law of love(Completed)

Part 18

'မ၊ငယ္ကိုလာမႀကိဳနဲ႔ေတာ့ေနာ္´
'ဟယ္လို၊ငယ္!ဘာေတြကိုအဲ့သေလာက္ေတာင္ေလာေနတာလဲ´
မဟူရာရံုးကခ်က္ခ်င္းထြက္လာကာေမယြန္းဆီထြက္လာေတာ့
'မရိွေတာ့ဘူး၊ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ထြက္သြားတယ္´
မဟူရာေဒါသေတြမီးလိုေတာက္လာသည္၊
ရံုးမျပန္ပဲေမယြန္းအိမ္မွာထိုင္ေစာင့္ေနသည္၊
'မယ္မင္းႀကီးမ၊ျပန္လာၿပီလား´
'မ´
'မင္းဘယ္ေကာင္နဲ႔ရိွေနလို႔ငါ့ဖုန္းကိုမကိုင္တာလဲ´
'ေၾသာ္ဖုန္းကအားကုန္သြားတာ၊မနက္ကမီးပ်က္ေနေတာ့ဖုန္းအားမသြင္းလိုက္မိလို႔ပါ၊မရဲ့´
'မင္းရံုးကငါျပန္လာတာေမယြန္း!မင္းအေကာင္တစ္ေကာင္နဲ႔ထြက္သြားတယ္လို႔ငါသိခဲ့တယ္၊´
'ေၾသာ္အဲ့ဒါက....´
'မင္းသူငယ္ခ်င္းပါ၊လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြအခုမွေတြ့လို႔မုန္႔သြားစားတာအဲ့လိုပဲလာမွာမလား၊´
'တကယ္လည္းအဲ့လိုပဲေလ၊ဘာလို႔လဲ´
'လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တဲ့လား၊ဘယ္ဟိုတယ္မွာလဲ´
'မ!´
'ဘာလဲ၊မွန္သြားလို႔လား´
'မ!လြန္ေနၿပီ!ေတာ္ေတာ့!´
'ေတာ္ရမယ္ဟုတ္လား!မင္းကဘာလို႔အသည္းအသန္ဖုန္းကိုခ်လဲ!´
'ဖုန္းအားကုန္သြားတာလို႔!´
'ေအးမင္းေပ်ာ္သလိုသာလုပ္´
'မစကားေတြသိပ္လြန္ေနၿပီ!ငယ္ကိုဘယ္လိုေတြေျပာေနတာလဲ!´
'အမွန္ေတြေျပာေနတာေလ!ဘာလဲတအားနာသြားတာလား´
'မ!မထင္တာေတြမေျပာမေနနဲ႔!ငယ္အခုသြားတာလည္းအလကားမဟုတ္ဘူး၊ကြာရွင္းမဲ့အမႈသည္ေရ႔ွေနျဖစ္ေနလို႔အတူစကားေျပာၾကည့္တာ၊ဘာမွမပိုခဲ့ဘူး၊´
'မင္းအသည္းအသန္ဖုန္းခ်တာကေကာ´
'မဟူရာရယ္၊စကားေတြကအက္ေၾကာင္းထပ္ေနၿပီ၊ဖုန္းအားကုန္တာလို႔´
'မင္းေျပာတိုင္းငါယံုရမွာလား´
'ေဒၚမဟူရာ!ရွင့္စကားေတြလြန္ၿပီေနာ္!´
'ဘာျဖစ္လဲ´
'ကြၽန္မမိေကာင္းဖခင္သားသမီး၊ရွင္ေတြ့ဖူးတဲ့ဟာေတြနဲ႔လာမႏိႈင္းနဲ႔´
'ေမယြန္း!´
ရိုက္ရန္ရြယ္လာတဲ့လက္ေတြကိုခဏတာအံၾသမိသြားေပ့မဲ့
'ရိုက္ခ်င္လို႔လား၊ရိုက္လိုက္!ေဒၚမဟူရာ၊အျဖစ္မွန္ကိုမသိပဲကြၽန္မကိုကိုယ္ထိလက္ေရာက္လာမလုပ္နဲ႔ေနာ္၊ဒါရွင့္အိမ္မဟုတ္ဘူး´
'မင္းကဒီစကားေျပာတယ္ေပါ့ဟုတ္လား!´
'ကြၽန္မေပၚၿပီးၿပီ၊အလုပ္သေဘာအရပဲလို႔´
'မင္းအဲ့အလုပ္မလုပ္နဲ႔ေတာ့၊ငါနားမွာပဲ´
'ဘာဆိုင္လို႔လဲ´
'မင္းကငါ့အပိုင္ပဲေလ´
'ေဒၚမဟူရာ၊ကြၽန္မနဲ႔ရွင္ကခ်စ္သူရည္းစားအဆင့္ေနာ္၊သိပ္ၿပီးေရာင့္တတ္မလာနဲ႔၊သက္ဆိုင္ရာကိုေခၚရလိမ့္မယ္၊ကြၽန္မကရွင္ခ်စ္ရတဲ့သူ၊အရုပ္တရုပ္မဟုတ္ဘူး၊ရွင့္ပစၥည္းေတြကလည္းကြၽန္မမက္ေလာက္စရာမဟုတ္ဘူး၊ကြၽန္မဘာသာရပ္တည္ႏိုင္ကတည္းကဘယ္သူကိုမွအထင္မႀကီးခဲ့ဘူး၊ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ျဖစ္လာတဲ့အထင္ႀကီးေလးစားမႈကိုတလြဲအဓိပၸာယ္မေကာက္လိုက္နဲ႔၊ရွင္ျပန္ေတာ့၊´
'မနက္ျဖန္ငါလိုက္ပို႔မယ္´
'မလိုဘူး၊ကြၽန္မဘာသာသြားမယ္´
