Hikayemizde Huzur Mahallesinin sevgisini aşkını ve yardımseverliğine bol bol şahit olacağız o zaman başlıyalım.
#1 Cemal Süreyya
#37 Söz
#99 Şiir
#69 Şiir
-TAMAMLANDI-
O günün üzerinden 2 gün geçmişti,Asil beni her gördüğünde kaçıyordu bazen ise bana bakarken yakalıyordum aklından neler geçiyordu en ufak bir fikrim bile yoktu.Böyle yaparak beni üzüyordu ama farkında bile değildi.
Şimdi ise odamda hazırlanıyordum bugün annemin altın günü vardı ve benim izin günümdü son defa üstüme bakarak odamdan çıktım .Açıkçası pek bu güne katılmak istemiyordum çünkü bir sürü dedikoducu teyze bize gelecekte ve bana bir sürü evlilik görüşmesi ayarlamaya çalışacaklardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çalan kapı ile kapıyı açtım karşımda Ahu duruyordu onu içeri buyur ettikten sonra üstündeki kabanı aldım ve mutfağa geçtik.
"Neyin var Ahter çok üzgünsün."
"Sence Ahu Asil beni her gördüğünde kaçıyor bazen bana bakarken yakalıyorum,eskiden halimi hatırımı sorardı artık o da yok."
"Evde de öyle Ahter yemek yerken konuşmuyor iki lokma yiyip kalkıyor gece geç saatlere kadar uyumuyor sabah odasına girdiğimizde leş gibi sigara kokuyor."
Ahu'nun bu dediklerine cevap vermek istemiştim ama kapı çalmıştı annemden azar yememek için kapıyı açtım ve teyzeleri içeri buyur ettim.
Bir süre sonra Ahu ile onlara tabak hazırlayıp çay servisi yapmaya başladım.Son tabağı verip Ahu'nun yanına oturup tabağımdaki börekten yemeye başladım.Bu sırada Ahu'nun dediklerini düşünüyordum.
✧ Asil'den..
Son günlerde Ahter hiç aklımdan çıkmıyordu herşeyde onu düşünüyordum ve bu durum canımı fazlaca sıkıyordu.Aslında doğrusu canımı sıkan bu değil kardeşim dediğim adamın kardeşini bir saniye bile aklımdan çıkarmamdı,ona aşık olmamdı canımı sıkan.
Son defa hesap defterine baktım ve ceketimi alıp odamdan çıktım yanımda çalışan Ali'ye bir kaç bir şey söyledim ve dükkandan çıkıp arabama bindim.İlk önce biraz deniz kenarına gidip kafasını toplaması gerekiyordu.
Arabayı sahil kenarına çekip camı açtım ve gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım.Kafamı bir türlü toparlıyamıyordum.Daha fazla orada durmanın manası yoktu bu yüzden arabayı eve doğru sürmeye başladım.
Eve geldiğimde ise annem ve Ahu hem sofrayı kuruyor hemde konuşuyorlardı ikisininde yanağına bir öpücük kondurup odama çıktım.
Odama çıkıp perdemi çektim ve üstümü değiştirip yatağıma uzandım belki biraz kestirmek iyi gelebilirdi.
✧ Ahter'den devam
Komşular gittikten sonra etrafı toplamış ve odama çıkıp üstümü değiştirip biraz kestirmiştim.
Daha sonra odama babam gelmiş ve beni uyandırıp sofraya inmiştik.
Yemek yiyip sofrayı toplayıp tekrar odama dönmüştüm tam yatacakken abim odama girdi.
"Ahter rahatsız etmiyorum demi abicim."
"Yok abi gel."
Hızlıca yatağa gelip oturmuştu.Benim konuşmama fırsat tanımadan konuşmaya başladı.
"Ben nasıl diyeceğimi bilmiyorum ama ben aşık oldum Ahter, şimdi kim bu kız dersen bizim şirkete çalışıyor çok güzel bir kız geçenlerde çarpıştık kokusu o kadar güzeldi ki ona bir kahve ısmarlamak istedim ama kabul etmedi.Şirkete bütün erkeklere karşı böyle onu her gördüğümde nefesim kesiliyor ne yapacağımı şaşırıyorum ben aşık mı olmuşum"
"Abi sen büyük aşık olmuşsun söyle bakalım yengemizin adını ayrıca aşk ona karşı sonsuz bir sevgidir onu her şekilde kabul etmektir merak etme abi kaderinde varsa olur"
"İnşallah vardır Ahter"
Abim kafasını salladıktan sonra gözlerini kapattı bende lambayı kapatıp yanına uzandım ve uyumaya çalıştım.
