağının sıkılmasını sevmeyen Burak bir kaç adım geri attı.

"Anne ya kocaman adamım insanların içinde yaptığın şeye bak. Neyse babam sinirlenmeden hadi sende arabaya bin" annesinin söylenmesini dinleyerek Işık'ın bulunduğu arabaya yöneldi. Arabanın kapısını açarken babasına ve annesine doğru bakışlarını yöneltti. İşte huzurlu aile tablosu dedi içinden. Biraz sonra olacaklardan habersiz herkes yola çıktı. Burak'ın her şeyini kaybettiği o an işte bu andı. Yola çıkalı on dakikayı geçmişti ki. Babasının ve annesinin bulunduğu araç son sürat yanlarından geçti. Burak'ın ölmesi için yapılan plan maalesef ki annesinin ve babasının sonu oldu. Babası aracı uzaklaştırmak için çabalarken istemeden bombayı çalıştırdı. Işık ve Burak'ın bulunduğu araçta patlamadan etkilendi. İki araçta hurdaya dönmüştü. Babasının arkadaşı Burak ve Işık'ı araçtan çıkarmıştı lakin Burak ailesinin ölümünü görmüştü. Bu kazadan sonra Işık sıra kadem basmıştı. Herkes Işık'ı o kazada öldü biliyordu.  İşte Burak doktor için çalışmaya bu sayede başladı. Burak'ın ölmesi gereken kaza ailesinin sonu olmuştu. Her zaman kendini suçlu bulan Burak'ın hikayesi ise tamda o gün başladı. 

Evin önüne kadar geldim şimdi geri dönemem. Ne kadar korksam da bu ev her şeyin başladığı evdi. Tüm sorularımın cevabı bu evde, şimdi gerçekleri öğrenme vakti. Yosun evin bahçesindeydi şuan. Beyaz elbisesi koşarken iyice kirlenmişti. Elbise bile değildi üstündeki gecelik gibi bir şeydi. O eve baktıkça soğuk olan teni alev aldı. Yıllardır bu eve gelmemişti. Bu ev onun bebekliğinin, çocukluğunun ve gençliğinin mezarıydı. Babası annesinin ölümünden sonra Yosun'u korumak adına dış dünya ile iletişimi koparmıştı. Sadece evin sınırları içinde Yosun  istediğini yapabilirdi. Elinde tutuğu altın kaplamalı silaha baktı. İşte şimdi her şeyi öğrenme vaktiydi. Evin giriş kapısını yavaşça açtı tamda hatırladığı gibi her şey aynı yerindeydi. Rutubet ve çürüme kokusunu hisseti. Ev çürüyordu tıpkı onun gibi. Silahı tetikte olduğunu belli eder bir şekilde tutuyordu. Babasının sürekli toplantı yaptığı salona doğru ilerledi. Etrafa göz gezdirirken gözüne bir şey çarptı. Şöminenin üzerinde duran resimlere baktı. Babası, annesi ve kendi resimleri vardı. Annesinin tek resminin kopyasına baktı ve eline aldı. Annesinin güzelliğini aldığının farkında olmadan annesinin fotoğrafına hayranlıkla baktı. Onun için her şeyi yapıyordu ve yapmaya devam edecekti. Annesinin fotosunu şöminede ait olduğu yere koydu ve evi aramaya devam etti. 

Adım attıkça o evde yok oluyordu, mahvoluyordu. Toplantı odasından çıkıp kendi tutsak tutulduğu odaya doğru yürümeye başladı. Üst katta doğru çıkarken merdiven gıcırtısı bile onun için bir anıydı. Yukarı katta çıktığında iki oda onun hayatında hiç iyi izler bırakmamıştı. Birisi çocukluğu almıştı diğeri ise babasını infaz ettiği odaydı. Babasının bulunduğu odaya girecek gücü yoktu.  Doğruca kendi odasına yöneldi. Hazır mıydı ki ? Kendi mezarlığını görmeye, oranın onu mahvetmesine yok etmesine...