ေမယြန္းခံုေပၚမွာထိုင္လိုက္ကာရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေနသည္၊
မဟူရာလည္းကားကိုအရိွန္ျပင္းျပင္းေမာင္းထြက္လာသည္၊
အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္ကေလးေတြဧည့္ခန္းထဲမွာစာလုပ္ေနတာေတြ့ေတာ့အနည္းငယ္မ်က္ႏွာေျပာင္းလိုက္ေပ့မဲ့
မေအရဲ့မ်က္ႏွာကိုၾကည့္တာနဲ႔ခံစားခ်က္ကိုသိေနတဲ့သုတေလးကာစာလုပ္ေနရာကထကာမိခင္မ်က္ႏွာေပၚက်ေနတဲ့ဆံပင္ေတြကိုသပ္တင္ေပးရင္း
'ေမေမဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္၊အန္တီနဲ႔ရန္ျဖစ္လာတာလားဟင္´
'မဟုတ္ပါဘူးသားရဲ့၊ယုယGummy bearေတြစားတာရပ္ေတာ့ေခ်ာင္းဆိုးမယ္´
'ေမေမကဘယ္သူေမေမလဲ´
သုတရဲ့စကားေၾကာင့္ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ပါေပ်ာက္သြားသည္၊
'သုတနဲ႔ယုယေလးရဲ့ေမေမပါ´
'ေမေမမ်က္ႏွာပ်က္ရင္သားတို႔သိေနတာပဲကို´
'ဟုတ္ပါၿပီ၊ညစာစားၿပီးၿပီလား´
'ဟင့္အင္း´
'Pizzaစားၾကမလား´
'pizza!!!yay!!!!´
ယုယေလးကအတင္းမိခင္ကိုေျပးဖက္လိုက္သည္၊
တဖက္မွာလည္းအငိုမတိတ္ေသးတဲ့ေမယြန္းကို
ညီမျဖစ္သူေမသူကအပူတျပင္းေခ်ာ့ေနသည္၊
'အမတိတ္ပါေတာ့၊သူကလည္းအထင္လြဲတာပဲ´
'သူစကားေတြကအမကိုခံစားရေအာင္အရမ္းလုပ္တယ္၊မသိရင္အမကပဲေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ပံုမ်ိဳးကြာ၊အမကိုသူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္တာ၊
ဒီလိုေျပာလာလိမ့္မယ္လို႔မထင္ထားဘူး´
'အင္းပါ၊အေမေတြ့ရင္ပိုဆိုးမယ္မငိုနဲ႔ေတာ့တိတ္´
'အင္းပါ၊´
'တခုခုစားၪီးေလ´
'အေမအိပ္ၿပီလား´
'အခုခ်ိန္ဆိုတရားနာေနေလာက္ၿပီေပါ့´
'ၾကက္ေၾကာ္နဲ႔ဘီယာေသာက္ရေအာင္´
'ေနၪီး၊ေမေမအိပ္လာသြားၾကည့္ၪီးမယ္´
မိခင္ျဖစ္သူအိပ္ေနတာျမင္ေတာ့မွ
ၾကက္ေၾကာ္နဲ႔ဘီယာမွာကာမီးဖိုေခ်ာင္ထဲညီအမႏွစ္ေယာက္ထိုင္စားေနၾကရင္း
'သူကငါ့ကိုဟာ...´
ေမသူစားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ၾကက္ေၾကာ္ကိုျပန္ခ်ကာငိုေနတဲ့အမကိုေခ်ာ့ရသည္၊
မနက္ေရာက္ေတာ့ေခါင္းကိုက္လ်က္ႏွင့္သာရံုးကိုေရာက္လာသည္၊
ထိုအခ်ိန္
'ေဒၚမဟူရာ၊ေျပာပါၪီး၊မေန့ကဘာေတျြဖစ္´
'နင္ကဘာသိထားလို႔လဲ´
'မေန့ညကေမသူနဲ႔ငါvideo chatတာ၊နင့္ေကာင္မေလးငိုေနတယ္၊ဘာေတျြဖစ္ၾကလဲ၊ေမသူလဲမေန့ညကမအိပ္ရဘူးတဲ့၊မနက္က်ေတာ့မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္နဲ႔မူႀကိဳသြားရတယ္၊ေျပာ၊အဲ့သေလာက္ေတာင္ျဖစ္သည္အထိျပသာနာကဘာလဲ´
'ေအး၊မေန့ကငါသူ႔ကိုဖုန္းေခၚေတာ့၊လာမႀကိဳနဲ႔ေျပာၿပီးဖုန္းကိုခ်သြားတယ္၊ရံုးကလူေတြကိုေမးေတာ့ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ထြက္သြားတယ္တဲ့၊ငါလည္းသူအေမအိမ္ေသာ့ေပးထားေတာ့ငါလည္းသူအိမ္မွာထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္၊သူျပန္လာေတာ့ငါလည္းေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ေျပာဆိုမိတာေပါ့´
