law of love(Completed)

Part 19

'မင္းအကိုကေတာ့အိမ္ပဲရွာခိုင္းလို႔၊တို႔အိမ္ရွာေပးလိုက္ၿပီ၊´
'ဒုကၡပါပဲ´
'ဘာလဲအဆင္မေျပျပန္ဘူးလား´
'ညီမကအၿပီးျပန္လာတာေလ၊အလုပ္မရိွလို႔မျဖစ္ဘူးရွင့္၊ျဖစ္ႏိုင္ရင္ကူညီလက္စနဲ႔ညီမကိုအလုပ္ေလးရွာေပးပါလား´
'အလုပ္ေတြရႈပ္လိုက္တာေနၪီး´
ရံုးကိုဖုန္းဆက္ကာလစ္လပ္ေနတဲ့ေနရာကိုေမးလိုက္ရာ
'တေလာကMarketingပိုင္းကလူလိုေနတယ္မင္းလုပ္ႏိုင္မလား´
'လုပ္မယ္၊ညီမလုပ္မယ္၊ဟိုေလဒါနဲ႔ေလမမလို႔ေခၚလို႔ရလား´
'မရဘူး၊တို႔သြားေတာ့မယ္´
'ဟုတ္၊မမ´
ရွင္မင္းကိုမ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးကာၾကည့္လိုက္ၿပီး
ဘာမွမေျပာပဲထြက္လာသည္၊
မဟူရာထြက္သြားေတာ့မွရွင္မင္းေလွာင္ရယ္ကာ
'ေဒၚမဟူရာ....ေဒၚမဟူရာ၊ရွင့္ကိုရွင္ဟုတ္လွခ်ည္ထင္ေနတာကို၊လူတစ္ေယာက္မွာတက္ခ်ိန္နဲ႔က်ခ်ိန္ဆိုတာရိွတယ္ရွင့္၊ရွင့္ရဲ့က်ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ၊ေဒၚမဟူရာ´
မဟူရာလည္းျပန္သည္ႏွင့္တန္းမျပန္ပဲေမယြန္းရံုးခန္းကိုေရာက္သြားခဲ့သည္၊
ရံုးခန္းေပါက္ဝကေနေခ်ာင္းေနတာကိုေမယြန္းျမင္ေတာ့ရယ္ခ်င္မိေပ့မဲ့စခ်င္ေသာေၾကာင့္ပုန္းကာေနလိုက္သည္၊
မဟူရာလည္းလူမရိွဘူးထင္ကာခံုမွဝင္ထိုင္လိုက္မွပုန္းေနတဲ့ေမယြန္းကထြက္လာကာပါးကိုနမ္းလိုက္သည္၊
'ဘယ္ကေနထြက္လာတာလဲဟမ္´
'ဟီး၊ေၾသာ္ဒါနဲ႔ရွင္မင္းေကာ´
ေမယြန္းမဟူရာေပါင္ေပၚတက္ထိုင္လိုက္သည္၊
'အိမ္ရွာေပးလိုက္ၿပီ၊မ တို႔companyမွာအလုပ္ဝင္လိမ့္မယ္´
'ေၾသာ္ဟုတ္´
'ငယ္၊သူနဲ႔သိပ္တရင္းတႏွီးမေနနဲ႔´
'ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊မ´
'သူငူကဘယ္သူ႔သမီးလဲဆိုတာငယ္ေမ့ေနတာလား၊ေဒၚနန္းၿမိဳင္ကေတာ္ရံုေႁမြစိမ္းၿမီးေျခာက္မဟုတ္ဘူး၊ေႁမြေဟာက္၊သူ႔သမီးဆိုတဲ့ဟာကေကာဘာျဖစ္လာႏိုင္မလဲ´
'ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ဒါေပ့မဲ့သူလည္းတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနၿပီေလ၊
သနားဖို႔ေကာင္းပါတယ္´
'ဘာကိုသနားတာလဲ!´
'မိဘမရိွပဲႀကီးျပင္းၿပီးေတာ့မိဘလည္းရေကာဒီလိုျဖစ္ေတာ့အားငယ္မွာေပါ့၊အကိုကလည္းေထာင္ထဲမွာ၊မေအကလည္းေထာင္ထဲမွာ၊´
'မလိုအပ္တာေတြမေျပာနဲ႔ကြာ´
'သူမ်ားတကာကိုလည္းစာနာပါၪီး၊ေဒၚမဟူရာရဲ့၊သူလည္းလူပဲ၊အေသြးနဲ႔အသားနဲ႔၊ခံစားခ်က္နဲ႔ရွင့္´
