law of love(Completed)

Part 16

လွပေသာေန့ေလးငယ္ေဆးရံုကဆင္းရၿပီ၊
'ငယ္ဒါေမေမေလ၊ေမေမ၊ဒါကေမယြန္းတဲ့၊အခုေတာ့ငယ္ေပါ့'
ငယ္အၿပံဳးေလးကခ်စ္စရာေလးပင္
ငယ္အၿပံဳးေလးေၾကာင့္မေပ်ာ္ရသည္၊
မဟူရာေမယြန္းလက္ကေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားသည္၊
'သမီးတို႔ဘယ္ေတာ့လက္ထပ္ၾကမွာလဲ'
'အဲ့တာကေတာ့'
'ေမယြန္း!'
'ေမေမ'
'နင္ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ'
'ေမေမ၊စိတ္ေအးေအးထားပါ'
'အေမသမီးကိုတခါဆံုးရႈံးမလိုျဖစ္ၿပီးၿပီ၊မဟူရာငါ့သမီးနဲ႔ေဝးေဝးေနစမ္းပါ!'
'ေမေမ!မကိုမေအာ္နဲ႔'
'ညည္း...ညည္းအလိုလိုက္လို႔အမိုက္ေစာ္ကားေနတာလား!'
'ေမေမ၊နားေထာင္ေလ!ေမေမ၊ေမေမေဖေဖကိုခ်စ္သလိုေလ၊သမီးလည္းမကိုခ်စ္တယ္'
ဒီအေျခအေနကိုမဟူရာမိခင္ၿပံဳးကာၾကည့္ရင္း
'သမီးတို႔ႏုစ္ေယာက္တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုအန္တီကန္႔ကြက္စရာမရိွပါဘူး၊ဒီကအမကိုလည္းညီမေတာင္းဆိုပါတယ္၊ကေလးေတြကိုမလိုအပ္ပဲမ်က္ရည္အက်မခံရေအာင္၊ကြၽန္မကမဟူရာမိခင္ပါ၊ေဒၚေရႊပန္းထိုက္ပါ၊သမီးေလးတို႔ကိုလႊတ္ေပးထားသင့္ပါတဟ္၊ကေလးေတြကမငယ္ေတာ့ပါဘူး'
'ကြၽန္မနာမည္ေဒၚစိုးေမပါ၊မဟူရာ၊ညည္းက်ပ္က်ပ္သတိထား၊ေမေမျပန္ၿပီ၊ေမယြန္း'
'လူႀကီးဆိုေတာ့သမီးကိုစိတ္ပူလို႔ေနမွာပါ၊သမီးတို႔ေအးေဆးေနၾကေနာ္၊ေမေမေျမးေတြကိုသြားခၚၪီးမယ္'
မဟူရာပခံုးေလးေပၚေမယြန္စေခါင္းေလးတင္လိုက္သည္
'ငယ္၊'
'ရွင့္'
'မတို႔ခရီးထြက္ၾကမလား'
'ငယ္အလုပ္ေတြရိွေသးတယ္'
'ငယ္ကလည္းမနဲ႔အတူေနပါၪီးကြာ'
'ဟုတ္ပါၿပီ၊ဘယ္သြားမွာလဲ'
'ေနြေရာက္ေနၿပီေလ၊ကမ္းေျခသြာၾကမယ္'
'ေမေမတို႔ေကာေခၚလို႔ရလား'
'pravite jetကအကုန္ဆံ့ပါတယ္ငယ္ရဲ့'
'မမငႂကြားႀကီး'
'ႂကြားတာမဟုတ္ပါဘူ၊ငယ္ေလးကိုလိုေလေသးမရိွထားႏိုင္တယ္ဆိုတာေျပာျပတာပါ'
