law of love(Completed)

Part 13

'ငါဒီမွာမေနနိုင္ဘူး၊ငါအိမ္ငါျပန္မယ္´
'ေမေမ၊ေနပါဦး´
'အန္တီတို႔အိမ္အခုျပန္ရင္အသက္အႏၲရာယ္စိုးရိမ္ရလို႔ပါ၊အန္တီဒီမွာမေနခ်င္ရင္တိုက္ခန္းစီစဥ္ေပးပါ့မယ္´
'မေနဘူး၊ေမယြန္း၊ညည္းငါနဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့၊´
'ေမေမေတာ္ပါေတာ့၊ေမေမစကားကိုသမီးနားေထာင္ခဲ့တယ္၊ေဖေဖမရွိေတာ့ကတည္းေမေမစိတ္ဆင္းရဲေအာင္သမီးလုပ္လို႔လား၊´
'အခုညည္းလုပ္ေနၿပီေလ၊ေမယြန္းရဲ႕၊ညည္းဘယ္လိုနတ္ဆိုူမ်ားဝင္ပးေနတာလဲ!´
ငိုကာထိုင္ခ်ေျပာေနေသာေဒၚစိုးေမေၾကာင့္ေမယြန္းပါငိုရသည္၊
'ရူးေနလားဟဲ့၊ရူးေနလား၊နင္တို႔ကမိန္းမေတြေလ၊အမိုက္မရဲ႕!´
ေမယြန္းကိုရိုက္ပုတ္ကာငိုေနေလသည္၊
'ေမေမသမီးဘက္လည္းၾကည့္ေပးပါဦး၊သမီးအခုခ်စ္တတ္ေနၿပီ၊သင္ယူတတ္ေျမာက္ထားတာမဟုတ္ပဲမေၾကာင့္သမီးခ်စ္တတ္ေနၿပီ´
'အမ၊မမကိုေခၚသြားလိုက္ပါ၊ေမေမကိုေမသူေခ်ာ့ေျပာလိုက္ပါ့မယ္၊ေမေမနဲ႔ကေမသူအေနမ်ားတယ္ေလ၊ေမသူေခ်ာ့ၾကည့္ပါမယ္´
'ေၾသာ္၊အင္းအမ၊ငယ္...ေမယြန္းကိုေခၚသြားလိုက္ပါ့မယ္´
ေမယြန္းကိုမဟူရာမခ်ီကာေခၚသြားလိုက္သည္၊´
အိပ္ခန္းထဲက်မွခ်ေပးလိုက္သည္၊
'မငိုနဲ႔ေတာ့ငယ္´
မဟူရာကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ထားကာ
'ငယ္...ငယ္မကိုမဆံုးရႈံးခ်င္ဘူး၊ငယ္ေလမကိုတကယ္ခ်စ္တာ၊´
'အင္းပါကြာ၊မေျဖရွင္းေပးမယ္ေနာ္၊ငယ္ေမေမနားလည္လာမွာပါေနာ္၊တိတ္ေတာ့ေနာ္၊ဒီလိုေတြကျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ေနာက္က်နားလည္သြားလိမ့္မယ္´
ကေလးတစ္ေယာက္လိုငိုယိုေနတဲ့ကေလးမခဏအၾကာအငိုရပ္ကာအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္၊မဟူရာေျခလက္ေဆးကာကေလးေတြအိပ္ခန္းဆီထြက္လာသည္၊
'မအိပ္ၾကေသးပဲဘာလုပ္ေနတာလဲ´
'ေမေမ´
ယုယကိုခ်ီကာသုတကိုအိပ္ရာေပၚတက္ခိုင္းလိုက္သည္၊
'ေမေမအန္တီနဲ႔တြဲေနတာလား´
'ဟုတ္တယ္၊ၾကားခ်င္တာၾကားရၿပီမလား၊အိပ္ေတာ့´
