law of love(Completed)

Part 20

'မ ရိွမေနဘူးေလ!မနက္ႏိုးေနေတာ့ငယ္တစ္ေယာက္တည္း!´
'ငယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ´
'ေတာ္ၿပီ၊ရံုးေရာက္ေနၿပီ၊ေနာက္မွေျပာေတာ့မယ္´
'ငယ္...ငယ္၊ဒီကေလးမနဲ႔ေတာ့´
ဖုန္းခ်လိုက္ကာသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္
'boss၊´
'ဝင္လာခဲ့´
'bossရွာေနတဲ့အိမ္၊ေရာင္းဖို႔သေဘာတူလိုက္ၿပီ´
'ေအးေတာင္းသေလာက္သာေပးလိုက္၊မီးဖိုေခ်ာင္၊အိပ္ခန္းအကုန္ျပင္လိုက္၊လိုအပ္တာေတြအကုန္ျပန္ျဖည့္လိုက္၊´
'ဟုတ္´
ေခ်ာ့ရေပၪီးမည္၊
တခါတေလသူမကိုစြန္႔ပစ္သင့္သည္ဟုထင္ျမင္မိသည္၊
တခါတေလခ်စ္လြန္း၍ဘာအျပစ္မွမတင္ရက္
စိတ္ကိုထိန္းကာအလုပ္ပဲဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္၊
'မမ၊´
လာျပန္ေလၿပီ၊ငယ္လိုတပံုစံတည္းတူေအာင္ဝတ္ကာ
ထားတဲ့ဒီမိန္းမလည္ကိုလွီးပစ္ခ်င္သည္
'ဒီေန့ရွင္မင္းေမြးေန့ေလ၊မုန္႔ေကြၽးခ်င္လို႔လိုက္ခဲ့ပါလား´
'မလိုက္ဘူး၊ငါမအားဘူး´
'လိုက္ခဲ့ပါ၊ေမြးေန့မွာမမနဲ႔ျဖတ္သန္းခ်င္လို႔´
'မင္းကိုငါမလိုက္ဘူးေျပာၿပီးၿပီ´
'မေမယြန္းဆိုလိုက္ေလာက္ပါတယ္ေလ´
'ရွင္မင္း!´
'လိုက္ခဲ့ပါေနာ္´
'ေအး!သြား!´
Mallတခုမွာမဟူရာနဲ႔ရွင္မင္းတို႔မုန္႔စားေနသည္ကို
ေမယြန္းေတြ့သြားသည္၊
ေမယြန္းဖုန္းဆက္ကာ
'ဟယ္လို၊ငယ္ေျပာ´
'မ ဘယ္မွာလဲ´
'ရံုးမွာေလ၊ဘာလို႔လဲငယ္´
'ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး မ´
ေမယြန္းဖုန္းခ်ကာဆိုင္ထဲကိုဝင္ခ်သြားၿပီး
'ရံုးမွာတဲ့လား၊ေဒၚမဟူရာ!´
'ငယ္၊´
'အမ၊အမထင္သလိုမဟုတ္ပါဘူး´
'ေတာ္ၿပီ၊ရွင္ကိုေလကြၽန္မမယံုသင့္ဘူး၊အမႈစလိုက္ကတည္းရွင္ေပၚမွာရိွတဲ့သံသယစိတ္ကိုမဖယ္လိုက္သင့္ဘူး၊ေဖာက္ျပန္တဲ့သူဟာေနာက္ထပ္ေဖာက္ျပန္မႈကိုထပ္ခါတလဲလဲလုပ္တတ္တယ္ဆိုတာကြၽန္မသိသြားၿပီ၊ခက္ေဇာ္နဲ႔ရွင္ကေကာရိုးခဲ့တာဟုတ္ေရာဟုတ္ရဲ့လား၊´
'ေမယြန္း!မင္းငါနဲ႔လိုက္ခဲ့´
'လႊတ္စမ္း!´