'ဟ၊နင္ဟာကလည္းဟာမျဖစ္သင့္ဘူးေလ၊ၿပီးေတာ့သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္၊နင္အဲ့လိုေအာ္ဟစ္လိုက္ေတာ့ေဘးအိမ္ေတြကဘယ္လိုျမင္မလဲ၊သူအလုပ္ကလည္းအစကတည္းလူေတြနဲ႔ဆက္ဆံရတာေလဟာ၊ေယာက်ာ္းေလးနဲ႔လည္းစကားေျပာရင္ေျပာရမွာပဲ၊နင္အဲ့ေလာက္ထိမလုပ္သင့္ဘူး၊သူခမ်ာနင့္ကိုခ်စ္ရွာတာ၊´
'သူမွားတယ္ေလဟာ´
'သူမမွားဘူး၊နင္မဆင္မျခင္လုပ္တာ၊နင္အမွား´
'ငါဘာလုပ္ရမလဲ´
'ေခ်ာ့လိုက္´
ညေနခင္းရံုးဆင္းေတာ့
'ေမယြန္း´
'......´
'ေတာင္းပန္တယ္´
'......´
'ငယ္....´
လက္ကိုလာကိုင္ေတာ့ေမယြန္းရုန္းကာ
'မကိုင္နဲ႔!´
'ငယ္ကလည္း မ ေတာင္းပန္ေနတယ္ေလကြာ´
ေမယြန္းလက္ကိုေခါင္းေလးငံုကာဆုပ္ကိုင္ထားသည္၊
'အၿမဲတမ္းထင္ရာေျပာတယ္၊လူတစ္ေယာက္ကိုအထင္ေသးရတာအဲ့ေလာက္ေတာင္သေဘာက်လားဟမ္!ငယ္ရင္ထဲကို မ ဝင္ေတာင္မၾကည့္ပဲေျပာခ်င္ရာေတြေျပာတယ္´
ေမယြန္းမ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ေျပာလာေတာ့
မဟူရာကကမန္းကတန္းသုတ္ေပးမိသည္၊
'ေတာင္းပန္ပါတယ္၊မ ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္၊´
'အင္းပါ၊´
'အခုညစာစားၾကမယ္ေနာ္´
'ဟုတ္´
အတူစားေနက်စားေသာက္ဆိုင္ေလးေလးမွာစားေနရင္း
'ငယ္မွတ္မိလား၊ငယ္ရွင္းစရာမပါလို႔ပန္းကန္ေဆးခဲ့တာေလ´
ရယ္ၿပီးေျပာလာတဲ့မဟူရာကိုမ်က္ေစာင္းကေလးပစ္ကာ
'အဲ့တုန္းကငယ္မွာရွက္လိုက္ရတာ၊ဘယ္ဟုတ္မလဲသူကလာစေနတယ္´
'ခ်စ္တယ္ငယ္၊မ စကားေတြေၾကာင့္လည္း မ ေတာင္းပန္ပါတယ္´
'အင္းပါ၊ငယ္ခြင့္လႊတ္ၿပီးသားပါ၊´
'သားနဲ႔သမီးကငယ္ကိုေမးေနတယ္ျပန္ရင္လိုက္ေတြ့ၪီးေနာ္´
'ေတြ့ရမွာေပါ့၊´
'ဒါဆိုအိမ္မွာပဲအိပ္လိုက္ေလ´
'ဟုတ္´
စားၿပီးသည္ႏွင့္မဟူရာအိမ္ကိုၪီးတည္လာၾကသည္
'ဟယ္လို၊ေမသူလား၊မီးေလး၊မမဒီေန့အိမ္ျပန္မလာဘူး၊အင္းဟုတ္တယ္၊ဟိုအိမ္မွာပဲအိပ္မွာ၊ေမေမကိုေျပာလိုက္ၪီးေနာ္၊ေအး၊မမမနက္ကေတာ့ဆိတ္သားခ်က္ထားခဲ့တယ္၊ေမေမကိုေနြးၿပီး​ေကြၽးလိုက္၊ေနြးေနာ္၊မေမ့နဲ႔၊ဟင္းေတြပိုရင္ေၾကာင္အိမ္ထဲကဘူးတစ္ဘူးထဲထည့္ၿပီးေရခဲေသတၲာထဲထည့္ထား၊မနက္ၾကထမင္းၾကမ္းပိုရင္ေၾကာ္လိုက္၊ၿပီးရင္အဲ့ဆိတ္သားကိုျပန္ေနြးစား၊
ေၾသာ္ေမ့ေတာ့မလို႔၊ေရခဲေသတၲာအခဲခန္းထဲမွာၾကက္သားေတြထုတ္ၿပီးခ်က္ရင္ခ်က္၊မဟုတ္ရင္လည္းေၾကာ္လိုက္ေနာ္၊မမစိတ္ခ်မယ္ေနာ္မီးေလး၊ေမေမကိုေဆးတိုက္ဖို႔လည္းမေမ့နဲ႔´
အစစအရာရာညီမကိုမလစ္ဟင္းေစရန္မွာေနတဲ့ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ကာၿပံဳးမိသည္၊
အိမ္ကိုေရာက္သည္ႏွင့္
'အန္တီ၊´
'အမယ္ေလး၊ေျဖးေျဖး၊ၿခံထဲမွာမေျပးရဘူးေလ၊´
ေျပးလာတဲ့ယုယကိုခ်ီကာေျပာလိုက္သညိ၊
ထိုအခ်ိန္
'ၪီးမင္းသိုက္တို႔အိမ္ပါလားရွင့္´
