law of love(Completed)

Part 9

ညီမျဖသ္သူႏုင့္အိပ္ခါနီးဖခင္နဲ႔ေတြ႕ခဲ့ေၾကာင္းေျပာေနရင္း
'ဒါဆိုမမကအဲ့တစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္´
'ဘယ္သူလဲ´
'ေဒၚမဟူရာေလ´
'အင္းဟုတ္သားေနာ္၊သူနဲ႔မေတြ႕ရေတာ့ဘူးပဲ´
ထိုသို႔ေသာအေတြးကိုေမယြန္းအျပင္တျခားေသာသူကလည္းေတြးေနသည္၊
'ေမေမ၊အန္တီကိုခ်စ္ေနတာမလား´
'ယုယစားစရာရွိတာစား´
'ေမေမအမႈနိုင္တယ္ဆိုေပ့မဲ့ေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုေပၚဘူး´
'ေမေမေပ်ာ္ပါတယ္´
'ဒါဆိုဘာလိုမ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ံဳေနရတာလဲ၊အန္တီကိုလက္မေလ်ာ့ရဘူးေမေမ၊´
'သူနဲ႔ဘယ္လိုေတြ႕ရမလဲ....´
တီးတိုးညည္းတြားသံကိုဘယ္သူမွမၾကားခဲ့ပါ
ေနာက္ေန႔မနက္
ေမယြန္းရံုးေရာက္သည္ႏုင့္
'မဟူရာ!´
'ေၾသာ္၊ေမ့ေနတာအမႈမရွိေတာ့ဘူးပဲေနာ္´
'အင္း´
'....ေနေကာင္းလား´
'အင္း´
'......´
'......´
တိတ္ဆိတ္ေနၾကသည့္ဒီႏုစ္ေယာက္ဟာကိုယ္ီႀကိတ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္၊
'တို႔ျပန္ေတာ့မယ္´
'ေနပါဦး၊ေကာ္ဖီေလးေတာ့ေသာက္သြားဦးေလ´
'အာ.....ဟုတ္၊ေသာက္မယ္´
ႏုစ္ေယာက္သားစကားေတြေျပာလိုက္၊ရယ္လိုက္ႏုင့္
'ေရွ႕ေနေမယြန္းလားမသိပါဘူး´
'ဟုတ္ပါတယ္၊´
'ကြၽန္မတို႔ခ်ိန္းထားတယ္ရွင့္´
'ေၾသာ္ဟုတ္ထိုင္ပါ၊မဟူရာခဏေနာ္´
မဟူရာထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္၊သူမဟာေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ျဖသ္သည့္ႏုယ္ျပတ္သားတည္ၾကည္ေနသည္၊အမႈသည္အေပၚစိတ္ရွည္သည္းခံၿပီးအမႈသည္အားငယ္ေနလ်ွင္အားေပးေျဖေလ်ာ့ေပးတတ္သည္၊ဒီပံုရိပ္မ်ားကိူေနတိုင္းေတြ႕ရရန္မဟူရာႀကံစည္ရေတာ့သည္၊
ေနာက္တစ္ေန႔.....