'ဟုတ္ပါၿပီ၊ဒါဆိုဘယ္ေန့သြားၾကမလဲ'
'ငယ္အားတဲ့ရက္'
ေမယြန္းေနေကာင္းသည္ႏုင့္ရံုးခ်ိန္းမ်ားျပန္ဝင္သည္၊အမႈမ်ားျပန္ကိုင္သည္၊မနက္တခါ၊ေန့လည္တခါ၊ညတခါဖုန္းဆက္ေပးသူေၾကာင့္အၿပံဳးမပ်က္ခဲ့ဘူး၊
'အန္တီ'
'ယုယေလး၊အမယ္ေလး၊ရံုးထိလိုက္လာၾကတယ္'
'ဟုတ္တယ္၊အန္တီလည္းအစကေတာ့အိမ္တန္းျပန္မလို႔၊ေျမးေလးတို႔ကအန္တီဆီလိုက္ပို႔ဆိုလည့္အန္တီလိုက္ပို႔တာ၊'
'ဒါဆိုအိမ္ကိုမျပန္နဲ႔ၪီး၊ဒီေန့သမီးတို႔အိမ္မွာမာလာရွမ္းေကာလုပ္စားမွာ၊အိမ္လိုက္ခဲ့ၾက'
'ေရး!အန္တီကအေကာင္းဆံုးပဲ'
'ကဲ၊ဒါဆိုသမီးရံုးဆင္းၿပီလား၊ဒါဆိုသြားၾကမယ္ေလ'
'ဟုတ္အန္တီ၊စာရြက္ေလးေတြထည့္လိုက္ၪီးမယ္'
ေမယြန္းအိမ္ကိုျပန္ေရာက္သည္ႏုင့္မုန္႔လုပ္ရန္လွီးခြၽတ္ျပင္ဆင္ေနသည္၊အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ရဲ့ပံုစံကိုမဟူရာေနာက္မွၾကည့္ကာခါးကိုသိုင္းဖက္လိုက္သည္၊
'ငယ္အိမ္အလုပ္လုပ္ေနပံုၾကည့္ရတာမကိုအလုပ္ကျပန္လာတဲ့လင္ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္လိုခံစားမိေစတယ္'
ေမယြန္းၿပံဳးကာ
'မစကားေတြသိပ္တတ္၊'
'တကယ္၊မအရမ္းေပ်ာ္တယ္၊သိပ္လွသိပ္ေတာ္တဲ့ေရ႔ွေနမေလးကိုရထားတာ'
'အပိုေတြပါ၊ဟင္းခ်က္ေနတယ္မရဲ့၊လက္ခဏဖယ္ၪီး'
'ဖယ္ဘူး၊ငယ္ကိုမတစ္ေနကုန္လြမ္းေနတာ'
'အမယ္ေလး'
ေရေမႊးနံ႔သင္းသင္းေလးကိုငယ္လည္ဂုတ္ကေနရေနသည္၊ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ထိလိုက္ေတာ့ငယ္ယားကာတြန္႔သြားသည္၊
'မ....ယားတယ္၊လက္ေတြထိကုန္မယ္'
'ဟုတ္ပါၿပီ၊လႊတ္ၿပီေနာ္'
ဆူပုတ္ကာေဘးမွာရပ္နတဲ့မဟူရာကိုၿပံဳးကာၾကည့္ရင္းႏႈတ္ခမ္းတို႔ကိုထိကပ္လိုက္သည္၊
'ေက်နပ္ၿပီလား'
'ေက်နပ္ၿပီ'
'ဘြားဘြားေရ၊ေမေမနဲ႔အန္တီအာဘြားေပးေနတယ္!လာၾကည့္!'