'မဟုတ္ဘူး´
'ဟင္၊ဒါဆိုဒီလိုပ္စာကဘယ္ေနရာလဲဟင္´
အသားျဖဴျဖဴရပ္ေဝးကလာသည့္ပံုပင္
အထုတ္အပိုးမ်ားႏွင့္
မဟူရာလည္းလိပ္စာကိုၾကည့္ေတာ့သူမအိမ္လိပ္စာျဖစ္ေနသည္၊
'လိပ္စာကမွန္ပါတယ္၊ဒါေပ့မဲ့ၪီးမင္းသိုက္တို႔ကဒီမွာမေနေတာ့ဘူး´
'ဟင္၊ဒါဆိုအကိုကဘယ္မွာလဲဟင္´
'ေထာင္ထဲမွာ´
'ရွင္၊ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊ညီမကအကိုဆီမွာအၿပီးလာေနဖို႔လာခဲ့တာ၊ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲဟင္´
မဟူရာမ်က္ႏွာတည္ကာ
'တစ္မိသားစုလံုးကငါ့ကိုဒုကၡေပးဖို႔ေရာက္လာၾကတာပဲ´
'မ ေနပါၪီး´
ေမယြန္းဝင္တားကာထိုမိန္းကေလးနားကိုသြားလိုက္သည္
'ညီမေလးနာမည္က´
'ရွင္မင္းပါ´
'ညီမေလးနဲ႔ၪီးမင္းသိုက္ကဘာေတာ္တာလဲ´
'ညီမကေဒၚနန္းၿမိဳင္ရဲ့ေမြးစားသမီးပါ၊ေမေမနဲ႔စကားမ်ားၿပီးႏိုင္ငံျခားမွာေနခဲ့တာႏွစ္ခ်ီေနၿပီ၊တေလာကပဲအကိုနဲ႔စကားေျပာရင္းျပန္လာဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ၊အခုလိုေတျြဖစ္တာမသိပါဘူး´
'အခုဘယ္မွာေနမးဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားလဲညီမေလး´
'ဟင့္အင္း၊မသိဘူး၊ညီမဟိုတယ္မွာလည္းမတည္းရဲဘူး´
'အင္းပါ၊ဒါဆို မ တစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ေခၚထားေပါ့´
'မေခၚထားဘူး´
ေမယြန္းမဟူရာကိုမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးလိုက္ေတာ့မွ
'ၿပီးေရာ၊မနက္ျဖန္က်ၪီးမင္းသိုက္ကိုသြားေမးမယ္´
မနက္ေရာက္ေတာ့မဟူရာေမယြန္းကိုရံုးပို႔ၿပီးကေလးမ်ားကိုေက်ာင္းပို႔သည္၊
ထို႔ေနာက္ၪီးမင္းသိုက္ဆီကိုထြက္လာသည္၊
'ရွင္မင္းဆိုတဲ့မိန္းကေလးနဲ႔သိလား´
'ငါညီမ၊´
'ကြၽန္မအိမ္ကိုေရာက္ေနတယ္၊ဘာလုပ္ေပးမရလဲ´
'အိမ္တစ္လံုးငွားေပးလိုက္ပါ´
'အင္း၊ဒါဆိုကြၽန္မသြားမယ္´
'မဟူရာ၊ေနၪီး´
'ဘာလဲ´
'ငါ့အေမ...ငါအေမနဲ႔ငါေတြ့ခ်င္တယ္´
'အင္း၊ေျပာေပးမယ္´
မဟူရာျပန္ၿပီးခဏအၾကာ
'အေမ၊ရွင္မင္းဘယ္လိုလို႔ေရာက္ေနတာလဲ´
'ငါေခၚလိုက္တာ´
'အေမေတာ္ပါေတာ့လား´
'ဟဲ့၊ဘာကိုေတာ္ရမွာလဲ၊ျဖစ္သင့္တာလုပ္တာ၊မပါခ်င္ေဘးထြက္ေန´
သားအမိႏွစ္ေယာက္စကားေျပာေနစဥ္
'ေဒၚနန္းၿမိဳင္!ဧည့္လာတယ္!´
'မင္းသိုက္၊မဟူရာဆိုတဲ့ေကာင္မကိုအေမနင္းေခ်ျပမယ္´
ထိုေနာက္ဧည့္ေတြ့ေနရာတြင္
'ေမေမ၊သမီးမုန္႔ေတြယူလာတယ္၊ေမေမဘာစားခ်င္ေသးလဲ´
'ဘာမွမစားခ်င္ဘူး၊ရွင္မင္း၊အေမမိမဟူရာရဲ့က်ရႈံးသတင္းပဲၾကားခ်င္တယ္´
'စိတ္ခ်ပါေမေမ၊သမီးျပန္ေရာက္ၿပီပဲ၊ပူမေနဲ့ေတာ့ေမေမ´
ေဒၚနန္းၿမိဳင္ေအာင္ႏိုင္သူလိုၿပံဳးလိုက္သည္၊
မဟူရာစိတ္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္၊
'မ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ´
'ဟင့္အင္း၊ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ရွင္မင္းကို မ သိပ္မသကၤာဘူး´