ေပါင္ေပၚမွာေကာက္ခ်င္တိုင္းေကာက္ေနတဲ့ကေလးကိုၾကည့္ကာ
ခ်စ္လြန္းလို႔နမ္းလိုက္သည္၊
မ်က္ေစာင္းတခ်က္လက္ေဆာင္ေပးကာစကားျပန္မေျပာေပ
အနမ္းေတြဆက္တိုက္က်လာေတာ့ေမယြန္းမခံႏိုင္ေတာ့ေပ
ခံစားခ်က္နဲ႔လူပဲမို႔အသည္းႏုစြာပင္ၿပံဳးျပလိုက္သည္၊
'သူအေၾကာင္းမေျပာၾကရေအာင္ေနာ္´
'ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ေနာက္တပတ္ေနရင္ေမေမေမြးေန့အိမ္မွာအလႉလုပ္မယ္၊မနက္မလာႏိုင္ရင္ညေနေတာ့လာေနာ္´
'အဲ့ေန့ရံုးမသြားဘူးကြာ၊ဟုတ္ၿပီလား´
'ဟုတ္´
ရံုးခန္းေလးထဲႏွစ္ေယာက္တည္းေပ်ာ္ေနမိသည္၊
ေနာက္ေန့မ်ားက်မဟူရာရံုးမွာရွင္မင္းအလုပ္စဆင္းေတာ့သည္၊
ၿပံဳးရႊင္ေနတတ္တဲ့ရွင္မင္းရဲ့ပံုစံကိုရံုးဝန္ထမ္းမ်ားကသေဘာက်ၾကသည္၊
မဟူရာကေတာ့သကၤာမကင္းျဖစ္ေနတုန္းပင္
'မမ၊ဒီမွာမမမွာတဲ့ဖိုင္တခ်ိဳ႕´
'မင္းကိုငါအဲ့လိုမေခၚဖို႔ေျပာထားတယ္ေလ´
ဝတ္ပံုစားပံုကအစေမယြန္းကိုအတုခိုးထားသည္
သံုးသည့္ေရေမႊးပင္ရနံ႔အတူကိုသံုးထားသည္၊
'ညီမဘယ္လိုေခၚရမလဲ၊မ...လို႔တလံုးတည္းေခၚရမလား´
'ရွင္မင္း!မင္းဘာလဲငါမသိဘူး၊ငါသိလည္းမသိခ်င္ဘူး၊ငါမေဟသီပံုလိုအတုခိုးေနတဲ့နင္ဟာရြံစရာဆိုတာငါအစကတည္းကသိတယ္´
ရွင္မင္းကရယ္ကာ
'ကြၽန္မကိုသိတာရွင္ပဲရိွေသးတာပဲ၊ဆိုးတာကဘယ္သူမွကြၽန္မဒီလိုဆိုတာမသိၾကတာပဲ၊အဲ့အရူးေတြကရွင့္လိုမေတြးၾကဘူး´
'ငယ္နဲ႔ငါၾကားမွာလာၿပီးရႈပ္လို႔ကေတာ့မင္းပါေထာင္ထဲဝင္ရမယ္´
'ရွင္သိလား၊ကြၽန္မေမေမကိုသိပ္ခ်စ္တာ၊ေမေမခိုင္းသမ်ွကိုကြၽန္မလုပ္မွာ၊ေမေမအတြက္ကြၽန္မေသေပးဆိုလည္းေသေပးမွာ၊ေမေမလိုခ်င္တာမွန္သမ်ွေမေမအလိုက်ေမေမစိတ္တိုင္းက်ကြၽန္မရွင့္ကိုသတ္ဆိုလည္းသတ္မွာ´
'ရွင္မင္း!မင္းငါ့ကိုၿခိမ္းေျခာက္တာရပ္လိုက္၊ငါအဆိုးမဆိုနဲ႔!´
'ရွင္ကငတံုးပဲ၊မိန္းမခ်င္းမွစားပါတဲ့ဆိုၿပီးဆိုရွယ္မွာနာမည္ႀကီးေနတဲ့ေဒၚမဟူရာရဲ့ရံုးခန္းကေနဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဖရိုဖရဲထြက္သြားမယ္ဆိုဘာျဖစ္သြားမယ္ထင္မလဲ´
မဟူရာထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ေဒါသမ်ားကိုလက္မွာအပ္ကာရိုက္မည္ရြယ္လိုက္ေပ့မဲ့ရပ္တန္းလိုက္သည္၊
