Ateş Çemberi

Hançer

*Öncelikle hepinize merhabalar lütfen beğenip yorum yaparsanız sevinirim çok zamanınızı almaz o sağ üst köşedeki küçük yıldıza tuşla yeter çünkü ben bu hikayeyi kitap yapmak istiyorum lütfen paylaşıp bu hikayeyi daha çok kitleye yayalım bu benim hayalim bir kitap bastırıp onu geniş bir kitleye duyurmak bu bilim kurgu kitabı olsun istiyorum umarım beğenirsiniz hikayeye geçelim şimdi 🎈 *

Sonra acılarımız, mutluluklarımız tüm duygularımız unutuldu. Yandık uzun bir süre alevlerin ortasında kaldık ve en sonunda kül olduk. İçimizdeki insanlık duygusu her gün acı çekerken attığı çığlıkları duymamak için kalbin kulaklarını kapadık. Şimdi insanlık duygusu öldükten sonra kalbini dinlemek istesen nafile. Hep en iyisini istedik elimizdekini kaybetmemek için çabalamak yerine hep daha fazlasını istedik. Şimdi geç aynanın karşısına kendine bir bak artık ne istediğin yanında ne de elde etmek istediğin yaşama sahipsin. Geç kalmışlık duygusu senin eserin bu sadece senin eserin sevgili oyuncum.

"Ne istiyorsunuz tekrar buraya gelme sebebiniz ne?" soruyu sorarken  elindeki dosyaları çekmecesine yerleştirdi.  Odadaki tanıdık yüzleri uzun zamandır görmüyordu ve tekrar gelme sebeplerini merak ediyordu. Tam içlerinden biri cevap vereceği sırada içeri bir kadın girdi. Uzun saçları, narin ince vücudu, tatlı yüzündeki gülümseme ile elini hamile olduğunu belli eden karnına götürdü. Bakışları üstüne çekmişti Ediz ayağa kalktı ve beyaz elbise içindeki kadına destek olmak amaçlı tuttu. 

"Açelya seninle anlaştığımızı sanıyordum. Yatağında uzanman lazımdı şuan burada olman için bir neden yok güzelim" Açelya yüzünü tatlı bir şekilde buruşturdu ve odaya bakındı. Bu yüzleri uzun zamandır oda görmüyordu. Herkes normal bir hayat istediği için Ateş Çemberi şirketinden ayrılmışlardı. "Sizi toplu şekilde tekrardan görmek şaşırtıcı geliyor. Daha doğrusu imkansız geliyor"  hepsi birbirine bakmaya başladı. "Ediz'e ihtiyacımız var. Bu şirkete ihtiyacımız var" Ediz Açelya'yı kolundan tuttu ve koltuğuna oturttu. Açelya'nın saçlarına küçük bir öpücük kondurdu. Bu durum Açelya'nın gülümsemesine neden oldu. "Yardım falan edemem. Ateş Çemberi şirketi  deneklerin yaşaması için kurulmuş bir şirket. Öyle istediğinizde sırtınızı dönüp gidebileceğiniz bir yardım kuruluşu değil" Açelya Ediz'in sinirlendiğini anlamıştı ki elini tutup sakinleştirmeye çalıştı. Haklıydı Ediz içten içe Açelya'da onu haklı buluyordu. Ediz onları korumak için her şeyinden vazgeçmişti.  Onlar ise ilk anda sırtlarını dönüp gitmişlerdi. Bir kadın ayağa kalktı bu kişi Açelya'nın en yakın dostuydu. "Yardımı kendimiz için istemiyoruz Ediz" "O zaman kimin istiyorsunuz Ayperi ?" cevap vermedi ve eli karnına gitti. Ediz bakışları Ayperi'nin karnına çevirdi. "Hamile misin?" "Sadece ben değil çoğu kişi hamile. Bize imkansız demiştin Ediz" "İmkansız çünkü sizin hamile olmanız demek risk demek" "Ediz bizi korumaya bilirsin ama onları koruman gerek. Çünkü onları almak için gelecekler lütfen buna izin verme" "Almak derken Ayperi neyi kastediyorsun?" derin bir nefes aldı ve gözyaşlarına hakim olamadı "Ediz gelecek hiç iyi değil. Onları öldürmek için gelecekler" Açelya ayağa kalkmaya çalıştı ve karnına giren ağrı yüzünden yere yığıldı. "Açelya iyi misin güzelim?" karnına giren kramplar yüzünden canı yanıyordu. "Onun içinde geliyorlar Ediz, onun infaz emri verildi" Ayperi eliyle Açelya'yı gösterdi. "Kes sesini öyle bir şey olmayacak ben buradayken asla öyle bir şey olmayacak. Güvenlik içeri gir" kapıdan bir erkek ve bir kadın içeri girdi. 

"Sen Açelya'yı odasına götür ve ilgilen. Kıvanç sen ise  güvenliği en üst düzeye çıkar. İçeri bir sinek bile girse haberim olsun" Açelya korku dolu gözlerle ona baktı. "Ediz ne olursun kızımızı koru ne pahasına olursa olsun" Ediz Açelya'nın saçlarını koklayıp öptü "Size asla zarar gelmeyecek güzelim. Ne pahasına olursa olsun sizi koruyacağım. Şimdi hadi odana" kadın koruma Açelya'yı tutup odadan çıkardı.