'မဟူရာ!´
'အာ....လမ္းမွားလာတာပဲ´
'အင္း´
'အဆင္ေျပလား´
'ေျပပါတယ္´
'....´
'ေကာ္ဖီေသာက္မလား´
မဟူရာမ်က္ႏုာကေလးလင္းသြားၿပီးေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္လုပ္ေနသည္၊
ေနာက္ရက္မ်ားစြာတြင္လည္း
'အာ....ကေလးေတြကလာခ်င္တယ္ဆိုလို႔´
'ေမေမသူဘာသူလာခ်င္တာ!သမီးတို႔မပါဘူး!´
'ယုယ၊မင္းgummy bearတလစာသိမ္းတယ္´
'ဟာ!´
ေမယြန္းရယ္သည္၊
'ရံုးခန္းႀကီးကိုေတာ့ခဏခဏမလာပါနဲ႔၊လာခ်င္အိမ္ကိုရံုးပိတ္ရက္လာခဲ့ေပါ့´
'အင္း´
မေနနိုင္ပါ၊သူမကိုေတြ႕ၿမဲေတြ႕ခ်င္ေနသည္၊႐ံုးပိတ္ရက္မ်ားကိုမေစာင့္နိုင္ေပ၊သြားသြားေခ်ာင္းရသည္မွာအေမာေပ
တစ္ေန႔ေတာ့ေမယြန္းရံုးခ်ိန္းကျပန္လာေတာ့ရံုးခန္းနဲ႔မနီးမေဝးကသူမကားတံခါးကိုသြားေခါက္လိုက္သည္၊
'ထင္သားပဲ´
'ေနေကာင္းလား´
'အင္း၊တစ္ေနရာရာသြားရေအာင္´
'အင္းသြားမယ္!´
ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ထိုင္ကာေမယြန္းမ်က္ေမွာင္ကုတ္ၾကည့္ေနသည္၊မဟူရာကေလးတစ္ေယာက္တခုခုအမွားလုပ္ထားမိသလိုခံစားေနရသည္၊
'ေျပာ၊ဘာလို႔အခ်္ိန္တိုင္းလာေနရတာလဲ´
'ဒီတိုင္းပဲ´
'ဘာကိုဒီတိုင္းလဲ!ကြၽန္မရံုးကလူေတြေျပာကုန္ၿပီရွင့္´
'ေတာင္းပန္ပါတယ္´
'ရွင္ကေလးလား၊အမႈမရွိပဲရံုးကိုခဏခဏလာေနတာ´
'.....´
'ကြၽန္မမလာနဲ႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူးလာ၊စေန၊တနဂၤေႏြေန႔အိမ္လာလို႔ရတယ္´
'တို႔မွမေနနိုင္ပဲ´
'ဘယ္လို´
'မင္းကိုမေတြ႕ပဲမေနနိုင္လို႔´
'........ဘာ...ဘာေတြေျပာေနတာလဲ၊ရွင္......ရွင္ကြၽန္မဘာဆိုင္လို႔လဲ!´
'ဟုတ္သားပဲမဆိုင္ဘူးပဲေနာ္.....အင္းပါ၊အေအးတို႔ရွင္းလိုက္မယ္´
ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားသူေၾကာင့္ေမယြန္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္၊
'မမဘာေတြေတြးေနတာလဲ´
'ေၾသာ္၊ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး´
'သမီး၊အလုပ္အဆင္မေျပလို႔လား´
'မဟုတ္ပါဘူးေမေမ´
'ေမေမေရ၊သူကသတိရေနတာ´
'ဟင္...ဘယ္သူကိုတုန္း´
'ဘယ္သူမွမဟုတ္ပါဘူးေမေမ၊မီးေလးကေလ်ွာက္ေျပာေနတာ၊ေမေမေဆးေသာက္ဦးေနာ္၊သမီးစာ႐ြက္စာတမ္းတခ်္ု႔သြားၾကည့္လိုက္ဦးမယ္´
'ေအးေအး´
ေမယြန္းစာ႐ြက္စာတမ္းတခ်ိဳ႕ျပန္ၾကည့္ရင္းမဟူရာမိခင္nurseရဲ႕အသံဖိုင္ကိုျပန္ၾကည့္မိ၍သတိရကာမဟူရာကိုဖုန္းဆက္သည္၊သို႔ေသာ္ဖုန္းျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္းမရွိပါ၊ေမယြန္းကိုေတြေဝေစသည္၊
'ငါေျပာတာလြန္သြားတာလား´
ဘာမွမေတြးေတာ့ပဲအိပ္ရာေပၚတက္ကာလဲလိုက္သည္၊ခဏအၾကာအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္၊
ေနာက္ေန႔မနက္မဟူရာအိမ္ကိုထြက္လာလိုက္သည္၊