'ေမေမကေျပာတယ္ကြၽန္မကသူနယ္ရုပ္တဲ့၊နယ္ရုပ္ေတြကအေရးႀကီးတယ္တဲ့၊လ်ိဳထားရၿပီးလိုအပ္လာရင္အစြယ္ထုတ္ေပးရတဲ့လူေတျြဖစ္တဲ့အတြက္နယ္ရုပ္ေတြကေမေမကတန္ဖိုးထားတယ္တဲ့၊ကြၽန္မကိုေမေမကခ်စ္တာ၊ကြၽန္မခံစားေနရတယ္´
ရွင္မင္းရဲ့မူမမွန္တဲ့မ်က္ႏွာေပးေၾကာင့္မဟူရာသတိထားမိကာ
'မင္းကရူးေနၿပီ၊မင္းရူးေနၿပီ!ငါရံုးခန္းထဲကထြက္သြား!သြား!´
တစ္ရန္ကင္းလို႔ေအးခ်မ္းမလားမွတ္တယ္၊
ေနာက္တစ္ရန္ကေျပာလာေလေတာ့ခ်စ္တဲ့သူအတြက္ပဲေတြးေနမိသည္၊
အေစာင့္အေရွာက္တခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူမဟူရာေမယြန္းရံုးကိုေရာက္လာေတာ့ေမယြန္းမႀကိဳက္ေပ
'မႀကိဳက္ဘူးလို႔!´
'ငယ္မႀကိဳက္လည္းမရဘူး၊ဒီကားနဲ႔ရံုးသြားရံုးျပန္သြားရမယ္´
'မ!´
'ငယ္!´
ခဏတာၿငိမ္သက္သြားကာကားpassengerအခန္းရဲ့တဖက္တခ်က္ကိုကပ္ကာထိုင္လိုက္ၾကသည္၊
မဟူရာေခ်ာ့ေျပာမျွဖစ္မည္မို႔စိတ္ေလ်ာ့ကာ
ေမယြန္းလက္ကိုဖြဖြကေလးကိုင္ေတာ့ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္လာသည္၊
'မ ေတာင္းပန္ပါတယ္ငယ္၊´
'ငယ္မႀကိဳက္ဘူး´
'မျငင္းပါနဲ႔ငယ္ရယ္၊မ မွာပိုင္ရာဆိုင္ရာဆိုလို႔ေမေမရယ္၊သားနဲ႔သမီးရယ္မင္းရယ္ပဲရိွတာပါ၊´
အနားကိုတိုးကာေမယြန္းပခံုးေပၚေခါင္းေလးတင္ကာခြၽဲလိုက္တိုင္းေမယြန္းစိတ္မဆိုးရက္ေတာ့ေပ
'အင္းပါ၊သေဘာ၊ဒါနဲ႔´
'ေမေမေမြးေန့မလား၊မွတ္မိတယ္၊လာခဲ့မယ္၊ေယာကၡမႀကီးသေဘာက်ေလာက္မယ့္လက္ေဆာင္ေတာင္ျပင္ဆင္ထားတယ္´
'တကယ္လား´
'တကယ္ေပါ့´
ပါးကေလးကိုနမ္းတိုင္းေနြးသြားတတ္တယ္၊
ဒါဟာအခ်စ္ပဲ၊ငယ္
တို႔ကေတာ့အခ်စ္ကိုဒီလိုသတ္မွတ္ေလတယ္
မင္းအၿပံဳးေတျြမင္ရင္တေလာကလံုးရပ္တန္႔သြားတယ္
မင္းစိတ္ဆိုးရင္တို႔ေနရခက္တယ္
မင္းအနမ္းေတြကေအးစက္ေနတဲ့တို႔ပါးျပင္ေနြးေထြးသြားတက္တယ္
အခ်စ္ရယ္၊မင္းမရိွရင္ေတာ့တို႔ကမ႓ာပ်က္ၿပီးပဲ
ဒါေၾကာင့္တန္ဖိုးထားကာဂရုစိုက္ေနမိေလရဲ့၊
အမွားတခုကိုထပ္ခါတလဲလဲတို႔မက်ူးလြန္တာေၾကာင့္
မင္းေဘးကင္းဖို႔ရာပထမ
မင္းလံုၿခံဳဖို႔သာဒုတိယ
မင္းနားမွာအႏၲရာယ္ေတြမရိွဖို႔သာတတိယလို႔တို႔ေရရြတ္လိုက္တယ္
မင္းလက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္းဒီလက္ကေလးပိုင္ရွင္ေဘးကင္းလံုၿခံဳေရး မ အၿမဲေတြးတယ္၊
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ဆံုးရႈံးရေတာ့မလိုခံစားခ်က္ကို မ ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံစားဖူးတာမို႔