ယုယနဖူးေလးကိုနမ္းကာသုတေခါင္းေလးကိုပြတ္ေပးကာၿပံဳးျပေတာ့
'ေမေမခ်စ္တယ္´
ငေလးႏုစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူေျပာလိုက္ေတာ့မဟူရာၿပံဳးကာ
'ေမေမလည္းမင္းတို႔ကိုခ်စ္ပါတယ္၊ေမေမရဲ႕အသည္းေလးေတြ၊အိပ္ၾကေတာ့´
အခန္းထဲကထြက္လာေတာ့အခန္းေရွ႕ကိုေမသူနဲ႔ေဒၚစိုးေမရပ္ေနသည္
'အန္တီ´
*ျဖန္း!*
'ေမေမ....´
'နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထား၊ေမသူ၊မဟူရာငါသမီးကိုနင္တကယ္ခ်စ္တာလား´
'ဟုတ္ကဲ့ပါအန္တီ၊သူကြၽန္မအမႈလိုက္ကတည္းကပါ´
'ညည္းကတစ္ခုလပ္ကေလးအေမေနာ္´
'ကေလးေတြကငယ္...ေမယြန္းကိုလက္ခံပါတယ္၊ေမယြန္းကလည္းကေလးေတြကိုခ်စ္ပါတယ္´
'မင္းအမႈကမင္းဘက္ကေဖာက္ျပန္တာဆို´
'အစကသူတို႔ကအရင္အဲ့လိုအမႈဖြင့္တာကာဒါေပမဲ့ကြၽန္မေမယြန္းေၾကာင့္အမႈနိုင္ခဲ့ပါတယ္´
'မင္းေဖာက္ျပန္ဖူးတာလား´
'မေဖာက္ျပန္ပါဘူး၊အန္တီကပတ္ဝန္းက်င္အျမင္၊ပတ္ဝန္းက်င္အေတြးေတြးေနတာပါ၊ငယ္ကအဲ့လိုမဟုတ္ဘူး၊ကြၽန္မကိုယံုၾကည္ေပးတယ္၊ကြၽန္မကိုအစြမ္းကုန္ယံုေပးၿပီးကြၽန္မကိုလြတ္လပ္မႈေပးတယ္၊ကြၽန္မရဲ႕ငယ္၊အန္တီရဲ႕သမီးေမယြန္းကိုကြၽန္မလိုေလေသးမရွိထားမွာမို႔၊ကြၽန္မတို႔ကိုခြင့္ျပဳေပးပါ၊အန္တီ´
'ငါသမီးကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထား၊ငါသမီးတခုခုျဖစ္ရင္မင္းအေသပဲ၊ငါမွာေမာင္မရွိေတာ့ကတည္းကဖေအတူသမီးငါသမီးကိုငါသိပ္ျမတ္နိုးတာ၊မဟူရာ၊ငါမွာသမီးႏုစ္ေယာက္ကိုအရမ္းခ်စ္တာ၊ငါသမီးႀကီးကိုငါစိတ္ခ်ပါရေစ´
'စိတ္ခ်ပါအန္တီ´
'ေကာင္းၿပီ၊ေမသူေမေမနားေတာ့မယ္´
အခန္းထဲကိုၿပံဳးကာဝင္လာေတာ့ေမယြန္းကနိုးေနပါၿပီ
'ငယ္´
'မ၊ေမေမေကာ´
'ငယ္ေမေမကမတို႔ကိုသေဘာတူလိုက္တယ္´
'တကယ္´
'တကယ္ေပါ့၊အခုပဲအခန္းျပန္နားတာ´
'မေတာ္လိုက္တာ!´
'ေတာ္တဲ့လူကိုဆုခ်ေလငယ္´
မဟူရာရဲ႕မာနႈတ္ခမ္းပါးကိုထိကပ္လိုက္သညိ၊
'ဒီေလာက္ပဲလား´
'ဒီေလာက္ပဲေပါ့ဘာေတြေမ်ွာ္လင့္´