'ဘာမွမဟုတ္ေလာက္ပါဘူး၊သူခမ်ာသနားစရာေလးပါ၊အကိုနဲ႔အေမကေထာင္က်ေနေတာ့အားကိုးစရာမဲ့ေနမွာ´
'ငယ္ကဘာဝင္နာေနတာလဲ´
အူတိုေနတဲ့ခ်စ္သူပါးကိုတခ်က္နမ္းကာ
'မိန္းကေလးခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာရံုပါမရယ္၊ဘာမွမဟုတ္ရပါဘူး´
'ၿပီးေရာ´

Unicode
'မ၊ငယ်ကိုလာမကြိုနဲ့တော့နော်´
'ဟယ်လို၊ငယ်!ဘာတွေကိုအဲ့သလောက်တောင်လောနေတာလဲ´
မဟူရာရုံးကချက်ချင်းထွက်လာကာမေယွန်းဆီထွက်လာတော့
'မရှိတော့ဘူး၊ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ထွက်သွားတယ်´
မဟူရာဒေါသတွေမီးလိုတောက်လာသည်၊
ရုံးမပြန်ပဲမေယွန်းအိမ်မှာထိုင်စောင့်နေသည်၊
'မယ်မင်းကြီးမ၊ပြန်လာပြီလား´
'မ´
'မင်းဘယ်ကောင်နဲ့ရှိနေလို့ငါ့ဖုန်းကိုမကိုင်တာလဲ´
'သြော်ဖုန်းကအားကုန်သွားတာ၊မနက်ကမီးပျက်နေတော့ဖုန်းအားမသွင်းလိုက်မိလို့ပါ၊မရဲ့´
'မင်းရုံးကငါပြန်လာတာမေယွန်း!မင်းအကောင်တစ်ကောင်နဲ့ထွက်သွားတယ်လို့ငါသိခဲ့တယ်၊´
'သြော်အဲ့ဒါက....´
'မင်းသူငယ်ချင်းပါ၊လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေအခုမှတွေ့လို့မုန့်သွားစားတာအဲ့လိုပဲလာမှာမလား၊´
'တကယ်လည်းအဲ့လိုပဲလေ၊ဘာလို့လဲ´
'လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တဲ့လား၊ဘယ်ဟိုတယ်မှာလဲ´
'မ!´
'ဘာလဲ၊မှန်သွားလို့လား´
'မ!လွန်နေပြီ!တော်တော့!´
'တော်ရမယ်ဟုတ်လား!မင်းကဘာလို့အသည်းအသန်ဖုန်းကိုချလဲ!´
'ဖုန်းအားကုန်သွားတာလို့!´
'အေးမင်းပျော်သလိုသာလုပ်´
'မစကားတွေသိပ်လွန်နေပြီ!ငယ်ကိုဘယ်လိုတွေပြောနေတာလဲ!´
'အမှန်တွေပြောနေတာလေ!ဘာလဲတအားနာသွားတာလား´
'မ!မထင်တာတွေမပြောမနေနဲ့!ငယ်အခုသွားတာလည်းအလကားမဟုတ်ဘူး၊ကွာရှင်းမဲ့အမှုသည်ရှေ့နေဖြစ်နေလို့အတူစကားပြောကြည့်တာ၊ဘာမှမပိုခဲ့ဘူး၊´
'မင်းအသည်းအသန်ဖုန်းချတာကကော´
'မဟူရာရယ်၊စကားတွေကအက်ကြောင်းထပ်နေပြီ၊ဖုန်းအားကုန်တာလို့´
'မင်းပြောတိုင်းငါယုံရမှာလား´
'ဒေါ်မဟူရာ!ရှင့်စကားတွေလွန်ပြီနော်!´
'ဘာဖြစ်လဲ´
'ကျွန်မမိကောင်းဖခင်သားသမီး၊ရှင်တွေ့ဖူးတဲ့ဟာတွေနဲ့လာမနှိုင်းနဲ့´
'မေယွန်း!´
ရိုက်ရန်ရွယ်လာတဲ့လက်တွေကိုခဏတာအံသြမိသွားပေ့မဲ့
'ရိုက်ချင်လို့လား၊ရိုက်လိုက်!ဒေါ်မဟူရာ၊အဖြစ်မှန်ကိုမသိပဲကျွန်မကိုကိုယ်ထိလက်ရောက်လာမလုပ်နဲ့နော်၊ဒါရှင့်အိမ်မဟုတ်ဘူး´
'မင်းကဒီစကားပြောတယ်ပေါ့ဟုတ်လား!´
'ကျွန်မပေါ်ပြီးပြီ၊အလုပ်သဘောအရပဲလို့´
'မင်းအဲ့အလုပ်မလုပ်နဲ့တော့၊ငါနားမှာပဲ´
'ဘာဆိုင်လို့လဲ´
'မင်းကငါ့အပိုင်ပဲလေ´