ထို႔သို႔ျဖင့္ေမယြန္းမိခင္ေဒၚစိုးေမေမြးေန့ကိုေရာက္လာသည္
'ဖြားဖြား´
ယုယေလးကိုေပြ့ဖက္ကာေဒၚစိုးေမၿပံဳး​ေပ်ာ္ေနသည္၊
'သမီးေမေမေကာ´
'ေမေမကေနာက္မွလာမယ္တဲ့´
'ေၾသာ္ေအး´
မနက္ဆြမ္းကပ္ၿပီးသြားေပ့မဲ့မဟူရာေရာက္မလာ
ညေနကိတ္ခြဲေတာ့လည္းေရာက္မလာပဲကေလးေတြကိုလည္းလာမေခၚ၍သိပ္ဖို႔ဖုန္းေခၚလိုက္ခ်ိန္မွေရာက္လာသည္၊
'ငယ္´
'မေမ့ပါဘူးဆို´
'ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ၊အေရးႀကီးႏိုင္ငံျခားကဧည့္သာ့္ကေစာေရာက္လာေတာ့ဧည္မခံလို႔ရမလို႔ပါ´
'အခုေမြးေန့ကေမေမေမြးေန့၊ေမေမကလည္းမဟူရာေကာေမးေနခဲ့တာ၊ကေလးေတြနဲ႔ မ ေမေမေတာင္ေရာက္လာခဲ့တာ၊မ က်မွဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ´
တိတ္ဆိတ္သြားကာေလထုကေအးဆက္ေနသည္၊
စားထားေသာက္ထားတဲ့ပန္းကန္မ်ားကိုသိမ္းကာမဟူရာေရ႔ွကထြက္လာလိုက္သည္၊
မဟူရာလည္းလက္ထဲကလက္ေဆာင္ကိုကိုင္ကာေနာက္ေဖးကိုလိုက္သြားလိုက္သည္၊
'အမမဟူရာ၊လာထိုင္´
ေမသူကလက္က်န္ကိတ္ေလးကိုစားေနရင္းေျပာလိုက္ေတာ့မဟူရာလည္းထိုင္လိုက္သည္၊
ေရခဲေသတၲာထဲကကိတ္တစ္စိတ္ကိုထုတ္ကာဇြန္းတပ္ကာခ်ေပးသည္၊
ေၾကာင္အိမ္ထဲကမာလာရွမ္းေကာပန္းကန္ကိုထုတ္ကာခ်ေပးၿပီးလုပ္စရာရိွတာလုပ္ေနသည္၊
'နင္အမစိတ္ဆိုးေနတာၾကာၿပီလား´
'မနက္ကတည္းက´
တီးတိုးကာေျပာလိုက္သည္၊
'ေမသူ၊ခဏေရွာင္ေပးပါလား´
'လြယ္လြယ္ရမလား´
မာလာရွမ္းေကာပန္းကန္ေပးလိုက္ေတာ့မွထထြက္သြားသည္၊
ေမသူထြက္သြားမွပန္းကန္ေဆးေနတဲ့ေကာက္စိန္ရဲ့ခါးေလးကိုဖက္ထားလိုက္သည္၊
'လႊတ္၊အလုပ္လုပ္ေနတာကို´
'ငယ္ကလည္း´
အက်ႌထဲဝင္လာတဲ့လက္ကိုတားဖို႔ရာမတတ္ႏိုင္
'မ´
'စိတ္ဆိုးေျပပါေတာ့ကေလးရယ္´
'အင္း..ေျပတယ္၊အခုေပါက္ကရေတြလုပ္တာရပ္ေတာ့´
မဟူရာေဘးမွာရပ္ကာၾကည့္ေနေတာ့
မာလာရွမ္းေကာပန္းကန္ေမသူလက္ခ်က္မိသြားၿပီဆိုတာသိေတာ့ပန္းကန္ေဆးတာကိုအျမန္အၿပီးသတ္ကာသူမညဗိုက္ဆာရင္စားရန္ခ်န္ထားသည္လက္က်န္ကိုအတူစားကာသိမ္းစရာရိွတာသိမ္းေနၾကသည္၊
မဟူရာလည္းကူေနရင္းေမယြန္းကိုတခ်က္နမ္းလိုက္သည္၊
အနမ္းေတြရပ္တန္႔မရျဖစ္ေနသည္၊
ထမင္းစားပြဲေပၚကိုေမယြန္းကိုတင္လိုက္ကာႏႈတ္ခမ္းတို႔ကိုစုပ္ကာနမ္းေနခ်ိန္
'ဟဲ့!ဟဲ့!၊ဘာေတြလုပ္ေနၾကတာလဲေၾသာ္´
'ေမေမ၊´