'ငယ္ကိုယ္လံုးေလးကိုေပါ့´
'ဟာ၊ဘာေတြေျပာေနတာလဲ´
'ခ်စ္တယ္၊မိန္ကေလးေရ´
'အပိုေတြ၊ငယ္ထက္လွတယ္သူေတြ႕ရင္ပါသြားမယ့္လူကမ်ား´
'မယံုရင္အပိုင္သိမ္းလိုက္ပါလား´
'သူျဖစ္ခ်င္တာေတြေျပာ´
'ျဖစ္ခ်င္တာေပါ့၊ေမာင္အေမကိုသာဖမ္းမိၿပီးရင္ငယ္နဲ႔လက္ထပ္မယ္´
'ေၾသာ္၊အခုထိသံေယာဇဥ္မျပတ္ေသးပဲ၊ေခၚေနေသးတယ္ေမာင္တဲ့´
'ေဟာ...ငယ္...ငယ္သဝန္တိုေနတာလား´
'မတိုပါဘူးေနာ္ျပန္ေပါင္းထုတ္ခ်င္ရင္လည္းလုပ္ေပးဦးမွာ´
႐ြဲ႕သလိုလိုႏုင့္ေမယြန္းေျပာပံုကိုမဟူရာၾကည့္ကာခိုးရယ္ၿပီး
'ဒါဆိုလည္း´
'ဘာလဲမကျပန္ေတာင္ယူခ်င္ေသးတာလား´
'အမယ္ေလးစပါေနာ္၊ဒီကငယ္ငယ္ေခ်ာေထ်ာေရွ႕ေနမေလးပဲခ်စ္တာ´
'ကေလးေတြအိပ္ၿပီလားမ´
'အိပ္ၿပီ´
ေမယြန္းမဟူရာမ်က္ႏုာက္ုိေသခ်ာၾကည့္ေနရင္း
'မ!´
'ေျပာ၊ငယ္´
'ပါးကဘာလို႔လက္ဝါးရာႀကီးထင္ေနလဲ´
အခုမွသတိရသည္၊ေစာေစာကေယာကၡမႀကီးက်ိန္းစပ္သြားေအာင္ပါးအခ်ခံလိုက္ရတာကို
'ငယ္ေမေမေဆာ္လိုက္တာ´
'ဘာ!ေမေမကလြန္သြားၿပီ၊လာ´
'ငယ္ခဏ..´
ရွင္းျပခြင့္ပင္မရပဲအတင္းဆြဲေခၚလာ၍ေယာကၡမႀကီးအခန္းေရွ႕ေရာက္လာသည္
'မမ...´
'ေမေမေကာ´
'ဘာလဲ၊ေမယြန္းငါဒီမွာ´
အိပ္ယာေပၚကထကာတံခါးေရာက္လာသည္၊
'ေမေမ၊မကိုရိုက္လိုက္တာလား၊ေမေမသမီးကိုရိုက္လို႔ရတယ္၊မကိုေတာ့မထိနဲ႔´
'ေမယြန္းနင္ငါ့သမီးပါေနာ္၊မယားတရူးက်ေနတာပဲ၊ငါရိုက္တယ္ဟုတ္တယ္၊ဒါအစမ္းျပတာ၊ညည္းသာတခုခုျဖစ္ရင္ဒီထက္နာမယ္ဆိုတာေျပာထားတာ´
ေမယြန္းၿငိမ္က်သြားသည္၊
'တခါေလးရည္းစားထားတာရည္းစားမ်က္ႏုာတစ္ကမာၻလာလုပ္ေနတယ္၊နင့္ပါခ်ထလိုက္မယ္´
ေဒၚစိုးေမလက္ျဖင့္႐ြယ္ေတာ့ေမယြန္းမဟူရာရင္ခြင္ထဲေျပးဝင္သည္
'ၾကည့္ရတာမ်က္စိေတြကိုေနာက္တယ္၊သြား!´
'အန္တီနားလိုက္ပါဦး´
အမွတ္ရေအာင္အတင္းေတြဖားေနေသာမဟူရာႏုင့္ရည္းစားပါးကိုခ်လို႔ရန္လာေတြ႕ေသာအမျဖစ္သူေမယြန္းကိုၾကည့္ကာေမသူရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရသည္၊