ယုယမီးဖိုေခ်ာင္တံခါးဝကေနလွမ္းေအာ္ေတာ့မဟူရာမိခင္ရာက္ခ်လာကာ
'ေျမးေလးကတာ့လုပ္ၿပီ၊ဆက္လုပ္ပါ၊အားမနာနဲ႔'
ေမယြန္းရွက္သြားသည္၊
'ကဲ၊စားလို႔ရပါၿပီ'
ေမယြန္းမာလာရွမ္းေကာအိုးကိုခ်လိုက္သည့္ႏုင့္တေယာက္တဇြန္းႏိႈက္ယူၾကသည္၊
မဟူရာပန္းကန္ထဲအလံုးအေလာက္ထည့္ၿပီးသည္ႏုင့္ေမယြန္းနဲ႔အတူေမယြန္းအိပ္ခန္းထဲဝင္လာသည္
လက္ဆြဲအိတ္ထဲကေနဝိုင္ပုလင္းကိုထုတ္ျပေတာ့ေမယြန္းရယ္မိသည္၊
'ဘာလို႔ယူလာလဲ'
'ငယ္နဲ႔အတူေသာက္ခ်င္လို႔'
ႏုစ္ေယာက္စားေသာက္ရင္းစကားေတြေျပာၾကသည္၊ဝိုင္ေလးေသာက္ၿပီးအနမ္းမ်ားေပးၾကသည္၊ေမယြန္းကိုမဟူရာေသခ်ာၾကည့္ၿပီးလင္ကေလးကိုစုပ္ကိုင္ထားသည္၊
'ငယ္ကိုလက္ထပ္ရဖို႔မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး'
'ေလာလိုက္တာမရဲ့'
မဟူရာသူမဖုန္းထဲကေနသီခ်င္းေလးဖြင္ၾကာမီးမ်ားပိတ္လိုက္သည္၊ေမယြန္းရယ္သံသဲ့သဲ့ေလးၾကားေနရသည္၊
ေမယြန္းလက္ေလးကိုဆြဲလိုက္ကာနမ္းလိုက္သည္၊
ေမယြန္းခါးေလးကိုဖက္ကာလည္တိုင္ေလးကိုရိႈက္ကာနမ္းလိုက္သည္
ႏုစ္ေယာက္သားၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးကေနၾကသည္၊
ျပတင္းေပါက္ကေနဝင္လာတဲ့လေရာင္လင္းတစ္ခ်က္၊ေမွာင္တစ္ခ်က္၊
အလင္းလက္ဆံုးၾကယ္တာရာေတြေတာ့အရႈံးေပးရေလာက္ေအာင္ငယ့္မ်က္လံုးေတြ
ႏုာတံေလးဟာေျပျပစ္စြာ
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြဟာလည္းအျပစ္ေျပာစရာမရိွ
ဆံႏြယ္ေလးေတြကိုေျဖခ်ထားပါ၊ကေလးငယ္
ကိုယ္ပခံုးပၚတြယ္ကပ္ၿပီးအေမာေျဖပါေလ
ပင္ပန္းစရာတို႔အေဝးသို႔လႊင့္စင္ေစ၊
ဒီမိန္းကေလးကိုအသက္တမ်ွခ်စ္ေနမိသည္၊
ဒီမိန္းကေလးနဲ႔လုပ္ေနက်အရာေတြကိုလုပ္ခ်င္သလို
ဒီမိန္းကေလးႏုင့္အသစ္အဆန္းမ်ားကိုမ္းသပ္ခ်င္ေသး၏
ေမာေတာ့ၾကမ္းျပင္ေပၚႏုစ္ေယာက္သားထိုင္ခ်လိုက္သည္
ငယ္မ်က္ႏုာေလးကိုၾကည့္ရင္နမ္းမိသည္၊
ငယ္ႏႈတ္ခမ္းေလးဟာဝိုင္အရသာစြဲေနသည္
'မင္းကိုစြဲလမ္းေနၿပီ၊ငယ္´
ရယ္ျပန္ပါၿပီ၊တခစ္ခစ္ရယ္သံဟာသံစဥ္ကိုပင္ေမ့ေလ်ာ့ေစခဲ့သည္
ထို႔ေနာက္ကမ္းေျခသြားမည့္ရက္ကိုေရာက္ရိွလာသည္၊
'လာ၊ဒါေဖေဖႏိုင္ငံျခားသြားရင္စီးရေအာင္ဝယ္ခဲ့တာ၊´
ေလယာဥ္စီးခ်ိန္ေမယြန္းမဟူရာေပါက္ေပၚထိုင္ကာေနသည္ကမ်ားသည္၊
ရွန္ပိန္ကိုေဖာက္ကာခက္ေဇာ္ငွဲလိုက္သည္