'ပါးစပ္ပိတ္!´
ထြက္သြားတဲ့မဟူရာနဲ႔ေမယြန္းကိုၾကည့္ကာရွင္မင္းၿပံဳးေနသည္
'အေကာင္းဆံုးေမြးေန့ပဲ´
ကားကိုအရိွန္ျပင္းျပင္းေမာင္းခ်လာသည္
'အရိွန္ကိုေလ်ာ့ေနာ္!´
'ငါ့နဲ႔သူဘာမွမဟုတ္ဘူး´
'ရွင္ဘာလို႔လိမ္လဲ!၊ဒါဆိုဘာလို႔လိမ္လဲ!´
'မသိေစခ်င္လို႔ေပါ့ကြာ´
'ဘာလို႔လဲ၊´
'......´
'ျပတ္ၾကရေအာင္၊´
'ငယ္!´
'ရပ္ၾကမယ္၊ကြၽန္မနဲ႔ရွင္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး´
'ေမယြန္း!ရွင္မင္းကိုမင္းေလ်ာ့တြက္ကတည္းကမင္းမွားတာ၊ငယ္ငါမင္းလံုၿခံဳဖို႔ငါလုပ္ေနရတာ၊မင္းနာမလည္ပဲနဲ႔´
'ဟုတ္တယ္ကြၽန္မနားမလည္ဘူး၊အဲ့ေတာ့လမ္းခြဲမယ္´
'ငယ္မင္းဟာလည္းလူတမ်ိဳးပဲ၊ဘယ္လိုလူလဲဆိုေတာ့ပစ္ထားခဲ့တဲ့လူ၊မင္းဆင္းေတာ့၊´
'တကယ္ၿပီးသြားၿပီပဲ၊ကံေကာင္းပါေစ၊ေဒၚမဟူရာ´
ငါရဲ့ကံေကာင္းမႈဆိုတဲ့မင္းထြက္သြားၿပီေလ
ငါမွာဘာမ်ားက်န္ခဲ့လို႔လဲေမယြန္း
မ်က္ရည္ေတြကိုသက္ေသတည္ၿပီးငါက်ိန္ဆိုတယ္၊
ငါမင္းအေပၚမေဖာက္ျပားခဲ့ဘူး၊
မင္းေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ရင္းငါတခုပဲေျပာလိုက္မိတယ္
'ဒီအရႈပ္ကိုၿပီးေအာင္ရွင္းရမယ္´
ေမယြန္းTaxiငွားကာအိမ္ျပန္လာလိုက္ေတာ့သည္
အိပ္ရာထဲေခြလဲကာငိုေနမိသည္၊
ဒီေန့ေတာ့ေအးစက္ၿငိမ္သက္ေနလိုက္သည္၊
ေနာက္ေန့မနက္ေမယြန္းရံုးသြားရန္ျပင္ဆင္ေနရင္း
အရင္အခ်ိန္ဟုေတြးထင္ကာမဟူရာဆီေယာင္ကာဖုန္းေခၚမိသြားသည္၊
'ဟယ္လို၊´
ခ်က္ခ်င္းျပန္ခ်လိုက္သည္၊
ငိုမိျပန္ၿပီ၊
မက်ခ်င္ဘူးသစၥာမရိွတဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ဒီမ်က္ရည္ေတြကိုမက်င္ဘူး၊ငါမနာက်င္ခ်င္ဘူး၊ေက်းဇူးျပဳျပီးငါကိုေမ့ခြက့္ျပဳပါေတာ့
ရင္ဘတ္ကိုဖိကာထားလိုက္သည္၊
သူမအသံေလးၾကားလိုက္ရတဲ့ခဏတာကေတာင္ရင္ခုန္ေစသည္
ထိုအခ်ိန္
'မေမယြန္း´
'ရွင္မင္း၊မင္းဘာလာလုပ္တာလဲ´
'ဟိုေလလာရွင္းျပတာပါ´
'ဘာကိုလဲ´
'ညီမကေလမမေခၚလို႔လိုက္သြားတာပါ၊ၿပီးေတာ့ညီမတို႔ကေလအမထင္သလိုလံုးဝမဟုတ္ရပါဘူး၊´