'ဒေါ်မဟူရာ၊ကျွန်မနဲ့ရှင်ကချစ်သူရည်းစားအဆင့်နော်၊သိပ်ပြီးရောင့်တတ်မလာနဲ့၊သက်ဆိုင်ရာကိုခေါ်ရလိမ့်မယ်၊ကျွန်မကရှင်ချစ်ရတဲ့သူ၊အရုပ်တရုပ်မဟုတ်ဘူး၊ရှင့်ပစ္စည်းတွေကလည်းကျွန်မမက်လောက်စရာမဟုတ်ဘူး၊ကျွန်မဘာသာရပ်တည်နိုင်ကတည်းကဘယ်သူကိုမှအထင်မကြီးခဲ့ဘူး၊ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ဖြစ်လာတဲ့အထင်ကြီးလေးစားမှုကိုတလွဲအဓိပ္ပာယ်မကောက်လိုက်နဲ့၊ရှင်ပြန်တော့၊´
'မနက်ဖြန်ငါလိုက်ပို့မယ်´
'မလိုဘူး၊ကျွန်မဘာသာသွားမယ်´
မေယွန်းခုံပေါ်မှာထိုင်လိုက်ကာရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေသည်၊
မဟူရာလည်းကားကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းမောင်းထွက်လာသည်၊
အိမ်ရောက်သည်နှင့်ကလေးတွေဧည့်ခန်းထဲမှာစာလုပ်နေတာတွေ့တော့အနည်းငယ်မျက်နှာပြောင်းလိုက်ပေ့မဲ့
မအေရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်တာနဲ့ခံစားချက်ကိုသိနေတဲ့သုတလေးကာစာလုပ်နေရာကထကာမိခင်မျက်နှာပေါ်ကျနေတဲ့ဆံပင်တွေကိုသပ်တင်ပေးရင်း
'မေမေဘာဖြစ်လို့လဲဟင်၊အန်တီနဲ့ရန်ဖြစ်လာတာလားဟင်´
'မဟုတ်ပါဘူးသားရဲ့၊ယုယGummy bearတွေစားတာရပ်တော့ချောင်းဆိုးမယ်´
'မေမေကဘယ်သူမေမေလဲ´
သုတရဲ့စကားကြောင့်ဒေါသဖြစ်နေတဲ့စိတ်ပါပျောက်သွားသည်၊
'သုတနဲ့ယုယလေးရဲ့မေမေပါ´
'မေမေမျက်နှာပျက်ရင်သားတို့သိနေတာပဲကို´
'ဟုတ်ပါပြီ၊ညစာစားပြီးပြီလား´
'ဟင့်အင်း´
'Pizzaစားကြမလား´
'pizza!!!yay!!!!´
ယုယလေးကအတင်းမိခင်ကိုပြေးဖက်လိုက်သည်၊
တဖက်မှာလည်းအငိုမတိတ်သေးတဲ့မေယွန်းကို
ညီမဖြစ်သူမေသူကအပူတပြင်းချော့နေသည်၊
'အမတိတ်ပါတော့၊သူကလည်းအထင်လွဲတာပဲ´
'သူစကားတွေကအမကိုခံစားရအောင်အရမ်းလုပ်တယ်၊မသိရင်အမကပဲဖောက်ပြန်နေတဲ့ပုံမျိုးကွာ၊အမကိုသူ့ကိုအရမ်းချစ်တာ၊
ဒီလိုပြောလာလိမ့်မယ်လို့မထင်ထားဘူး´
'အင်းပါ၊အမေတွေ့ရင်ပိုဆိုးမယ်မငိုနဲ့တော့တိတ်´
'အင်းပါ၊´
'တခုခုစားဦးလေ´
'အမေအိပ်ပြီလား´
'အခုချိန်ဆိုတရားနာနေလောက်ပြီပေါ့´
'ကြက်ကြော်နဲ့ဘီယာသောက်ရအောင်´
'နေဦး၊မေမေအိပ်လာသွားကြည့်ဦးမယ်´
မိခင်ဖြစ်သူအိပ်နေတာမြင်တော့မှ
ကြက်ကြော်နဲ့ဘီယာမှာကာမီးဖိုချောင်ထဲညီအမနှစ်ယောက်ထိုင်စားနေကြရင်း
'သူကငါ့ကိုဟာ...´
မေသူစားဖို့ပြင်နေတဲ့ကြက်ကြော်ကိုပြန်ချကာငိုနေတဲ့အမကိုချော့ရသည်၊
မနက်ရောက်တော့ခေါင်းကိုက်လျက်နှင့်သာရုံးကိုရောက်လာသည်၊
ထိုအချိန်
'ဒေါ်မဟူရာ၊ပြောပါဦး၊မနေ့ကဘာတွေဖြစ်´
'နင်ကဘာသိထားလို့လဲ´
'မနေ့ညကမေသူနဲ့ငါvideo chatတာ၊နင့်ကောင်မလေးငိုနေတယ်၊ဘာတွေဖြစ်ကြလဲ၊မေသူလဲမနေ့ညကမအိပ်ရဘူးတဲ့၊မနက်ကျတော့မျက်တွင်းဟောက်ပက်နဲ့မူကြိုသွားရတယ်၊ပြော၊အဲ့သလောက်တောင်ဖြစ်သည်အထိပြသာနာကဘာလဲ´
'အေး၊မနေ့ကငါသူ့ကိုဖုန်းခေါ်တော့၊လာမကြိုနဲ့ပြောပြီးဖုန်းကိုချသွားတယ်၊ရုံးကလူတွေကိုမေးတော့ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ထွက်သွားတယ်တဲ့၊ငါလည်းသူအမေအိမ်သော့ပေးထားတော့ငါလည်းသူအိမ်မှာထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်၊သူပြန်လာတော့ငါလည်းဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ပြောဆိုမိတာပေါ့´