'အန္တီ!´
'အမယ္ေလး´
'အန္တီကိုလြမ္းေနတာ၊´
'ဟုတ္လား၊´
'ဘာကိစၥလဲ၊ေမယြန္း´
'ေၾသာ္ဒါေလးလာေပးတာ၊ရွင္အမႈထပ္ဖြင့္မယ္ဆိုဒါကလိုကိုလိုအပ္မွာေလအဲ့တာေၾကာင့္´
USBကိုထုတ္ေပးၿပီးေမယြန္းမဟူရာမ်က္ႏုာကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီး
'စိတ္ဆိုးေနတာလား´
'မင္းနဲ႔တို႔ဘာဆိုင္လို႔စိတ္ဆိုးရမွာလဲ´
သုတေလးကေျပးလာကာ
'ေမေမဟင္းတူးေနတယ္´
မဟူရာအျမန္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေျပးဝင္သြားေတာ့ေနာက္ကေမယြန္းတို႔ပါေျပးလိုက္သြားသည္၊ျပင္မရေတာ့ေအာင္မည္းတူးေနေသာဒယ္အိုးေၾကာင့္ကေလးမ်ားႏုင့္ေမယြန္းရယ္ေနၾကသည္၊
'မလုပ္တတ္ရင္ထားပါ၊ထိုင္ေန၊ကြၽန္မခ်က္ေပးမယ္´
စားပြဲေပၚတန္းစီေမးေထာက္ကာထိုင္ေနၾကသည္၊ေမယြန္းဟင္စခ်က္ေနတာကိုၾကည့္ေနၾကသည္၊
'စားလို႔ရပါၿပီ´
ထမင္းနဲ႔ဟင္းကိုေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ကာအတူစားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္၊
ခဏေနကေလးမ်ားစာလုပ္စရာရွိ၍ထြက္သြားၾကသည္၊ေမယြန္းနဲ႔မဟူရာပန္းကန္ေဆးရင္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနၾကသည္၊
'ရွင့္အေမနိုးၿပီလား´
'ဟင့္အင္း´
'အမႈဖြင့္မယ္ဆိုဖြင့္ထားသင့္ၿပီေနာ္၊ရွင့္အေမြထိန္းေရွ႕ေနနဲ႔ပဲေဆာင္႐ြက္လိုက္ပါ၊အေမြကိစၥနဲ႔ဆိုင္ေနမယ္လို႔ကြၽန္မထင္တယ္´
'အင္း၊ျပန္ေတာ့မလား´
'အင္း....´
'......´
'ဒါဆိုျပန္ေတာ့မယ္ေလ´
'ေနဦး၊´
ရုတ္တရပ္ဆိုသလိုလက္ကိုတင္းၾကပ္စြာဆြဲထား၍ေမယြန္းအံၾသမိသည္၊
'ဒီေန႔ရံုးပိတ္လား´
'အင္း´
'ကေလးေတြအျပင္ပို႔ခ်င္လို႔တို႔တစ္ေယာက္တည္းမနိုင္လိူ႔လိုက္ခဲ့....၊မလိုက္ခ်င္...´
'သြားမယ္ေလ´
'တကယ္လား....´
'အင္း´
ကားေပၚေရာက္ေတာ့ကေလးမ်ားက
'ေမေမၾကာသာမိုႀကိဳအျပင္ေတြဘာေတြပို႔လို႔၊´
ယုယစကားေၾကာင့္မဟူရာကိုေမယြန္းၾကည့္မိသည္၊
'ယုယ၊တိတ္တိ္တ္ေနမဟုတ္ရင္ငါနင့္ကိုအိမ္ျပန္ပို႔လိုက္မယ္´ယုယၿငိမ္က်သြားသည္၊ခဏအၾကာမွာျဖင့္ကစားကြင္းကိုေရာက္သည္ႏုင့္ကေလးမ်ားႏုင့္အတူေမယြန္းလိုက္ေဆာ့ေပးေနခဲ့သည္၊
'ဒီကိုလာၿပီးအဲ့သလိုဆူပုတ္ေနတာကေလးေတြကိုေျခာက္ေနသလိုပဲေနာ္´
ေမယြန္းလက္ထဲကေရခဲမုန္႔ကိုမဟူရာေရွ႕ထိုးေပးလိုက္သည္၊
'ဘာလဲ´
'ေရခဲမုန္႔ေလ´
'မစားဘူး´
'စားၾကည့္ပါ´
'မႀကိဳက္ဘူး´
'စားၾကည့္၊အကယ္လို႔မႀကိဳက္ရင္ထပ္မေကြၽးေတာ့ဘူး၊လုပ္ပါ´
မဟူရာေမယြန္းလက္ထဲကေရခဲမုန္႔ကိုအနည္းငယ္စားလိုက္သည္၊
'ေကာင္းလား´
'....´
'ေကာင္းလားလို႔´
'အင္း´
'ေျပာသားပဲ၊ေရာ႕ကိုင္စား´
မဟူရာလက္ထဲေမယြန္းထည့္ေပးလိုက္သည္၊ယုယတို႔ရွိရာကိုေမယြန္းထြက္သြားသည္အၾကာမွာဆူညံသံတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္မဟူရာထၾကည့္ရာ