'မမဟုတ္လား၊အဲ့အဆင့္ထိျဖစ္သြားၾကၿပီလား၊´
'အမရယ္၊ညီမေတာင္းပန္ပါတယ္´
'မင္းအျပစ္မဟုတ္ပါဘူး၊အဲ့အတြက္မင္းမွာအျပစ္မရိွဘူး´
'ေက်းဇူးပါအမ၊မမကိုျပန္ေခၚလိုက္ပါအမရယ္´
'ဟင့္အင္း၊အမတို႔ၿပီးသြားၿပီ´
'ညီမေၾကာင့္ပါ´
မ်က္ရည္ခံထိုးလာတဲ့ရွင္မင္းေၾကာင့္ေမယြန္းလည္း
'မငိုပါနဲ႔ကြယ္၊ၿပီးခဲ့တာေတြလည္းၿပီးသြားၿပီပဲ´
ရွင္မင္းတစ္ေယာက္လိုခ်င္တာရသည္ႏွင့္ခ်က္ခ်င္းရံုးကိုလာကာ
'ျပစရာေလးရိွေနတယ္မမရဲ့´
Recorderတခုကိုဖြင့္ျပလိုက္ၿပီး
'အိုမို၊သူကတကယ္ႀကီးၿပီးသြားၿပီဆိုပဲ၊ဒါဆိုတကယ္ႀကီးေဒၚမဟူရာက်န္ရစ္သြားတာလား၊ဟားဟား!´
မဟူရာထရပ္ကာရွင္မင္းပါးကိုရိုက္ခ်လိုက္သည္၊
'ဟားဟားဟား!!ကြၽန္မဒီေန့ႏႈတ္ခမ္းနီအရဲဆိုးလာတယ္ထင္လဲ´
လက္ခံုနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုပြတ္ဆြဲကာအက်ႌကိုၿဖဲလိုက္သည္
စားပြဲေပၚကပစၥည္းမ်ားကိုတြန္းခ်ကာရွင္မင္းထေအာ္သည္၊
'အား!!!ကယ္ၾကပါ!!!အား!!!!မလုပ္ပါနဲ႔´
မဟူရာအကြက္ခ်ခံရတာကိုသိလိုက္ေပ့မဲ့မနာက်င္ႏိုင္ေတာ့ပါ
'ပါးရိုက္ေပးလို႔ေက်းဇူးေနာ္၊boss၊မလုပ္ပါနဲ႔!!!!´
ခ်က္ခ်င္းအခန္းထဲကရွင္မင္းေျပးထြက္သြားသည္၊
မဟူရာျပန္ထိုင္ခ်လိုက္သည္
လက္ေတြတုန္ယင္ေနသည္
'boss၊ရွင္မင္းက....´
'ထြက္သြား....ထြက္သြားၾက!!!အကုန္သြား´
နာက်င္လြန္းလွပါသည္၊
ၿပီးသြားၿပီတဲ့လား၊ငယ္
မင္းစိတ္ေကာက္ေနတာမဟုတ္ေတာ့ဘူးပဲ
မင္းကတကယ္ပဲငါ့ကိုပစ္သြားၿပီပဲ
mediaမွာသတင္းတခုပ်ံ့ႏွံ႔ေနသည္
Logo companyရဲ့CEOေဒၚမဟူရာဟာမိန္းကေလးငယ္တစ္ၪီးကိုအဓၶမျပဳက်င့္
ထိုသတင္း​ကိုေမယြန္းဖတ္ေနခ်ိန္
'အမ၊´
'ညီမေလး´
'အမညီမကိုကူညီပါအမရယ္´
'ေအးပါရွင္မင္းရယ္၊အမကူညီပါ့မယ္´
'ညီမသူ႔ကိုတရားစြဲမယ္အမ၊အမညီမေရ႔ွေန့လိုက္ေပးပါ၊´
'အဲ့တာကေတာ့´
'အမညီမဘဝပ်က္သြားတာပါ´
'အင္းပါ၊ရွင္မင္းအိမ္ျပန္နားေတာ့ေနာ္´
'ဟုတ္အမ´
ေမယြန္းမဟူရာအိမ္ကိုေရာက္သြားေပ့မဲ့