ေနာက္ေန႔မနက္မိခင္ျဖစ္သူႏုင့္ၿခံထဲဆင္ူလမ္းေလ်ွာက္ေနတုန္း
'ေမ...´
'အကိုခက္ေဇာ္´
'ေမကဘယ္လို...´
'ခက္ေဇာ္၊အေစာႀကီးဘာလာလုပ္တာလဲ´
'နင္တို႔ေတြဘာေတြဇာတ္ရႈပ္ျပန္ၿပီလဲ၊ေမသူ´
ခက္ေဇာ္၊ေမသူႏုင့္မဟူရာတစ္ေယာက္မ်က္ႏုာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာေနၾကသည္၊
မနက္စာစားရင္းေမသူေျပာျပမွခက္ေဇာ္ႏုင့္ေမသူကတြဲေနၾကတာျဖစ္ၿပီးေမသူဟာေမယြန္းညီမျဖစ္ေၾကာင္းခက္ေဇာ္သိလိုက္ရသည္၊
'ေၾသာ္အဲ့တာေၾကာင့္ခက္ေဇာ္ဆိုကတည္းကရင္းနီးေနတာ၊နာမီးေလးခ်စ္သူျဖစ္ေနတာကို´
'မီးေလးဆိုတာ...´
'ေမသူအိမ္နာမည္ေလ၊သမီးေလးကေနငယ္ငယ္ကအရမ္းေမြလို႔မီးေလးျဖစ္သြားတာ´
'မမကလညိး´
ခက္ေဇာ္သေဘာက်ကာၿပံဳးေလသည္၊
'ေကာင္းပါ့ေအ၊ငါ့သမီးေတြလည္းဒီေရာက္မွလင္ေတြမယားေတြရကုန္တယ္´
မိခင္ျဖစ္သူကထို႔သို႔ေျပာေတာ့အကုန္ၿငိမ္က်သြားသည္၊
'Morning!ေမေမ၊Morningအန္တီ၊Moringအန္တီ၂၊ဦးဦးခက္ေဇာ္morning´
ယုယေက်ာင္းအက်ီၤဂါဝန္ေလးႏုင့္ဆံပင္ေလးႏုစ္ဖက္စီးထားကာထြက္လာၿပီးေဒၚစိုးေမေဘးဝင္ထိုင္လိုက္သည္
'ဟယ္လို၊ဘြားဘြား´
'ဘြားဘြားကိုသိလို႔လား´
'ဟင့္အင္း၊ဒါေပမဲ့နႈတ္ဆက္ရမယ္ေလ၊အဲ့တာယဥ္ေက်းမႈ´
'အမယ္ေလးအသြက္ေလးပါလား´
ေဒၚစိုးေမစကားတတ္တဲ့ယုယကိုခ်စ္သြားသည္၊
'ယုယ၊ကိုကိုေကာ´
'ကိုကိုစာအုပ္စီေနတယ္၊ေဟာဟိုမွာဆင္းလာၿပီ´
'Moringေမေမ.....´
လူေတြကိုစံုေအာင္နႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီးစားစရာရွိတာစားေနသည္၊
'ဘြားဘြားေရာ႕၊ဒီမုန္႔စား´
ယုယကေတာ့အစားထက္ေဒၚစိုးေမကိုပိုခင္တြယ္ေနသည္၊
ထမင္းစားဝိုင္းေလးဟာေႏြးေထြးေနပါသည္၊ရယ္သံမ်ားႏုင့္အိမ္ကေလးဟာေျခာက္ကပ္မေနေတာ့ပါ၊လက္တြဲထားတဲ့စံုတြဲႏုစ္တြဲႏုင့္အခုမုေျမးေတြႏုင့္ေပ်ာ္ေနေသာအဘြားတို႔ရွိတဲ့အိမ္ကေလးဟာအလြန္ပင္သာယာေနသည္
Ericaစာတင္တာေနာက္က်သြားပါတယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္၊ကိုယ္ေရးကိုယ္တာခရီးေလးထြက္စရာရွိေနတာမိုလို႔အလုပ္ေလးေတြရႈပ္ေနလို႔ပါေနာ္