'နင့္ကေလးနင္ထိန္းေလး၊ငါ့သားကိုဘာလို႔ကုန္းကိုက္လဲ´
'ဒီမယ္ကြၽန္မကေလးေရခဲ့မုန္႔ကိုလုစားတာေလျပန္လုပ္မွာေပါ့´
'ေအာင္မာ!လူပါးဝလို႔!´
ထိုအမ်ိဳးသမီးရိုက္ရန္လြယ္ေသာလက္ကိုမဟူရာထိန္းလိုင္သည္၊ေမယြန္းလည္းငံုေရွာင္ရင္းမဟူရာရင္ခြင္ထဲေရာက္သြားသည္
'တို႔လူကိုထိရသည္အထိသတၲိေကာင္းေနတယ္ေပါ့´
ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုတြန္းလိုက္ကာစူးရွေသာအၾကည့္တို႔ကိုထိုမိန္းမဆီပို႔လိုက္သည္၊
'လာ...´
ေမယြန္းကိုဆြဲေခၚလာသည္၊ကားပါကင္ေရာက္ေတာ့ေမယြန္းေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ၿပံဳးေနေသာသူမကိုနားမလည္ျဖစ္မိသည္၊
'ဘာလို႔ၿပံဳးတာလဲ´
'ရွင္ပံုကအရမ္းမိုက္တယ္´
'ဗိုက္ဆာၿပီလား´
'အင္း´
'ဘာစားမလဲ´
'ပီဇာ!´
'ၾကက္ေၾကာ္!´
'မင္းကေကာေမယြန္း´
'ကေလးေတြစားတာစားပါ့မယ္´
'မရဘူးမင္းစားတာသူတို႔စားရမယ္´
'ဟာ!´
သုတနဲ႔ယုယဆီမွာၿပိဳင္တူအသံထြက္ၾကာသည္၊
'ပီဇာနဲ႔ၾကက္ေၾကာ္၊စားမယ္´
'ကားေပၚတက္´
သုတႏုင့္ယုယတိုးညႇင္းစြာ
'ေမေမဘာျဖစ္တာလဲ၊ယုယ´
'Heartထိသြားတာေလ၊ကိုကိုရဲ႕´
'ဟုိႏုစ္ေကာင္ထားခဲ့ရမွာလား၊ကားေပၚတက္´
Unicode
ညီမဖြသ်သူနုင့်အိပ်ခါနီးဖခင်နဲ့တွေ့ခဲ့ကြောင်းပြောနေရင်း
'ဒါဆိုမမကအဲ့တစ်ယောက်နဲ့တွေ့စရာမလိုတော့ဘူးပေါ့နော်´
'ဘယ်သူလဲ´
'ဒေါ်မဟူရာလေ´
'အင်းဟုတ်သားနော်၊သူနဲ့မတွေ့ရတော့ဘူးပဲ´
ထိုသို့သောအတွေးကိုမေယွန်းအပြင်တခြားသောသူကလည်းတွေးနေသည်၊
'မေမေ၊အန်တီကိုချစ်နေတာမလား´
'ယုယစားစရာရှိတာစား´
'မေမေအမှုနိုင်တယ်ဆိုပေ့မဲ့ပျော်နေတဲ့ပုံပေါ်ဘူး´
'မေမေပျော်ပါတယ်´
'ဒါဆိုဘာလိုမျက်မှောင်ကြီးကျုံနေရတာလဲ၊အန်တီကိုလက်မလျော့ရဘူးမေမေ၊´
'သူနဲ့ဘယ်လိုတွေ့ရမလဲ....´
တီးတိုးညည်းတွားသံကိုဘယ်သူမှမကြားခဲ့ပါ
နောက်နေ့မနက်
မေယွန်းရုံးရောက်သည်နုင့်
'မဟူရာ!´
'သြော်၊မေ့နေတာအမှုမရှိတော့ဘူးပဲနော်´
'အင်း´
'....နေကောင်းလား´
'အင်း´
'......´
'......´
တိတ်ဆိတ်နေကြသည့်ဒီနုစ်ယောက်ဟာကိုယ်ီကြိတ်ပျော်နေကြသည်၊
'တို့ပြန်တော့မယ်´
'နေပါဦး၊ကော်ဖီလေးတော့သောက်သွားဦးလေ´
'အာ.....ဟုတ်၊သောက်မယ်´
နုစ်ယောက်သားစကားတွေပြောလိုက်၊ရယ်လိုက်နုင့်
'ရှေ့နေမေယွန်းလားမသိပါဘူး´
'ဟုတ်ပါတယ်၊´
'ကျွန်မတို့ချိန်းထားတယ်ရှင့်´
'သြော်ဟုတ်ထိုင်ပါ၊မဟူရာခဏနော်´
မဟူရာထိုင်ကြည့်နေမိသည်၊သူမဟာရှေ့နေတစ်ယောက်ဖြသ်သည့်နုယ်ပြတ်သားတည်ကြည်နေသည်၊အမှုသည်အပေါ်စိတ်ရှည်သည်းခံပြီးအမှုသည်အားငယ်နေလျှင်အားပေးဖြေလျော့ပေးတတ်သည်၊ဒီပုံရိပ်များကိူနေတိုင်းတွေ့ရရန်မဟူရာကြံစည်ရတော့သည်၊
နောက်တစ်နေ့.....