'ဟ၊နင်ဟာကလည်းဟာမဖြစ်သင့်ဘူးလေ၊ပြီးတော့သူ့ပတ်ဝန်းကျင်၊နင်အဲ့လိုအော်ဟစ်လိုက်တော့ဘေးအိမ်တွေကဘယ်လိုမြင်မလဲ၊သူအလုပ်ကလည်းအစကတည်းလူတွေနဲ့ဆက်ဆံရတာလေဟာ၊ယောကျာ်းလေးနဲ့လည်းစကားပြောရင်ပြောရမှာပဲ၊နင်အဲ့လောက်ထိမလုပ်သင့်ဘူး၊သူခမျာနင့်ကိုချစ်ရှာတာ၊´
'သူမှားတယ်လေဟာ´
'သူမမှားဘူး၊နင်မဆင်မခြင်လုပ်တာ၊နင်အမှား´
'ငါဘာလုပ်ရမလဲ´
'ချော့လိုက်´
ညနေခင်းရုံးဆင်းတော့
'မေယွန်း´
'......´
'တောင်းပန်တယ်´
'......´
'ငယ်....´
လက်ကိုလာကိုင်တော့မေယွန်းရုန်းကာ
'မကိုင်နဲ့!´
'ငယ်ကလည်း မ တောင်းပန်နေတယ်လေကွာ´
မေယွန်းလက်ကိုခေါင်းလေးငုံကာဆုပ်ကိုင်ထားသည်၊
'အမြဲတမ်းထင်ရာပြောတယ်၊လူတစ်ယောက်ကိုအထင်သေးရတာအဲ့လောက်တောင်သဘောကျလားဟမ်!ငယ်ရင်ထဲကို မ ဝင်တောင်မကြည့်ပဲပြောချင်ရာတွေပြောတယ်´
မေယွန်းမျက်ရည်များနဲ့ပြောလာတော့
မဟူရာကကမန်းကတန်းသုတ်ပေးမိသည်၊
'တောင်းပန်ပါတယ်၊မ တောင်းပန်တယ်နော်၊´
'အင်းပါ၊´
'အခုညစာစားကြမယ်နော်´
'ဟုတ်´
အတူစားနေကျစားသောက်ဆိုင်လေးလေးမှာစားနေရင်း
'ငယ်မှတ်မိလား၊ငယ်ရှင်းစရာမပါလို့ပန်းကန်ဆေးခဲ့တာလေ´
ရယ်ပြီးပြောလာတဲ့မဟူရာကိုမျက်စောင်းကလေးပစ်ကာ
'အဲ့တုန်းကငယ်မှာရှက်လိုက်ရတာ၊ဘယ်ဟုတ်မလဲသူကလာစနေတယ်´
'ချစ်တယ်ငယ်၊မ စကားတွေကြောင့်လည်း မ တောင်းပန်ပါတယ်´
'အင်းပါ၊ငယ်ခွင့်လွှတ်ပြီးသားပါ၊´
'သားနဲ့သမီးကငယ်ကိုမေးနေတယ်ပြန်ရင်လိုက်တွေ့ဦးနော်´
'တွေ့ရမှာပေါ့၊´
'ဒါဆိုအိမ်မှာပဲအိပ်လိုက်လေ´
'ဟုတ်´
စားပြီးသည်နှင့်မဟူရာအိမ်ကိုဦးတည်လာကြသည်
'ဟယ်လို၊မေသူလား၊မီးလေး၊မမဒီနေ့အိမ်ပြန်မလာဘူး၊အင်းဟုတ်တယ်၊ဟိုအိမ်မှာပဲအိပ်မှာ၊မေမေကိုပြောလိုက်ဦးနော်၊အေး၊မမမနက်ကတော့ဆိတ်သားချက်ထားခဲ့တယ်၊မေမေကိုနွေးပြီး​ကျွေးလိုက်၊နွေးနော်၊မမေ့နဲ့၊ဟင်းတွေပိုရင်ကြောင်အိမ်ထဲကဘူးတစ်ဘူးထဲထည့်ပြီးရေခဲသေတ္တာထဲထည့်ထား၊မနက်ကြထမင်းကြမ်းပိုရင်ကြော်လိုက်၊ပြီးရင်အဲ့ဆိတ်သားကိုပြန်နွေးစား၊
သြော်မေ့တော့မလို့၊ရေခဲသေတ္တာအခဲခန်းထဲမှာကြက်သားတွေထုတ်ပြီးချက်ရင်ချက်၊မဟုတ်ရင်လည်းကြော်လိုက်နော်၊မမစိတ်ချမယ်နော်မီးလေး၊မေမေကိုဆေးတိုက်ဖို့လည်းမမေ့နဲ့´
အစစအရာရာညီမကိုမလစ်ဟင်းစေရန်မှာနေတဲ့ကောင်မလေးကိုကြည့်ကာပြုံးမိသည်၊
အိမ်ကိုရောက်သည်နှင့်
'အန်တီ၊´
'အမယ်လေး၊ဖြေးဖြေး၊ခြံထဲမှာမပြေးရဘူးလေ၊´
ပြေးလာတဲ့ယုယကိုချီကာပြောလိုက်သညိ၊
ထိုအချိန်
'ဦးမင်းသိုက်တို့အိမ်ပါလားရှင့်´
'မဟုတ်ဘူး´
'ဟင်၊ဒါဆိုဒီလိုပ်စာကဘယ်နေရာလဲဟင်´
အသားဖြူဖြူရပ်ဝေးကလာသည့်ပုံပင်