မဟူရာရိွမေန
ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းဖုန္းပိတ္ထားျပန္သည္၊
ေနာက္ဆံုးတခါေခၚမွ
'ဟယ္လို၊ေဒၚမဟူရာ!´
'....´
'ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ယုတ္မာရတာလဲ!´
'.....´
'ရွင္မွာလည္းသမီးနဲ႔ေလ!´
'မင္းအဲ့ေကာင္မကိုအဲ့သေလာက္ေတာင္ယံုလား!ဟမ္!ငါ့ဘက္ကိုလာၾကည့္စမ္းပါ၊ၿပီးၿပီတဲ့လား၊မင္းမို႔!ငါမင္းကိုသိပ္ခ်စ္တာေမယြန္း!မင္းကိုငါေစာက္ရမ္းခ်စ္တာ!မင္းကိုေဖာက္ျပန္ဖိူ႔မေျပာနဲ႔ဘယ္မိန္းမရဲ့အသားကိုမွငါမထိခဲ့ဘူး!မင္းယံုလား´
'မယံုဘူး၊ေရ႔ွေန့ေကာင္းေကာင္းငွားထားပါ၊ေဒၚမဟူရာ´
ရင္ကြဲၿပီကြယ္၊
မင္းေတာင္မယံုဘူးဆိုေတာ့လည္းငါတျခားလူေတြရဲ့အထင္အျမင္ကိုငါအာရံုမစိုက္ဘူး၊
တရားခြင္မွမင္းကိုမ်က္လံုးခ်င္းဆံုငါၾကည့္မယ္အခ်စ္
ငါမ်က္လံုးေတြကိုမင္းျပန္ၾကည္ဖို႔ငါေမ်ွာ္လင့္တယ္
မင္းအတြက္ပဲေတြးမိတဲ့ငါကေထာင္ေခ်ာက္မိသြားတယ္ဆိုတာကို
ငါမ်က္လံုးေတြကေျပာမယ္
ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္၊ေမယြန္း
ဒီတခါမင္းေဘးကင္းဖို႔ငါစေတးမယ္
ဒီအိမ္ကေလးကငါ့တို႔အတြက္ပဲ
ဒါေပ့မဲ့ဘယ္ေတာ့မျွဖစ္မလာႏိုင္ေတာ့တဲ့အရာဆိုလည္းဟုတ္တယ္
မင္းကိုခ်စ္လို႔လက္ခံခဲ့တဲ့ဒီလမ္းခြဲျခင္းမွာမင္းကိုအျပစ္မတင္ရက္ဘူး
မင္းကိုငါအ​ျပစ္မေျပာရက္ဘူး
ငါပ်က္ကြက္တာေတြေၾကာင့္လည္းဒီလမ္းခြဲျခင္းျဖစ္ခဲ့တာမို႔
မင္းအျပစ္မပါဘူးကေလးရယ္
မဟူရာမ်က္ရည္မ်ားကိုလက္ခံုနဲ႔ဖိသုတ္ကာ
ထိုအိမ္ကေလးထဲကထြက္လာသည္
ကားေပၚေရာက္ေတာ့အတြင္းေရးမွဴးကိုေသာ့ေပးကာ
'ဒီအိမ္ေသာ့ကိုငယ့္ကိုေပးလိုက္၊Companyကိုခက္ေဇာ္ကိုဆက္ၪီးစီးခိုင္း´
'bossဘာလို႔´
'မရွည္နဲ႔၊ငါမလိုပဲမခိုင္းဘူး၊တခါတေလျပင္ဆင္ထားရမယ္၊
ၿပီးေတာ့လူေတြကိုတအားယံုတဲ့ငါရဲ့ေကာက္စိန္ေလးကိုသင္ခန္းစာေပးရမယ္´
မၾကာခင္မွာတရားရံုးကဆင့္ေခၚစာေရာက္လာခဲ့သည္၊
ပထမဆံုးၾကားနာေသာရက္
ေမယြန္းကိုမဟူရာအၾကည့္မလြဲခဲ့