'မဟူရာ!´
'အာ....လမ်းမှားလာတာပဲ´
'အင်း´
'အဆင်ပြေလား´
'ပြေပါတယ်´
'....´
'ကော်ဖီသောက်မလား´
မဟူရာမျက်နုာကလေးလင်းသွားပြီးခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်လုပ်နေသည်၊
နောက်ရက်များစွာတွင်လည်း
'အာ....ကလေးတွေကလာချင်တယ်ဆိုလို့´
'မေမေသူဘာသူလာချင်တာ!သမီးတို့မပါဘူး!´
'ယုယ၊မင်းgummy bearတလစာသိမ်းတယ်´
'ဟာ!´
မေယွန်းရယ်သည်၊
'ရုံးခန်းကြီးကိုတော့ခဏခဏမလာပါနဲ့၊လာချင်အိမ်ကိုရုံးပိတ်ရက်လာခဲ့ပေါ့´
'အင်း´
မနေနိုင်ပါ၊သူမကိုတွေ့မြဲတွေ့ချင်နေသည်၊ရုံးပိတ်ရက်များကိုမစောင့်နိုင်ပေ၊သွားသွားချောင်းရသည်မှာအမောပေ
တစ်နေ့တော့မေယွန်းရုံးချိန်းကပြန်လာတော့ရုံးခန်းနဲ့မနီးမဝေးကသူမကားတံခါးကိုသွားခေါက်လိုက်သည်၊
'ထင်သားပဲ´
'နေကောင်းလား´
'အင်း၊တစ်နေရာရာသွားရအောင်´
'အင်းသွားမယ်!´
ကော်ဖီဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင်ထိုင်ကာမေယွန်းမျက်မှောင်ကုတ်ကြည့်နေသည်၊မဟူရာကလေးတစ်ယောက်တခုခုအမှားလုပ်ထားမိသလိုခံစားနေရသည်၊
'ပြော၊ဘာလို့အချ်ိန်တိုင်းလာနေရတာလဲ´
'ဒီတိုင်းပဲ´
'ဘာကိုဒီတိုင်းလဲ!ကျွန်မရုံးကလူတွေပြောကုန်ပြီရှင့်´
'တောင်းပန်ပါတယ်´
'ရှင်ကလေးလား၊အမှုမရှိပဲရုံးကိုခဏခဏလာနေတာ´
'.....´
'ကျွန်မမလာနဲ့ပြောတာမဟုတ်ဘူးလာ၊စနေ၊တနင်္ဂနွေနေ့အိမ်လာလို့ရတယ်´
'တို့မှမနေနိုင်ပဲ´
'ဘယ်လို´
'မင်းကိုမတွေ့ပဲမနေနိုင်လို့´
'........ဘာ...ဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ရှင်......ရှင်ကျွန်မဘာဆိုင်လို့လဲ!´
'ဟုတ်သားပဲမဆိုင်ဘူးပဲနော်.....အင်းပါ၊အအေးတို့ရှင်းလိုက်မယ်´
ချက်ချင်းထွက်သွားသူကြောင့်မေယွန်းစိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်၊
'မမဘာတွေတွေးနေတာလဲ´
'သြော်၊ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး´
'သမီး၊အလုပ်အဆင်မပြေလို့လား´
'မဟုတ်ပါဘူးမေမေ´
'မေမေရေ၊သူကသတိရနေတာ´
'ဟင်...ဘယ်သူကိုတုန်း´