အထုတ်အပိုးများနှင့်
မဟူရာလည်းလိပ်စာကိုကြည့်တော့သူမအိမ်လိပ်စာဖြစ်နေသည်၊
'လိပ်စာကမှန်ပါတယ်၊ဒါပေ့မဲ့ဦးမင်းသိုက်တို့ကဒီမှာမနေတော့ဘူး´
'ဟင်၊ဒါဆိုအကိုကဘယ်မှာလဲဟင်´
'ထောင်ထဲမှာ´
'ရှင်၊ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊ညီမကအကိုဆီမှာအပြီးလာနေဖို့လာခဲ့တာ၊ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲဟင်´
မဟူရာမျက်နှာတည်ကာ
'တစ်မိသားစုလုံးကငါ့ကိုဒုက္ခပေးဖို့ရောက်လာကြတာပဲ´
'မ နေပါဦး´
မေယွန်းဝင်တားကာထိုမိန်းကလေးနားကိုသွားလိုက်သည်
'ညီမလေးနာမည်က´
'ရှင်မင်းပါ´
'ညီမလေးနဲ့ဦးမင်းသိုက်ကဘာတော်တာလဲ´
'ညီမကဒေါ်နန်းမြိုင်ရဲ့မွေးစားသမီးပါ၊မေမေနဲ့စကားများပြီးနိုင်ငံခြားမှာနေခဲ့တာနှစ်ချီနေပြီ၊တလောကပဲအကိုနဲ့စကားပြောရင်းပြန်လာဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာပါ၊အခုလိုတွေဖြစ်တာမသိပါဘူး´
'အခုဘယ်မှာနေမးဖို့ဆုံးဖြတ်ထားလဲညီမလေး´
'ဟင့်အင်း၊မသိဘူး၊ညီမဟိုတယ်မှာလည်းမတည်းရဲဘူး´
'အင်းပါ၊ဒါဆို မ တစ်ရက်လောက်တော့ခေါ်ထားပေါ့´
'မခေါ်ထားဘူး´
မေယွန်းမဟူရာကိုမျက်နှာချိုသွေးလိုက်တော့မှ
'ပြီးရော၊မနက်ဖြန်ကျဦးမင်းသိုက်ကိုသွားမေးမယ်´
မနက်ရောက်တော့မဟူရာမေယွန်းကိုရုံးပို့ပြီးကလေးများကိုကျောင်းပို့သည်၊
ထို့နောက်ဦးမင်းသိုက်ဆီကိုထွက်လာသည်၊
'ရှင်မင်းဆိုတဲ့မိန်းကလေးနဲ့သိလား´
'ငါညီမ၊´
'ကျွန်မအိမ်ကိုရောက်နေတယ်၊ဘာလုပ်ပေးမရလဲ´
'အိမ်တစ်လုံးငှားပေးလိုက်ပါ´
'အင်း၊ဒါဆိုကျွန်မသွားမယ်´
'မဟူရာ၊နေဦး´
'ဘာလဲ´
'ငါ့အမေ...ငါအမေနဲ့ငါတွေ့ချင်တယ်´
'အင်း၊ပြောပေးမယ်´
မဟူရာပြန်ပြီးခဏအကြာ
'အမေ၊ရှင်မင်းဘယ်လိုလို့ရောက်နေတာလဲ´
'ငါခေါ်လိုက်တာ´
'အမေတော်ပါတော့လား´
'ဟဲ့၊ဘာကိုတော်ရမှာလဲ၊ဖြစ်သင့်တာလုပ်တာ၊မပါချင်ဘေးထွက်နေ´
သားအမိနှစ်ယောက်စကားပြောနေစဥ်
'ဒေါ်နန်းမြိုင်!ဧည့်လာတယ်!´
'မင်းသိုက်၊မဟူရာဆိုတဲ့ကောင်မကိုအမေနင်းချေပြမယ်´
ထိုနောက်ဧည့်တွေ့နေရာတွင်
'မေမေ၊သမီးမုန့်တွေယူလာတယ်၊မေမေဘာစားချင်သေးလဲ´
'ဘာမှမစားချင်ဘူး၊ရှင်မင်း၊အမေမိမဟူရာရဲ့ကျရှုံးသတင်းပဲကြားချင်တယ်´
'စိတ်ချပါမေမေ၊သမီးပြန်ရောက်ပြီပဲ၊ပူမနေဲ့တော့မေမေ´
ဒေါ်နန်းမြိုင်အောင်နိုင်သူလိုပြုံးလိုက်သည်၊
မဟူရာစိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်နေသည်၊
'မ ဘာဖြစ်နေတာလဲ´
'ဟင့်အင်း၊ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး၊ရှင်မင်းကို မ သိပ်မသင်္ကာဘူး´
'ဘာမှမဟုတ်လောက်ပါဘူး၊သူခမျာသနားစရာလေးပါ၊အကိုနဲ့အမေကထောင်ကျနေတော့အားကိုးစရာမဲ့နေမှာ´
'ငယ်ကဘာဝင်နာနေတာလဲ´
အူတိုနေတဲ့ချစ်သူပါးကိုတချက်နမ်းကာ
'မိန်းကလေးချင်းကိုယ်ချင်းစာရုံပါမရယ်၊ဘာမှမဟုတ်ရပါဘူး´
'ပြီးရော´