ေစာင့္ေပးတဲ့သူေတြကိုအမ်ားျကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္
Unicode
'ငါဒီမှာမနေနိုင်ဘူး၊ငါအိမ်ငါပြန်မယ်´
'မေမေ၊နေပါဦး´
'အန်တီတို့အိမ်အခုပြန်ရင်အသက်အန္တရာယ်စိုးရိမ်ရလို့ပါ၊အန်တီဒီမှာမနေချင်ရင်တိုက်ခန်းစီစဉ်ပေးပါ့မယ်´
'မနေဘူး၊မေယွန်း၊ညည်းငါနဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့၊´
'မေမေတော်ပါတော့၊မေမေစကားကိုသမီးနားထောင်ခဲ့တယ်၊ဖေဖေမရှိတော့ကတည်းမေမေစိတ်ဆင်းရဲအောင်သမီးလုပ်လို့လား၊´
'အခုညည်းလုပ်နေပြီလေ၊မေယွန်းရဲ့၊ညည်းဘယ်လိုနတ်ဆိုူများဝင်ပးနေတာလဲ!´
ငိုကာထိုင်ချပြောနေသောဒေါ်စိုးမေကြောင့်မေယွန်းပါငိုရသည်၊
'ရူးနေလားဟဲ့၊ရူးနေလား၊နင်တို့ကမိန်းမတွေလေ၊အမိုက်မရဲ့!´
မေယွန်းကိုရိုက်ပုတ်ကာငိုနေလေသည်၊
'မေမေသမီးဘက်လည်းကြည့်ပေးပါဦး၊သမီးအခုချစ်တတ်နေပြီ၊သင်ယူတတ်မြောက်ထားတာမဟုတ်ပဲမကြောင့်သမီးချစ်တတ်နေပြီ´
'အမ၊မမကိုခေါ်သွားလိုက်ပါ၊မေမေကိုမေသူချော့ပြောလိုက်ပါ့မယ်၊မေမေနဲ့ကမေသူအနေများတယ်လေ၊မေသူချော့ကြည့်ပါမယ်´
'သြော်၊အင်းအမ၊ငယ်...မေယွန်းကိုခေါ်သွားလိုက်ပါ့မယ်´
မေယွန်းကိုမဟူရာမချီကာခေါ်သွားလိုက်သည်၊´
အိပ်ခန်းထဲကျမှချပေးလိုက်သည်၊
'မငိုနဲ့တော့ငယ်´
မဟူရာကိုတင်းကျပ်စွာဖက်ထားကာ
'ငယ်...ငယ်မကိုမဆုံးရှုံးချင်ဘူး၊ငယ်လေမကိုတကယ်ချစ်တာ၊´
'အင်းပါကွာ၊မဖြေရှင်းပေးမယ်နော်၊ငယ်မေမေနားလည်လာမှာပါနော်၊တိတ်တော့နော်၊ဒီလိုတွေကဖြစ်တတ်ပါတယ်၊နောက်ကျနားလည်သွားလိမ့်မယ်´
ကလေးတစ်ယောက်လိုငိုယိုနေတဲ့ကလေးမခဏအကြာအငိုရပ်ကာအိပ်ပျော်သွားသည်၊မဟူရာခြေလက်ဆေးကာကလေးတွေအိပ်ခန်းဆီထွက်လာသည်၊
'မအိပ်ကြသေးပဲဘာလုပ်နေတာလဲ´
'မေမေ´
ယုယကိုချီကာသုတကိုအိပ်ရာပေါ်တက်ခိုင်းလိုက်သည်၊
'မေမေအန်တီနဲ့တွဲနေတာလား´