ေမယြန္းလည္းမိခင္ကိုျမင္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းလန္႔ျဖန္႔ကာဆင္းကာရပ္လိုက္သည္၊
'အခန္းထဲဝင္ၾကေလဟယ္´
'ေမေမဘာလိုလို႔လဲ´
'ေမေမလိုတာမဟုတ္ဘူး၊ေျမးေလးကေရဆာလို႔တဲ့´
'ေမေမ´
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ယုယကမိခင္ကိုခ်ီပိုးခိုင္း၍မဟူရာလည္းခ်ီလိုက္သည္၊
'ငါေျမးေတြငါနဲ႔အိပ္မွာ၊အခုခ်ိန္မျွပန္မေနနဲ႔ေတာ့၊ေမယြန္းနဲ႔သာအိပ္၊လာေျမးေရေသာက္ၿပီးျပန္အိပ္ၾကမယ္၊´
'ဟုတ္ဖြားဖြား´
'အာဘြား၊ေမေမ၊Good night´
ေရေသာက္ၿပီးယုယတို႔ထြက္သြားမွ
'ေယာကၡမႀကီးကတကယ္ကိုသိတတ္တာပဲ´
'ေၾသာ္၊မ ကလည္း၊လာအိပ္မယ္´
တၿပံဳးၿပံဳးႏွင့္ခ်စ္သူေခၚရာကိုေကာက္ေကာက္ပါေအာင္မဟူရာလိုက္သြားသည္
ေနာက္ေန့မနက္က်ေတာ့ေမယြန္းႏိုးလာေတာ့ေဘးမွာမဟူရာရိွမေန၊
မနက္အေစာႀကီးကတည္းကထြက္သြားတာကိုေမယြန္းအလိုမက်ျဖစ္ေနသည္၊
တဖက္တြင္လည္းမဟူရာတစ္ေယာက္dataမ်ားေရာင္းစားခံလိုက္ရ၍ေဒါပြေနသည္၊
'ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ´
'အဲ့တာေတာ့မသိဘူးboss၊မေန့ညကCCTVေတြအကုန္ပ်က္က်ၿပီး၊ကြန္ျပဴတာေတြကိုဝင္Hackသြားတာ´
'လံုၿခံဳေရးေတြကဘယ္သြားေသေနလဲ´
'လံုၿခံဳေရးေတြအကုန္ေမ့လဲေနၾကတာ၊Companyရဲ့လံုၿခံဳေရးစနစ္ကိုသိေနပံုပဲboss´
'အကယ္လို႔လံုၿခံဳေရးေတြအဲ့လူပံုစံမွတ္မိလာရင္ရဲသာတိုင္လိုက္၊အေရးႀကီးDataေတြကိုအကုန္ေျပာင္းပစ္၊လံုၿခံဳေရးကိုသံုးဆတိုးျမင့္၊´
ရွင္မင္းကေတာ့မဟူရာရဲ့အေလာသံုးဆယ္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာသေဘာက်ေနသည္၊
'ရွင္မင္း၊ဘာေတြၿပံဳးေနတာလဲ´
'ေၾသာ္ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး၊´
'ေရာ့၊bossေတာင္းထားတဲ့စာရင္းေတျြမန္ျမန္သာသြားေပး၊bossစိတ္အေျခအေနမေကာင္းဘူး´
ရွင္မင္းကၿပံဳးကာမဟူရာရံုးခန္းထဲဝင္လာသည္၊
'သိပ္မွေနလို႔ေကာင္းရဲ့လား၊မမ´
'မင္းလက္ခ်က္ကို´
'ဟုတ္ပါ့၊´
'မင္းကိုငါမေၾကာက္ဘူး၊ရွင္မင္း´
'သိပါတယ္၊ေၾကာက္စိတ္ဆိုတာေျဖးေျဖးခ်င္းရိုက္သြင္းမွေျခာက္ျခားေနမွာ၊ကြၽန္မအေမခံစားရတာေတြကိုရွင္ႏွစ္ဆခံစားေစရမယ္၊´
ဖတ္ရတာအဆင္ေျပၾကရဲ့လား၊
ဒီficကိုအၾကာႀကီးပစ္ထားလိုက္မိတာေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္