သို႔ေသာ္ေမယြန္းကေတာ့ျပန္မၾကည့္ခဲ့
ၾကားနာမႈအၿပီးေမယြန္းေရ႔ွမဟူရာရပ္ကာ
'တခါတေလတရားလိုကတရားခံျဖစ္ေနတတ္တယ္၊ေမယြန္း၊မင္းအမွားအတြက္မင္းျပင္ဆင္ထား´
ရွင္မင္းကေတာ့မ်က္ရည္ခံထိုးျပန္ေလသည္၊
ေဒါသမီးေတာက္မိတာအမွန္ေပ့မဲ့ထိန္းခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္
ခက္ေဇာ္မဟူရာကိုရံုးခန္းမွာေစာင့္ေနသည္၊
မဟူရာေရာက္လာေတာ့စာရြက္စာတမ္းတခ်ိဳ႕ကိုမဟူရာမ်က္ႏွာကိုပစ္ေပါက္ကာ
'နင္ေစာက္ရူးလား၊မဟူရာ၊ဒီcompanyဟာ
နင့္company၊နင္အေဖရဲ့အေမြ၊ဘာလို႔ရာထူးလြဲေျပာင္းရတာလဲ´
'ခက္ေဇာ္၊ငါနင့္ကိုယံုၾကည္လို႔အပ္တာ၊´
'နင္ဒီအမႈမွာႏိုင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာနင္အသိပဲ´
'ငါ့ကိစၥနဲ႔ငါပါဟာ၊နင္လက္ခံေပးပါ၊´
ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တဲ့မဟူရာကိုအံၾသစြာၾကည့္ရင္း
'အင္းပါ၊နင့္ကိုယ္နင္တခုခုလုပ္ဖို႔ေတြးေနတယ္ဆိုငါတခုေျပာမယ္၊နင္သားနဲ႔သမီးက်န္ခဲ့မွာေနာ္´
'ငါသားနဲ႔သမီးအတြက္ေမယြန္းရိွတယ္´
'မဟုတ္တာေတြမလုပ္ပါနဲ႔ဟာ´
'ေမယြန္းေတာင္ငါ့ကိုမယံုတာ၊နင္အႀကံဉာဏ္လည္းငါမလိုဘူး၊´
ခက္ေဇာ္ေျပာမရတဲ့အဆံုးထြက္လာလိုက္သည္၊
မဟူရာသူမပစၥည္းေတြသိမ္းကာအိမ္ကေလးဆီေရာက္လာေတာ့
'ေရာက္လာၿပီလား´
'မင္း၊ဘယ္လို!´
'ရွင္ေကာင္မကတအားအတာပဲ၊သူကိုဒီေလာက္ခ်စ္တဲ့သူထက္ကိုကြၽန္မကိုယံုတယ္´
'ရွင္မင္း!မင္းထြက္သြား´
'အိမ္ကစုတ္ပ်က္ေနတာပဲ၊ရွင္ဘဝလိုပဲ၊ေမယြန္းဆိုတဲ့မိန္းမေရ႔ွေနသာလုပ္တယ္၊ေစာက္သံုးလည္းမက်ဘူး၊သူကကြၽန္မနယ္ရုပ္ျဖစ္ေနတာကိုမသိရွာဘူး´
မဟူရာေဒါသထြက္ကာပန္းအိုးနဲ႔ရွင္မင္းကိုရိုက္လိုက္သည္၊
ေနာက္ကိုပစ္လဲက်သြားေပ့မဲ့
ရွင္မင္းကရယ္ေမာေနသည္၊
'ေမေမဆႏၵျပည့္ဖို႔ကြၽန္မေသေပးရေတာ့မယ္၊ေထာင္ထဲေရာက္ရင္ေမေမကိုေျပာေပး၊ကြၽန္မသူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္တာလို႔´