'ဟုတ်တယ်၊ကြားချင်တာကြားရပြီမလား၊အိပ်တော့´
ယုယနဖူးလေးကိုနမ်းကာသုတခေါင်းလေးကိုပွတ်ပေးကာပြုံးပြတော့
'မေမေချစ်တယ်´
ငလေးနုစ်ယောက်ပြိုင်တူပြောလိုက်တော့မဟူရာပြုံးကာ
'မေမေလည်းမင်းတို့ကိုချစ်ပါတယ်၊မေမေရဲ့အသည်းလေးတွေ၊အိပ်ကြတော့´
အခန်းထဲကထွက်လာတော့အခန်းရှေ့ကိုမေသူနဲ့ဒေါ်စိုးမေရပ်နေသည်
'အန်တီ´
*ဖြန်း!*
'မေမေ....´
'နင့်ပါးစပ်ပိတ်ထား၊မေသူ၊မဟူရာငါသမီးကိုနင်တကယ်ချစ်တာလား´
'ဟုတ်ကဲ့ပါအန်တီ၊သူကျွန်မအမှုလိုက်ကတည်းကပါ´
'ညည်းကတစ်ခုလပ်ကလေးအမေနော်´
'ကလေးတွေကငယ်...မေယွန်းကိုလက်ခံပါတယ်၊မေယွန်းကလည်းကလေးတွေကိုချစ်ပါတယ်´
'မင်းအမှုကမင်းဘက်ကဖောက်ပြန်တာဆို´
'အစကသူတို့ကအရင်အဲ့လိုအမှုဖွင့်တာကာဒါပေမဲ့ကျွန်မမေယွန်းကြောင့်အမှုနိုင်ခဲ့ပါတယ်´
'မင်းဖောက်ပြန်ဖူးတာလား´
'မဖောက်ပြန်ပါဘူး၊အန်တီကပတ်ဝန်းကျင်အမြင်၊ပတ်ဝန်းကျင်အတွေးတွေးနေတာပါ၊ငယ်ကအဲ့လိုမဟုတ်ဘူး၊ကျွန်မကိုယုံကြည်ပေးတယ်၊ကျွန်မကိုအစွမ်းကုန်ယုံပေးပြီးကျွန်မကိုလွတ်လပ်မှုပေးတယ်၊ကျွန်မရဲ့ငယ်၊အန်တီရဲ့သမီးမေယွန်းကိုကျွန်မလိုလေသေးမရှိထားမှာမို့၊ကျွန်မတို့ကိုခွင့်ပြုပေးပါ၊အန်တီ´
'ငါသမီးကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထား၊ငါသမီးတခုခုဖြစ်ရင်မင်းအသေပဲ၊ငါမှာမောင်မရှိတော့ကတည်းကဖအေတူသမီးငါသမီးကိုငါသိပ်မြတ်နိုးတာ၊မဟူရာ၊ငါမှာသမီးနုစ်ယောက်ကိုအရမ်းချစ်တာ၊ငါသမီးကြီးကိုငါစိတ်ချပါရစေ´
'စိတ်ချပါအန်တီ´
'ကောင်းပြီ၊မေသူမေမေနားတော့မယ်´
အခန်းထဲကိုပြုံးကာဝင်လာတော့မေယွန်းကနိုးနေပါပြီ
'ငယ်´
'မ၊မေမေကော´
'ငယ်မေမေကမတို့ကိုသဘောတူလိုက်တယ်´
'တကယ်´
'တကယ်ပေါ့၊အခုပဲအခန်းပြန်နားတာ´
'မတော်လိုက်တာ!´
'တော်တဲ့လူကိုဆုချလေငယ်´
မဟူရာရဲ့မာနှုတ်ခမ်းပါးကိုထိကပ်လိုက်သညိ၊
'ဒီလောက်ပဲလား´
'ဒီလောက်ပဲပေါ့ဘာတွေမျှော်လင့်´
'ငယ်ကိုယ်လုံးလေးကိုပေါ့´
'ဟာ၊ဘာတွေပြောနေတာလဲ´
