Ateş Çemberi

Denekler ve Tanrılar

*Öncelikle hepinize merhabalar lütfen beğenip yorum yaparsanız sevinirim çok zamanınızı almaz o sağ üst köşedeki küçük yıldıza tuşla yeter çünkü ben bu hikayeyi kitap yapmak istiyorum lütfen paylaşıp bu hikayeyi daha çok kitleye yayalım bu benim hayalim bir kitap bastırıp onu geniş bir kitleye duyurmak bu bilim kurgu kitabı olsun istiyorum umarım beğenirsiniz hikayeye geçelim şimdi 🎈 *

İhanetler aslında uzun süredir düşünülmüş bir süreçtir. İhanet eden ve ihanete uğrayan insanlar arasında hep güçlü bir bağ vardır. Belki de sırf bu yüzden sadece ihanete uğrayan değil, ihanet edende hayal kırıklığı içindedir. Aslında bu cümlelerin bu hikayenin başlangıcı ihanet üzerinde kuruldu.

Sevgili Açelya bu mektubun bu satırlarını yazarken aklımda sadece sen varsın. Seni o hücreden kurtarmak için gerekirse kendimi feda edebilirim. Ben o bakışlarında yandım ve yeniden var oldum. Aşk denen duyguyu seninle keşfettim ve ne pahasına olursa olsun seni Ediz'in deney tüpünden kaçıracağım bana güven. Seni kurtardığım zaman kim olduğumu o zaman öğreneceksin. O zamana kadar senin için gizemli bilinmeyen biri olarak kalacağım. Sevgilerle Kara Maske.

Açelya bu mektubu kim yolluyordu iyice merak ediyordu. Her kim ise gerçekten de dediğini yapmış ve bu zamana kadar verdiği her sözü tutmuştu. Bunları düşünürken içeriye giren Ediz ile mektubu hemen yastığın altına sakladı. Elinde tutuğu kağıt ve raporlarla içeri giren Ediz pür dikkat Açelya'yı inceledi ve kağıda bir şeyler yazdı. Açelya sinirlendiğini belli eden gözlerini Ediz'in gözlerine kenetledi. Tam o sırada Ediz arkasını döndü ve yürümeye başladı. Bu durum Açelya'yı iyice sinirlendirmişti.

"Burnu havada bir adama göre fazla iddialısınız. Ne o deney fareniz olarak testi geçtim mi bari?"

Ediz Açelya'nın ilk defa onunla diyalog kurduğuna şahit oluyordu. Şaşkınlığını gizleyerek ona döndü. O ise kollarını birbirine kenetlemiş bir cevap bekliyordu. Kaşlarını iyice çattı ve Ediz'e iyice kitlendi. Ediz boş olan sandalyeyi hücrenin önüne kadar çekti ve oturdu.    

"İlk defa benimle iletişim kuruyorsunuz. Şaşırtınız Açelya Hanım lakin asıl merak ettiğim şey bunca zaman sustunuz neden şimdi konuşuyorsunuz?" 

Açelya hatırladığından daha da zayıflamıştı. Açelya bilmese de onun için deney faresinden fazlaydı. Onu bulduğunda daha on sekiz yaşında bile değildi şimdi ise yirmilerinin ortasındaydı.  Ne kadarda kabul etmese de Açelyayı o çöplükten kurtarmıştı ve şimdi ona yatacak yeri ayrıca düzenli beslenmesi  için gerekli her şeyi sağlamıştı. Açelya sertçe parmaklıklara vurdu. İyice sinirlenmişti belli ki Ediz onu ilk defa bu halde görmüyordu. Lakin bu durum onu da şaşırtmıştı yıllarca kameradan görmüştü sinirli ve çıldırmış halini şimdi ise canlı canlı görüyordu.

"Bunca zaman saçma sapan deneylerinde yer aldım. Buraya geldiğimde çocuktum şimdi ise bir yetişkinim geri zekâlı herif artık deney tüpünden çıkmak istiyorum. Boynuma taktığın bu salak icadın sayesinde güçlerimi de kullanamıyorum. Tam olarak ne istiyorsun Ediz? Ölmemi mi istiyorsun? Benim gibilerden ne istiyorsun Ediz?"

Ediz yutkundu ve kravatını hafif genişletti. İlk defa konuşuyordu onunla ve bu durum Ediz'i içten içe heyecanlandırıyordu. Tam konuşacağı sırada derin bir nefes aldı ve konuşmaktan vazgeçti. Ayağa kalktı elindeki dosyaları oturduğu sandalyenin üstüne koydu. Açelya cesaret edip onunla yıllar sonra iletişim kurmuştu bu fırsatı kaçıramazdı. Açelyanın hücresine iyice yaklaştı ve elini parmak izi okuyucuya yerleştirdi. Açelya şaşkınlığını gizlemeye çalışır bir şekilde Ediz'in gözlerine bakarak ne yapmaya çalıştığını anlamak istiyordu. Tam o sırada parmaklıklar açıldı ve Açelya yıllar sonra hücresini ilk defa açık gördü. Ediz içeri adım attı ve parmaklıklar tekrar kapandı.