Bölüm 5

15K 648 112
                                    

"İrem hanıma ne oldu?" ah stajer ah stajer kimse sana söylemedi mi bu şirkette bir şey oluyorsa görmemiş gibi yapman gerektiğini...

"Sen stajer misin?" diye sordum.

"Evet efendim" kafamı salladım.

"Anladım bölümün ne?" bölüm müdürü bu konuyu halledebilirdi "Pazarlama efendim" pazarlama departmanının müdürüne baktım Gökçe hanım önümde biraz kasıldı "Toplantıdan sonra ben ilgileneceğim efendim" dedi.

Kafamı salladım "Başka sorusu olan yoksa toplantıyı bitiriyorum." dedim kimseden ses çıkmadı Aral da olaya benim dalmamdan memnun duruyordu.

Ayağa kalktım ellerimi masaya koydum "Toplantı bitmiştir işinizin başına" hepsi ayaklandı odadan çıkmaya başladı.

En son Aral bey ile ben kaldığımda "Ben çıkıyorum mesaim bitti akşam klüpe ne zaman gitmek isterseniz mesaj atmanız yeterli" dedim

"Tamam haberleşiriz" dedi o da odadan çıktı

------------------------------------------------------

Eve çoktan gelmiş duş almıştım saat dokuza geliyordu birazdan Aral arardı hızlıca saçlarımı kuruttum üstüme gece giyebileceğim belime kadar açık sırt dekolteli siyah bir elbise giydim gözlerimi öne çıkaracak siyah bir göz makyajı ve olmazsa olmazımız kırmızı ruj zaten düz olan saçlarıma üsten bir fön çektim

Siyah zincirli elbiseme uygun küçük bir çanta aldım içine silahımı telefonumu kredi kartımı ve rujumu koydum

telefonuma gelen mesaj sesi ile hızlıca elime aldım

ARAL BEY: Kapının önündeyim iki dakika içinde burada ol

Hadi canım beni almaya mı gelmişti ben kendi arabamla falan giderim sanıyordum ya bu adam bana aşık ama belli etmiyor ne yere bakan yürek yakanım

Cevap vermedim görüldü attım yatağıma oturdum telefonumdaki saate bakarak iki dakika geçmesini bekledim üçüncü dakikada hiç de hızlı olmayan adımlarla kapıya çıktım gerçekten bekliyordu

arabanın kapısına geldiğimde içinde oturan Aral'a baktım bu adama centilmenlik öğretilmemişti insan çıkar kapımı falan açar altındaki pahalı arabayı görmemiş gibi yapmayı tercih ettim nasıl olsa adam Patron

hızlıca yolcu koltuğunun kapısını açtım yanına oturdum "Dördüncü dakikaya girdik Aşkım anında mesajı görüyorsun ama hemen çıkamıyorsun?"

"Hazırlanıyordum hem sizin geleceğinizi de bilmiyordum." diyerek kestirip attım

"Bir daha beklemem." gözlerimi devirdim o sırada çoktan arabayı çalıştırmış yola konmuştu

"Ben demedim beni bekleyin diye beklemek istemiyorsanız basıp gidebilirdiniz" yüzüme öyle öldürücü bir şekilde baktı ki

Kafamı ' ne?' dermiş gibi iki yana salladım

"Sabır sabır sinirlenmeyeceğim" diye söylenmeye başladı daha fazla karışmamak için ben sosyal medyada gezmeye başladım o da sakince arabasını sürüyor demek isterdim ama son sürat gidiyordu

sonunda klübe vardığımızda aynı anda arabadan indik güvenlik beni gördüğü anda geri çekildi ne ayaktı bu adamlar beni ölse içeri almazlardı Aral beyi tanımıyorlardı ama benim burada baya tanınmışlığım vardı kafamda deli sorular

içeri girdiğimiz anda alkol kokusu ciğerlerime işledi öyle pis bir yer değildi her şey ayarındaydı asla uyuşturucu vb. şeyler satılmazdı o konularda çok ciddi bir insandı Semih bey

Karanlığı Seçmek Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin