Aşk-ı Midyat ( Ağa )

7

Okula başlayacaklara kolay gelsin, oy ve yorumu unutmayın diyerek sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
‼️Bu arada en çok yorum yapana bidahaki bölümü ithaf edeceğim.

BÖLÜM SÖZÜ: Tüm Mardin duysun bilsin ki ben bir canavarım ve bundan da utanmıyorum!

Konaktan çıkarken teyzemin sesini duyunca durdum. Başkası olsa umursamazdım ama teyzem farklıydı benim için. O ise yanıma gelince nefes bile almadan konuşmaya başladı.

Teyzem: Ne yaptığını sanıyorsun sen Arjin?

+ O hak-

Teyzem: Sakın hak etti falan deme bana. Her insan hata yapabilir. Bu tepkin fazlaydı, rezil ettin kızı da aşireti de herkesin ortasında!

+ Teyze, Haje'ye neler yaptılar on-

Teyzem: Annene hem adın hem huyun benzemiş Arjin, tam annenin kızı olmuşsun. Ne merhamet kalmış içinde ne vijdan! Karşındakinin bir hatası onun hayatını kaydırmaya sebep değil.

Teyzemin dedikleriyle dondum kaldım. Nasıl annem hakkında böyle düşünebilirdi? Ablasıydı annem onun, hep çok severdi teyzemi.

+ Bundan utanmam mı gerekiyor? Çünkü ben sadece gurur duydum ona benzemekten. Avjin Eroğlu'nun kızı olmak hep gurur verdi bana. Ama senin için aynısını geçerli değil galiba çünkü bahsettiğin kişi sadece benim annem değil senin de ablan.

Teyzem: Ben ablamın yanlışlarının da hep farkındaydım ama o bile senin kadar aşmadı haddini, üzmedi insanları. Küçük bir çocuk değilsin, insanlarda oyuncakların değil.

+ Sen ister kabullen ister kabullenme, ben buyum ve evet annemin kızıyım. Sevdasını tüm Mardin'e haykıran o kadının kızıyım ben! Ve daha yapacaklarım bitmedi, sırada da o  Ezo kadın var. Bana da anneme de laf etmenin bedelini en ağır şekilde ödeyecek!

Teyzem: Sen, sen bir canavar olmuşsun. Tanıyomuyorum seni.

+ Susup kabullenmemek, hakedene ağzının payını vermek canavarlıksa ben canavarım ama en azından senin gibi rahat değilim. Ablana laf etti o kadın diyorum hala anlamıyorsun. Mezardaki anneme laf ettirmemek, onunla gurur duymak canavarlıksa tüm Mardin duysun bilsin ki ben bir canavarım ve bundan da utanmıyorum!

Bir elimle eteğimi toplamış hızlı hızlı yürüyordum, diğer elimle ise yanağıma akan gözyaşlarını siliyordum. Sonunda mezarlığa gelince, birkaç dakika kapıda durdum. Kendimi hazır hissedince içeri girdim. Mezarlığın içindeki yollar çamurdu ve ince topuklu ayakkabılarım çamura batıyordu. Bu duruma daha fazla sabredemeyerek ayakkabılarımı çıkarıp elime aldım. Ayağıma batan taşları umursamıyordum. Sonunda Avjin Eroğlu yazan mezara gelince önce çiçeklerine sonra toprağına dokundum.

+ Ben geldim annem. Bu aralar ihmal ediyorum seni ama  şu üç günde neler yaşadık neler. Ama sen merak etme, ben senin kızın olarak dimdik durdum. Tıpkı öğrettiğin gibi anne. Haje'yi kurtardım onlardan şimdi Ezo kadın ve o cadı gelini yola getirmek var sırada. Sana dil uzatmayacaktı anne, konu senken ne kadar hassas olduğumu bile bile bunu yapmayacaktı! O ağrıma gitmedi verdim ağzının payını ama teyzemin dedikleri çok ağrıma gitti annem.

Ağzımdan bir hıçkırık çıktı, sonra diğerleri de arka arkaya geldi. Tutmadım kendimi, ağlamaya devam ettim.

+ Şimdi ağladığıma bakma anne, sen yanımdasın diye ağlıyorum. Hani derdin ya benim yanımda güçlü olmana gerek yok diye, o yüzden rahat rahat ağlıyorum. Teyze anne yarısı derler, niye bugün böyle yaptı teyzem? Annesinin kızı demişti hem adın hem huyun benzemiş. Ne merhamet kalmış içinde ne vijdan. Karşındakinin bir hatası onun hayatını kaydırmaya sebep değil. Sen derdin ya anne, biri seni üzerse ona öyle bir ders ver ki sadece ona değil cümle aleme ibret olsun diye. Hem ben gurur duyuyorum sana benzemekle ama sana bunları demesine de çok sinirlendim. Kardeşin o senin, nasıl der sana böyle bir şeyi.