Hikayemizde Huzur Mahallesinin sevgisini aşkını ve yardımseverliğine bol bol şahit olacağız o zaman başlıyalım.
#1 Cemal Süreyya
#37 Söz
#99 Şiir
#69 Şiir
-TAMAMLANDI-
Bugün diğer günlerden farklıydı bugün benim ve Alin'in hayatının değişeceği gündü.Alin'e evlenme teklifi edecektim,annemlerle konuşacağım dedikten sonra düşünmeye başlamış ve hazırlık yapmaya başlamıştım ve bugün büyük gündü.
Ona ne çok abartılı ne de çok abartısız bir teklif hazırlamıştım, şimdi ise evlerinin önünde arabaya gelmesini bekliyordum.Babası ile tanışmıştım gerçekten iyi insanlardı bir abisi vardı o da evliydi zaten sade güzel bir ailesi vardı.
Az sonra apartman kapısından meleğim indi bugün sanki daha güzel olmuştu ya da bana mı öyle gelmişti.Bu kız her geçen gün daha güzelleşiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hızlıca arabaya doğru yürüyüp arabaya bindi kendisiyle beraber leylak kokusuda gelmişti mis gibi kokusunu ciğerlerime depolamaya başladım.
"Hoş geldin meleğim." Kafasını bana doğru çevirip yanağıma tüy kadar bir öpücük bıraktı.
"Hoş bulduk hayatım ee neymiş süprizin kaç gündür meraktan ölüyorum." Bu sabırsız hallerine gülmeden edemedim çok sabırsız bir sevgilim vardı ayrıca hızlı hızlı konuşması beni çok mutlu ediyordu.
"Gidince görürsün hayatım." Gözlerini kapatıp açtı ve kemerini bağlayınca gideceğimiz yere doğru arabayı sürmeye başladım.
Trafik yüzünden ancak gelebilmiştik arabayı uygun bir yere park ettim ve arabadan indik, hızlıca Alin'in yanına gidip elini tutum ve teknenin yanına doğru ilerledik açıkçası baş başa olabileceğimiz bir yer seçmiştik.
Tekneye binmesine yardımcı olduktan sonra onu oturtup bende kaptanın yanına gidip açılması gerektiğini söyledim.
Yavaş yavaş içeri girdim ve Alin'in yanına gidip ayakta durdum.
"Hayatım gel şöyle geçelim manzara daha güzel."
"Tamam sevgilim."
Elinden tutup teknenin diğer tarafına getirdim, güzel bir yerde tekne durmuştu Alin'in arkasına geçip diz çöktüm ve bana dönmesini bekledim, kısa bir süre içinde bana dönmüştü ve gözünden şaşkınlık akıyordu boğazımı temizleyip konuşmaya başladım.
"Alin ben öyle süslü şeyler söyleyemem ya da ne bileyim öyle süprizde yapamam ama sana kalbimi sevgimi kendimi verebilirim, Alin meleğim benimle evlenir misin benimle yan yana olur musun benimle bir ömür geçirir misin"
Söylediklerim bittikten sonra aldığım yüzüğü çıkartıp kutunun kapağını açtım ve belli bir hizada tutum.Bu sırada istediğim cevap gelmişti.
"Seninle evlenirim Arslan seninle yan yan olurum seninle bir ömür geçiririm." Beni kollarımdan tutup kaldırdı bende titreyen ellerimle yüzüğü taktım ve anlından kocaman öptüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"O kadar mutluyum ki Alin benimle evlenmeyi kabul etmen beraber bir hayata adım atmak bunların hepsi çok özel sevgilim."
Arslan sözlerini bitirdiği gibi Alin sarılmıştı çok seviyordu sevgilisini.
Uzun uzun sarılmadan sonra yatın üst tarafına çıktık ve bizim için hazrlanan sofraya oturduk.
Yemek bitiminden sonra oturma kısımlarına geçip oturmuştuk hava serinleştiği için üstümüze şal almıştık bir yandan ise elimizdeki kahveleri yudumluyorduk,Alin kupasını kenara koyup bana döndü.
"Ben babamlarla konuştum sevgilim müsait olduğunuz bir akşam seninle tanışmak istiyorlar bu yüzden müsait olduğun bir akşam bize gel." Alin"in dedikleri ile vücudumda bir heyecan oluşmuştu.
"Olur güzelim,bende annemlerle konuşurum,ayrıca konu sen olduğunda ben hep müsaitim.
"Sen delisin neyse Salı akşamı müsaitiz eğer bir sorun olmazsa annemlerle konuşup sana haber veririm."
Kafamı sallayıp Alin'in kafasını göğsüme yasladım ve denizi izlemeye başladık ben ise bir yandan İpek gibi olan saçlarını okşuyordum.
Saat gece on'a yaklaşırken gitmemiz gerektiğini fark etmiştim.
Alinin'de hazırlanması ile tekneden inip arabaya bindik.
Arabaya oturduğumuz gibi kemerlerimizi bağlayıp radyoyu açtım ve şarkıya eşlik etmeye başladım.
Alin bu halime yüzünde kocaman bir gülümseme ile izliyordu.Elimden geldiğince onu mutlu etmeye çalışıyordum.
Önünde durduğum binaya baktım Alin'i evlerine getirmiştim ama onu hiç bırakmak istemiyordum.
"Üzülme aşkım yakında hiç ayrılmayacağız." Hızlıca sarılışına karşılık verdim ve saçlarını koklamaya başladım.Yarın yine beraber olacaktık ama bana yetmiyordu ki.
"Biliyorum Sevgilim ama seni hiç bırakmak istemiyorum." Bu halime gülümsemişti o da ayrılırken üzülüyordu ama yakında böyle dertlerimiz kalmayacaktı buna inanıyordum.
"Üzülme koca bebek,neyse ben artık ineyim geç kalmadan." Tamam anlamında kafamı salladım ve yanağına bir öpücük bıraktım benimm en ufak öpücüğümde kızarıyordu.
Utanarak arabadan indi ben de az önce dinlediğimiz şarkıyı tekrar açıp mahalleye doğru sürmeye başladım yakında ondan ayrılmama hiç gerek kalmayacaktı.
Arabadan inip eve girdim ışıklar yanmıyordu galiba annemler daha nişandan gelmemişti eve girip odama girdim ve pijamalarımı giyip yatağıma yatıp ve bugün çekindiğimiz resimlere bakmaya başladım.
❤️ Finale son dört...
Bu kitaba veda etmemize çok az kaldı 🥹
Yeni bölüm gelene kadar kendinize çok çok iyi bakın ❤️