'ဘယ်သူမှမဟုတ်ပါဘူးမေမေ၊မီးလေးကလျှောက်ပြောနေတာ၊မေမေဆေးသောက်ဦးနော်၊သမီးစာရွက်စာတမ်းတချ်ု့သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ်´
'အေးအေး´
မေယွန်းစာရွက်စာတမ်းတချို့ပြန်ကြည့်ရင်းမဟူရာမိခင်nurseရဲ့အသံဖိုင်ကိုပြန်ကြည့်မိ၍သတိရကာမဟူရာကိုဖုန်းဆက်သည်၊သို့သော်ဖုန်းပြန်လည်ဖြေကြားခြင်းမရှိပါ၊မေယွန်းကိုတွေဝေစေသည်၊
'ငါပြောတာလွန်သွားတာလား´
ဘာမှမတွေးတော့ပဲအိပ်ရာပေါ်တက်ကာလဲလိုက်သည်၊ခဏအကြာအိပ်ပျော်သွားသည်၊
နောက်နေ့မနက်မဟူရာအိမ်ကိုထွက်လာလိုက်သည်၊
'အန်တီ!´
'အမယ်လေး´
'အန်တီကိုလွမ်းနေတာ၊´
'ဟုတ်လား၊´
'ဘာကိစ္စလဲ၊မေယွန်း´
'သြော်ဒါလေးလာပေးတာ၊ရှင်အမှုထပ်ဖွင့်မယ်ဆိုဒါကလိုကိုလိုအပ်မှာလေအဲ့တာကြောင့်´
USBကိုထုတ်ပေးပြီးမေယွန်းမဟူရာမျက်နုာကိုသေချာကြည့်ပြီး
'စိတ်ဆိုးနေတာလား´
'မင်းနဲ့တို့ဘာဆိုင်လို့စိတ်ဆိုးရမှာလဲ´
သုတလေးကပြေးလာကာ
'မေမေဟင်းတူးနေတယ်´
မဟူရာအမြန်မီးဖိုချောင်ထဲပြေးဝင်သွားတော့နောက်ကမေယွန်းတို့ပါပြေးလိုက်သွားသည်၊ပြင်မရတော့အောင်မည်းတူးနေသောဒယ်အိုးကြောင့်ကလေးများနုင့်မေယွန်းရယ်နေကြသည်၊
'မလုပ်တတ်ရင်ထားပါ၊ထိုင်နေ၊ကျွန်မချက်ပေးမယ်´
စားပွဲပေါ်တန်းစီမေးထောက်ကာထိုင်နေကြသည်၊မေယွန်းဟင်စချက်နေတာကိုကြည့်နေကြသည်၊
'စားလို့ရပါပြီ´
ထမင်းနဲ့ဟင်းကိုသေသေချာချာပြင်ဆင်ကာအတူစားဖြစ်ခဲ့ကြသည်၊
ခဏနေကလေးများစာလုပ်စရာရှိ၍ထွက်သွားကြသည်၊မေယွန်းနဲ့မဟူရာပန်းကန်ဆေးရင်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေကြသည်၊
'ရှင့်အမေနိုးပြီလား´
'ဟင့်အင်း´
'အမှုဖွင့်မယ်ဆိုဖွင့်ထားသင့်ပြီနော်၊ရှင့်အမွေထိန်းရှေ့နေနဲ့ပဲဆောင်ရွက်လိုက်ပါ၊အမွေကိစ္စနဲ့ဆိုင်နေမယ်လို့ကျွန်မထင်တယ်´
'အင်း၊ပြန်တော့မလား´
'အင်း....´
'......´
'ဒါဆိုပြန်တော့မယ်လေ´
'နေဦး၊´
ရုတ်တရပ်ဆိုသလိုလက်ကိုတင်းကြပ်စွာဆွဲထား၍မေယွန်းအံသြမိသည်၊
'ဒီနေ့ရုံးပိတ်လား´
'အင်း´
'ကလေးတွေအပြင်ပို့ချင်လို့တို့တစ်ယောက်တည်းမနိုင်လိူ့လိုက်ခဲ့....၊မလိုက်ချင်...´