'ဟဲ့နင့္ကလည္းေမသူကိုလည္းထည့္ေပးေလ´
'ရ...ရပါတယ္´
'ေမသူမေသာက္ႏိုင္ဘူးဟ!´
'မီးေလးကရည္းစားရကံေကာင္းလိုက္တာ´
'အဲ့ေတာ့ငယ္ကကံမေကာင္းဘူးလား´
'ေကာင္းပါတယ္၊မကသာအေကာင္းဆံုး´
​ေျမးေတြႏုင့္ေပ်ာ္ေနသည့္အဘြားႏုစ္ေယာက္ဟာလွည့္ၾကည့္စရာပင္မလိုပါ
ကမ္းေျခေရာက္သည့္ႏုင့္မဟူရာနဲ႔ေမယြန္းတို႔ေျပးကာဆင္းသြားသည္၊
ေရေအးေအးေလးေတြေျခေထာက္ကိုရိုက္ခတ္လာေတာ့ေအာ္လိုက္သည္၊လိႈင္းေလးေတြေျခေထာက္ကိုရိုက္ခတ္လာတိုင္းေအးသည့္ခံစားခ်က္ကိုရသည္၊ေနြေခါင္ေခါင္မွာအုန္းရည္ေသာက္ရင္းေရေဆာ့ေနၾကသည္၊
'Bossမွာထားတဲ့ဝတ္စံုရပါၿပီ´
'ဘာႀကီးလဲမရဲ့´
'dinnerက်ရင္ငယ္ဝတ္ဖို႔အက်ႌေလ၊အဲ့အက်ႌေလးဝတ္ခဲ့ေနာ္´
ညစာစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ေမယြန္းဘူးကိုဖြင့္ၾကည့္သည္၊အနီေရာင္dressေလးဟာလွပစြာရိွေနသည္၊ထုတ္ကာၾကည့္ၿပီးၿပံဳးမိသည္၊ဝတ္ခ်လိုက္ကာညစာစားမယ့္ေနရာကိုထြက္လာသည္၊
ဘယ္သူမွမရိွပဲအေမွာင္က်ေနသည္
'ငယ္!´
ပင္လယ္ဘက္ကေနမဟူရာေရာက္ရိွလာသည္၊ဂ်င္းအျဖဴရာင္နဲ႔အက်ႌအပြကိုေသခ်ာဝတ္ထားသည္၊ဆံႏြယ္ေတြကိုစုစည္းထားသည္
'ငယ္မကိုေထာင္က်ေအာင္လုပ္ေပးပါလား´
'ဘယ္လို´
'ငယ္မကိုအိမ္ေထာင္က်ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္မလား´
အံၾသမွင္သက္ေစေအာင္ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ေလသူေၾကာင့္မ်ပ္နရည္မ်ားပင္က်လာသည္
'ငယ္မဟာအိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖူးတ
ယ္၊ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုဘယ္လိုျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရမယ္ဆိုတာေကာင္းေကာင္းသိတယ္၊သို႔ေသာ္မအခ်စ္ကိုေတာ့မသိခဲ့ဘူး
စြာေတးလန္ေရ႔ွေန့မေလးကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိသြားတယ္၊အတူတူရိွေနခ်ိန္တိုင္းတန္ဖိုးရိွခဲ့တယ္၊မင္းေလးကိုဆံုးရႈံးရမွာကိုေသရမွာထက္ပိုေၾကာက္တယ္ငယ္၊ငယ္ေလးမင္းကိုမလက္ထပ္ခ်င္တယ္၊လက္ထပ္ႏိုင္မလား´
ထိူအခ်ိန္ဟိုတယ္ကဝန္ထမ္းမ်ားႏုင့္ဟိုတယ္မွာတည္းေနက်တဲ့လူေတြအကုန္ေရာက္လာသည္၊
ေမယြန္းငိုမိသည္ ၊လူေတြကိုၾကည့္ၿပီး