'ချစ်တယ်၊မိန်ကလေးရေ´
'အပိုတွေ၊ငယ်ထက်လှတယ်သူတွေ့ရင်ပါသွားမယ့်လူကများ´
'မယုံရင်အပိုင်သိမ်းလိုက်ပါလား´
'သူဖြစ်ချင်တာတွေပြော´
'ဖြစ်ချင်တာပေါ့၊မောင်အမေကိုသာဖမ်းမိပြီးရင်ငယ်နဲ့လက်ထပ်မယ်´
'သြော်၊အခုထိသံယောဇဉ်မပြတ်သေးပဲ၊ခေါ်နေသေးတယ်မောင်တဲ့´
'ဟော...ငယ်...ငယ်သဝန်တိုနေတာလား´
'မတိုပါဘူးနော်ပြန်ပေါင်းထုတ်ချင်ရင်လည်းလုပ်ပေးဦးမှာ´
ရွဲ့သလိုလိုနုင့်မေယွန်းပြောပုံကိုမဟူရာကြည့်ကာခိုးရယ်ပြီး
'ဒါဆိုလည်း´
'ဘာလဲမကပြန်တောင်ယူချင်သေးတာလား´
'အမယ်လေးစပါနော်၊ဒီကငယ်ငယ်ချောထျောရှေ့နေမလေးပဲချစ်တာ´
'ကလေးတွေအိပ်ပြီလားမ´
'အိပ်ပြီ´
မေယွန်းမဟူရာမျက်နုာက်ိုသေချာကြည့်နေရင်း
'မ!´
'ပြော၊ငယ်´
'ပါးကဘာလို့လက်ဝါးရာကြီးထင်နေလဲ´
အခုမှသတိရသည်၊စောစောကယောက္ခမကြီးကျိန်းစပ်သွားအောင်ပါးအချခံလိုက်ရတာကို
'ငယ်မေမေဆော်လိုက်တာ´
'ဘာ!မေမေကလွန်သွားပြီ၊လာ´
'ငယ်ခဏ..´
ရှင်းပြခွင့်ပင်မရပဲအတင်းဆွဲခေါ်လာ၍ယောက္ခမကြီးအခန်းရှေ့ရောက်လာသည်
'မမ...´
'မေမေကော´
'ဘာလဲ၊မေယွန်းငါဒီမှာ´
အိပ်ယာပေါ်ကထကာတံခါးရောက်လာသည်၊
'မေမေ၊မကိုရိုက်လိုက်တာလား၊မေမေသမီးကိုရိုက်လို့ရတယ်၊မကိုတော့မထိနဲ့´
'မေယွန်းနင်ငါ့သမီးပါနော်၊မယားတရူးကျနေတာပဲ၊ငါရိုက်တယ်ဟုတ်တယ်၊ဒါအစမ်းပြတာ၊ညည်းသာတခုခုဖြစ်ရင်ဒီထက်နာမယ်ဆိုတာပြောထားတာ´
မေယွန်းငြိမ်ကျသွားသည်၊
'တခါလေးရည်းစားထားတာရည်းစားမျက်နုာတစ်ကမ္ဘာလာလုပ်နေတယ်၊နင့်ပါချထလိုက်မယ်´
ဒေါ်စိုးမေလက်ဖြင့်ရွယ်တော့မေယွန်းမဟူရာရင်ခွင်ထဲပြေးဝင်သည်
'ကြည့်ရတာမျက်စိတွေကိုနောက်တယ်၊သွား!´
'အန်တီနားလိုက်ပါဦး´
အမှတ်ရအောင်အတင်းတွေဖားနေသောမဟူရာနုင့်ရည်းစားပါးကိုချလို့ရန်လာတွေ့သောအမဖြစ်သူမေယွန်းကိုကြည့်ကာမေသူရယ်ချင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရသည်၊
နောက်နေ့မနက်မိခင်ဖြစ်သူနုင့်ခြံထဲဆင်ူလမ်းလျှောက်နေတုန်း