ရွင္မင္းခါးၾကားထဲကဓားကိုထုတ္ကာသူမလည္ပင္းကိုသူမလက္ႏွင့္ပင္ထိုးစိုက္လိုက္သည္
မဟူရာလန္႔သြားကာေသြးထြက္မလြန္ခင္လက္ျဖင့္ဖိထားေပ့မဲ့ေသသြားခဲ့သည္၊
မဟူရာခဏတာအေလာင္းကိုၾကည့္ကာလန္႔ေနေပ့မဲ့
စိတ္ကိုထိန္းကာမီးဖိုေခ်ာင္ထဲေရဝင္ေသာက္ရင္း
'ဟယ္လို၊ရဲစခန္းကပါလား၊ကြၽန္မလူသတ္လိုက္မိလို႔ပါ´
တခ်ိန္တည္းမွာပင္ေမယြန္းဆီကိုဖုန္းဝင္လာ၍
ခ်က္ခ်င္းရဲစခန္းလိုက္သြားေပ့မဲ့
လူသတ္တရားခံမို႔စစ္ေဆးမႈလုပ္ေနခ်ိန္ခ်က္ခ်င္းေတြ့ခြင့္မရ
ရွင္မင္းရဲ့က်န္ရစ္ပစၥည္းမ်ားကိုေမယြန္းသိမ္းဆည္းရင္း
သူမအသံပါတဲ့recorderတခုေၾကာင့္စိတ္ထဲထင့္သြားသည္
'ကြၽန္မကိုေတြ့ခြင့္ေပးပါ၊ေသသြားတဲ့သူရဲ့ေရ႔ွေနအေနနဲ႔ဘာေတျြဖစ္ခဲ့သလဲသိခ်င္ပါတယ္´
'ေပးေတြ့လိုက္ကြာ´
လက္နဲ႔အက်ႌမွာေသြးေပေနၿပီးမ်က္လံုးတို႔ကေအးစက္ေနသည္၊
'ငယ္မသိတာေတြရိွေနလား မ´
'အင္း´
'ဘာလို႔...ဘာလို႔မေျပာခဲ့တာလဲ´
'မင္းယံုမတဲ့လား၊ငယ္´
'ငယ္....ငယ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ´
'ငါကိုေထာင္က်ေအာင္လုပ္လိုက္ငယ္၊ငါေထာင္က်ဖို႔လို႔တယ္´
'မ မေၾကာက္ဘူးလား´
မဟူရာကၿပံဳးကာေမယြန္းဆီေလ်ွာက္လာလိုက္သည္၊
ေမယြန္းပခံုးေပၚေခါင္းတင္ကာ
'ေၾကာက္တာေပါ့၊ကေလးရယ္၊မင္းမရိွပဲငါဘယ္လိုမ်ားရွင္သန္ရမလဲေတာ္ေတာ္ေတြးယူေနရတယ္ကြယ္´
ေမယြန္းတင္းက်ပ္စြာေပြ့ဖက္ထားရင္းငိုပစ္သည္
အားေပးခ်င္တယ္ငယ္၊
ေၾကာက္မေနေစဖို႔ဒီလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔မင္းကိုေပြ့ဖက္ထားခ်င္တယ္
ခက္တာကမင္းမ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးဖို႔ထက္ငါ့လက္ေပၚကေသြးေတြေတာင္ငါမသုတ္ႏိုင္ေသးဘူး
မင္းဖို႔ေပြ့ဖက္ဖို႔ရာကလည္းလက္ထိတ္ေတြေၾကာင့္အခက္ေတြ့ေနတယ္ကြယ္
မဟူရာလက္ႏွစ္ဖက္ဟာလက္ထိတ္ခတ္ထား၍ဖက္မထားႏိုင္
ဒါေပ့မဲ့ပခံုးေလးေပၚေခါင္းတင္ကာသူမကိုယ္သင္းရနံ႔ကိုစြဲေနေအာင္မွတ္ထားလိုက္သည္၊
ၾကာေပၪီးမည္၊
နီးစပ္ဖို႔ရာ