'ဒီအမ်ိဳးသမီးကိုစေတြ့ေတြ့ခ်င္းသိပ္အျမင္ကတ္ခဲ့တာ၊ကြၽန္မဘဝရဲ့အေရးႀကီးဆံုးဥပေဒကိုေငြနဲ႔ပိုင္းျဖတ္ခဲ့တယ္ေပါ့၊သိလိုက္တာကဒီအမ်ိဳးသမီးကို​ေျဖးေျဖးခ်င္းခ်စ္လာမိတယ္ဆိုတာပါပဲ၊မကိုငယ္ခ်စ္တယ္၊ငယ္တစ္သက္လံုးမေဘးမွာကုန္ဆံုးပါမယ္´
ဘယ္ဘက္လက္သႂကြယ္မွာေနရာယူေနေသာစိန္လက္စြပ္ေလး၊ငိုေနမိတဲ့အမ်ိဳးသမီးငယ္ကိုနမ္းလ္ိုက္သည္
လူေတြရဲ့အားေပးသံေတြဆူညံ့ကုန္သည္၊
'ေမေမ၊မားမား´
ယုယေလးရဲ့ျမန္ဆန္စြာမားမားလို႔ေခၚလိုက္ေတာ့ေမယြန္းရယ္မိသည္၊ယုယပါးကိုေမႊးၾကဴလိုက္သည္၊
ေနဝင္အလွကိုၾကည့္ရင္းခ်စ္တဲ့သူလက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားသည္
'မထင္ထားဘူးမလား´
'ဘယ္လိုလို႔ထင္ထားမလဲ၊ဒါေပမဲ့မငယ္တို႔လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ပိုက္ဆံစညရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္´
'ကေလးမ၊မင္းမကိုအထင္ေသးလွခ်ည္လား၊မကျမန္မာႏိုင္ငံမွာအႀကီးအက်ယ္ဆံုးlogo companyကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့မိန္းမပါ၊မင္းေလးဒါကိုေမ့ေနတာပဲ၊မင္းကိုအလွဆံုးဆင္ၿပီးအလွဆံုးေနရာမွမင္းကိုလက္ထပ္မယ္၊ၿပီးရင္မင္းကိုအလွပဆံုးထားမယ္၊ငယ္၊မရဲ့ငယ္လိုခ်င္တာမွန္သမ်ွေပးမယ္၊မရဲ့မိသားစုဝင္ေလးျဖစ္လွည့္ပါကြယ္´
'ဒါနဲ႔ဒီအက်ႌကငယ့္ကိုေပးတာလား´
'အဲ့တာအျပင္ေနာက္သံုးစံုပါထပ္ရမယ္´
'အမ္းမယ္ေပါ့´
'ငယ္အတြက္မကအမ္းဖို႔ေမြးလာတာ´
ငယ္ရယ္သံေလးကိုသေဘာက်မိသည္၊
ငယ္ကသိပ္အရယ္သန္တယ္
ေခါင္းလည္းမာတယ္
အနီေရာင္dressေလးႏုင့္လိုက္ဖက္လြန္းေနသည္၊လူေကာင္ေသးေပ့မဲ့dressရဲ့ပံုံေၾကာင့္ငယ္အလွမပ်က္ဘူး၊
သဲေနြးေနြးေလးေတြကိုနင္းလိုက္သလိုငယ္ရယ္သံၾကားလိုက္ရတာအလြန္ပင္ေနြးေထြးလွသည္
ကေလးတစ္ေယာက္လိုdressကိုတမမႏုင့္
မဟူရာၿပံဳး၍သာၾကည့္ႏိုင္ေတာ့သည္၊
ညီအမႏုစ္ေယာက္အတူကားေျပာေနတာကိုအေဝးကၾကည့္ရင္းၿပံဳးေနေတာ့
'ေနာက္ဆံုးေတာ့မဟူရာအိမ္ေထာင္ထပ္က်ျပန္ပါၿပီ´
'ဟားဟား၊ဒါနဲ႔နင္နဲ႔ေမသူဘယ္လိုေတြ့ၾကတာလဲ´
'aww၊ငါအမတစ္ဝမ္းကြဲရဲ့တူဟာသူကေမသူေက်ာင္းမွာတတ္တာ၊တစ္ေန့အမကသူမႀကိဳႏိုင္လို႔ငါႀကိဳခိုင္းရင္းေတြ့တာ´
'ေမေမ၊ကိုကိုငိုေနတယ္´
'ဘာလို႔လဲ´