'သွားမယ်လေ´
'တကယ်လား....´
'အင်း´
ကားပေါ်ရောက်တော့ကလေးများက
'မေမေကြာသာမိုကြိုအပြင်တွေဘာတွေပို့လို့၊´
ယုယစကားကြောင့်မဟူရာကိုမေယွန်းကြည့်မိသည်၊
'ယုယ၊တိတ်တိ်တ်နေမဟုတ်ရင်ငါနင့်ကိုအိမ်ပြန်ပို့လိုက်မယ်´ယုယငြိမ်ကျသွားသည်၊ခဏအကြာမှာဖြင့်ကစားကွင်းကိုရောက်သည်နုင့်ကလေးများနုင့်အတူမေယွန်းလိုက်ဆော့ပေးနေခဲ့သည်၊
'ဒီကိုလာပြီးအဲ့သလိုဆူပုတ်နေတာကလေးတွေကိုခြောက်နေသလိုပဲနော်´
မေယွန်းလက်ထဲကရေခဲမုန့်ကိုမဟူရာရှေ့ထိုးပေးလိုက်သည်၊
'ဘာလဲ´
'ရေခဲမုန့်လေ´
'မစားဘူး´
'စားကြည့်ပါ´
'မကြိုက်ဘူး´
'စားကြည့်၊အကယ်လို့မကြိုက်ရင်ထပ်မကျွေးတော့ဘူး၊လုပ်ပါ´
မဟူရာမေယွန်းလက်ထဲကရေခဲမုန့်ကိုအနည်းငယ်စားလိုက်သည်၊
'ကောင်းလား´
'....´
'ကောင်းလားလို့´
'အင်း´
'ပြောသားပဲ၊ရော့ကိုင်စား´
မဟူရာလက်ထဲမေယွန်းထည့်ပေးလိုက်သည်၊ယုယတို့ရှိရာကိုမေယွန်းထွက်သွားသည်အကြာမှာဆူညံသံတချို့ကြောင့်မဟူရာထကြည့်ရာ
'နင့်ကလေးနင်ထိန်းလေး၊ငါ့သားကိုဘာလို့ကုန်းကိုက်လဲ´
'ဒီမယ်ကျွန်မကလေးရေခဲ့မုန့်ကိုလုစားတာလေပြန်လုပ်မှာပေါ့´
'အောင်မာ!လူပါးဝလို့!´
ထိုအမျိုးသမီးရိုက်ရန်လွယ်သောလက်ကိုမဟူရာထိန်းလိုင်သည်၊မေယွန်းလည်းငုံရှောင်ရင်းမဟူရာရင်ခွင်ထဲရောက်သွားသည်
'တို့လူကိုထိရသည်အထိသတ္တိကောင်းနေတယ်ပေါ့´
ထိုအမျိုးသမီးကိုတွန်းလိုက်ကာစူးရှသောအကြည့်တို့ကိုထိုမိန်းမဆီပို့လိုက်သည်၊
'လာ...´
မေယွန်းကိုဆွဲခေါ်လာသည်၊ကားပါကင်ရောက်တော့မေယွန်းသေချာကြည့်တော့ပြုံးနေသောသူမကိုနားမလည်ဖြစ်မိသည်၊
'ဘာလို့ပြုံးတာလဲ´
'ရှင်ပုံကအရမ်းမိုက်တယ်´
'ဗိုက်ဆာပြီလား´
'အင်း´
'ဘာစားမလဲ´
'ပီဇာ!´
'ကြက်ကြော်!´
'မင်းကကောမေယွန်း´
'ကလေးတွေစားတာစားပါ့မယ်´
'မရဘူးမင်းစားတာသူတို့စားရမယ်´
'ဟာ!´
သုတနဲ့ယုယဆီမှာပြိုင်တူအသံထွက်ကြာသည်၊
'ပီဇာနဲ့ကြက်ကြော်၊စားမယ်´
'ကားပေါ်တက်´
သုတနုင့်ယုယတိုးညှင်းစွာ
'မေမေဘာဖြစ်တာလဲ၊ယုယ´
'Heartထိသွားတာလေ၊ကိုကိုရဲ့´
'ဟိုနုစ်ကောင်ထားခဲ့ရမှာလား၊ကားပေါ်တက်´