'မေ...´
'အကိုခက်ဇော်´
'မေကဘယ်လို...´
'ခက်ဇော်၊အစောကြီးဘာလာလုပ်တာလဲ´
'နင်တို့တွေဘာတွေဇာတ်ရှုပ်ပြန်ပြီလဲ၊မေသူ´
ခက်ဇော်၊မေသူနုင့်မဟူရာတစ်ယောက်မျက်နုာတစ်ယောက်ကြည့်ကာနေကြသည်၊
မနက်စာစားရင်းမေသူပြောပြမှခက်ဇော်နုင့်မေသူကတွဲနေကြတာဖြစ်ပြီးမေသူဟာမေယွန်းညီမဖြစ်ကြောင်းခက်ဇော်သိလိုက်ရသည်၊
'သြော်အဲ့တာကြောင့်ခက်ဇော်ဆိုကတည်းကရင်းနီးနေတာ၊နာမီးလေးချစ်သူဖြစ်နေတာကို´
'မီးလေးဆိုတာ...´
'မေသူအိမ်နာမည်လေ၊သမီးလေးကနေငယ်ငယ်ကအရမ်းမွေလို့မီးလေးဖြစ်သွားတာ´
'မမကလညိး´
ခက်ဇော်သဘောကျကာပြုံးလေသည်၊
'ကောင်းပါ့အေ၊ငါ့သမီးတွေလည်းဒီရောက်မှလင်တွေမယားတွေရကုန်တယ်´
မိခင်ဖြစ်သူကထို့သို့ပြောတော့အကုန်ငြိမ်ကျသွားသည်၊
'Morning!မေမေ၊Morningအန်တီ၊Moringအန်တီ၂၊ဦးဦးခက်ဇော်morning´
ယုယကျောင်းအကျီၤဂါဝန်လေးနုင့်ဆံပင်လေးနုစ်ဖက်စီးထားကာထွက်လာပြီးဒေါ်စိုးမေဘေးဝင်ထိုင်လိုက်သည်
'ဟယ်လို၊ဘွားဘွား´
'ဘွားဘွားကိုသိလို့လား´
'ဟင့်အင်း၊ဒါပေမဲ့နှုတ်ဆက်ရမယ်လေ၊အဲ့တာယဉ်ကျေးမှု´
'အမယ်လေးအသွက်လေးပါလား´
ဒေါ်စိုးမေစကားတတ်တဲ့ယုယကိုချစ်သွားသည်၊
'ယုယ၊ကိုကိုကော´
'ကိုကိုစာအုပ်စီနေတယ်၊ဟောဟိုမှာဆင်းလာပြီ´
'Moringမေမေ.....´
လူတွေကိုစုံအောင်နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီးစားစရာရှိတာစားနေသည်၊
'ဘွားဘွားရော့၊ဒီမုန့်စား´
ယုယကတော့အစားထက်ဒေါ်စိုးမေကိုပိုခင်တွယ်နေသည်၊
ထမင်းစားဝိုင်းလေးဟာနွေးထွေးနေပါသည်၊ရယ်သံများနုင့်အိမ်ကလေးဟာခြောက်ကပ်မနေတော့ပါ၊လက်တွဲထားတဲ့စုံတွဲနုစ်တွဲနုင့်အခုမုမြေးတွေနုင့်ပျော်နေသောအဘွားတို့ရှိတဲ့အိမ်ကလေးဟာအလွန်ပင်သာယာနေသည်
Ericaစာတင်တာနောက်ကျသွားပါတယ်တောင်းပန်ပါတယ်နော်၊ကိုယ်ရေးကိုယ်တာခရီးလေးထွက်စရာရှိနေတာမိုလို့အလုပ်လေးတွေရှုပ်နေလို့ပါနော်
စောင့်ပေးတဲ့သူတွေကိုအများကြီးကျေးဇူးတင်ပါတယ်