မဟူရာလိုက္သြားၾကည့္ေတာ့စီးပြားဖက္ျဖစ္သူေရခ်ယ္ကလည္းရိွေနသည္၊
'သုတဘာလို႔ငိုေနတာလဲ´
ဘာမျွပန္မေျပာပဲနားရြက္မ်ားပါးမ်ားနီေနသည္၊
'အာ...sryပါ၊မဟူရာ၊တို႔သားေလးကအသည္းယားၿပီးသုတေလးကိုဖက္နမ္းလိုက္လို႔ေလ၊အမတားပါေသးတယ္၊သားကမရျဖစ္သြားတာ´
'မင္းကလည္းကြာ၊မင္းကိုနမ္းတာအျဖစ္သည္းေနတယ္´
'ဂြၽန္အန္ဒါဆန္!မာမီေျပာေနတယ္ေလ´
ဥေရာပကေနအေျခခ်ေနထိုင္သူမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ျမန္မာစကားကိုလည္လည္ဝယ္ဝယ္ေျပာႏိုင္ေနသည္၊
'သားကအဲ့တာနဲ႔ငိုစရာလား´
'ေမေမကလည္းေယာက်ာ္းခ်င္းႀကီး၊ၿပီးေတာ့သားကိုသူ႔မိန္းမလုပ္ခိုင္းမယ္ဆိုၿပီးစတယ္´
'ဂြၽန္အန္ဒါဆန္!မင္းကေတာ့ကြာ၊မင္းအခုခ်ိန္ကစၿပီးမာမီနားကတဖဝါးမွမခြာရဘူး၊မဟူရာတို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္´
'ရပါတယ္၊ကေလးေတြပဲအေပ်ာ္သေဘာနဲ႔စတာပဲ၊ဒါကိုသားကနားမလည္လို႔ပါ၊ေရခ်ယ္တို႔အနားယူၾကပါ၊ေအးေဆးေပါ့၊´
ဂြၽန္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကသုတကိုေျပာင္ျပေတာ့ေဒါသထြက္ကာထရပ္ကာေျပးရန္လုပ္ရန္လုပ္ေတာ့မဟူရာလက္ေမာင္းကဆြဲထားကာ
'သား၊သုတ၊´
မ်က္ရည္မ်ားကိုသုတ္ေပးလိုက္ကာ
'မငိုနဲ႔ေလ၊သူငယ္ခ်င္းကစတာကို´
'ေမေမကလည္း´
'သုတဘာျဖစ္လို႔လဲ´
'ေၾသာ္မမိတ္ေဆြရဲ့သားကသူ႔ကိုဖက္နမ္းလို႔ေလ၊´
ေမယြန္းရယ္ခ်င္စိတ္ကိုထိန္းကာ
'လာပါ၊သုတေကာ၊ယုယေကာညစာစားမယ္လာ၊မပါလိုက္ခဲ့´
ကေလးႏုစ္ေယာက္ကိုမုန္႔မ်ားရိွရာသို႔ေခၚလာကာထည့္ေပးေနသည္၊မိခင္အရင္းထက္ပင္ေနြးေထြးျပတဲ့ေမယြန္းကိုကေလးမ်ားကမဟူရာထက္ပိုခင္တြယ္သည္၊
မိသားစုေလးဟာသိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းႏုင့္
လူတိုင္းကိုၿပံဳးေစေသာျမင္ကြင္းေလး
ထူးဆန္းတာဟာမိန္းကေလးႏုစ္ေယာက္တည္ေထာင္ထားတဲ့မိသားစုေလးျဖစ္ေနသည္၊
ficအသစ္ကေလးစမယ္ေနာ္၊ericaအခုတေလာေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲတာေလးေတြကိုေရးရတာအရသာေတြ့ေနပါတယ္၊
ဒါေၾကာင့္ဒီတခါမွာကိုလိုနီေခတ္ကိုပဲျပန္အရင္းခံၿပီးေရးထားပါတယ္၊ဒီတခါေတာ့ခင္ေမၾကည္တို႔နည္းနည္းကြဲထြက္ေနပါမယ္
သို႔ေသာ္တခ်ိဳ႕အပိုင္းေတြမွာခင္ေမၾကည္တို႔အတြဲကိုျပန္ထည့္ေပးပါ့မယ္