DEFNE | Gerçek aile |

19

Medya; fav gezegenim<3

#Jüpiter #Jüpiter'de #yaşamak #istiyorum #Dünya #sıktı #artık #uzaylılar #alın #beni

YAZAR ( Yani ben 🙃)

Sahra bir anlık hatayla üvey kızı olan Defneye silah doğrultup tetiğe bassa da ellerinin titremesinin acizliğiyle kurşun defnenin yanından geçip gitmişti. Defne ise korku ve aldığı yaradan dolayı bayılmıştı. Sahra, Defne'nin yarasını son anda fark edip vurmamıştı. Ya da vuramamıştı. El titremesi sadece kendi vicdanının sesiydi.

Sahra küfredip çantasından telefonunu çıkarıp kocası Kenanı aradı. " Bende seni arayacaktım şimdi, naptın ? Öldürdün mü kızı ? " Kendisinin gerginliğine nazaran kocasının sesi oldukça rahattı.

Sahra içten içe kocasına kızıyordu. Öldürme fikrini kocası istiyordu. Sahra ise tam tersi kızı öz ailesinden ayırmaktı tek derdi. Aynı defne'nin abisinin istediği gibi. " Kızı öldürürsek, abisinin verdiği bütün paralar da yanar bizde ! "

" Zaten benden önce senin kiralık katilin vurmuş kaçmış, korkak herif. " Küfreder gibi çıkmıştı Sahra'nın sesi.

Kenan'ın kıkırtısı, Sahranın kulağını doldururken, Sahra telefonu kulağından çekmişti. Kenanla görücü usulü evlenmişti. Gençlik yıllarında sevgilisi Ahmetle evlenme hayalleri kurarken, Sahra'nın ailesi Kenanla zorla evlendirmişti.

Sahra'nın aklı ve kalbi hâlâ Ahmetteydi, bu yüzdende plan tıkırında gitmeliydi ki tekrardan paralarla sevgilisine dönebilmeliydi.

" Şimdi beni iyi dinle, bir tane doktor ve araba ayarla. Ve sana atacağım konuma gel kızı da alıp plana uygun gideceğiz ! Bu gece Türkiyeden gitmemiz gerekiyor."

" Sen nasıl istersen güzel karıcım. " Kenan'ın sözleri, Sahra'nın midesini bulandırmıştı. Kenandan duyduğu sözleri, Ahmetten duymak için her şeyini verirdi. Verecekti de.

Sahra hiçbir şey söylemeyip telefonu kapattı. Ve konum attı. Yerde öylece yatan Defneye baktı. Defneye baktıkça daha da kötü hissediyordu kendini.

Kenan'ın Defneyi vurdurtmak istediğini biliyordu, Sahra karşı çıkmıştı. Sahrayı kandırıp bu fikirden vazgeçtiğini ve Sahraya gözünü korkutmasını istediğini söylemişti. Sahra da kabul etmişti. Ama Kenan dediğinin tam tersini yapmıştı. Aptal.

Sahra usulca yere çöküp Defne'nin yarasına elini bastırdı. Boşta olan eliyle de kızın nabızına bakmadan edemedi. Kızın yüzü çok solmuştu.

Ne vardı sanki, plana sadık kalıp kızı da bayıltıp öyle gitselerdi. Defne beni hiçbir zaman affetmeyecek diye geçirdi içinden. Böyle bir durumda bile kendini düşündüğü için kendine kızdı. Bencil. Aptal ve bencil tam birbirinizi bulmuşsunuz.

" Hazır mezarlıktayken ne güzel gömerdik kızı. " Dedi Kenan alayla gülerek. Sahra'nın yüzü hâlâ defnedeyken yüzünü buruşturdu. Sahra da aynı alayla karşılık verdi. " Oldu, abisi de bizi gömsün. Paralarda uçsun ! "

Kenan sırıtarak karısının yanına çöküp elinin tersiyle Sahra'nın yanağını okşadı. " Şaka yapıyorum karıcım, paraları alalım ondan sonra gömeriz. " Dedi karısını yatıştırmak için.

Sahra'nın sinirle solumasını duyan Kenan alayı bırakırken; " Araba ve doktor hazır, abisi olacak o piçten de biraz daha para aldım. Hiç sorgulamadan verdi piç. Para bol valla. " Dedi.

Sahra hiç umursamadan dinlerken para kısmında tek kaşını kaldırdı. " Neden aldın ek parayı ? " Sahra, Kenan'a güvenemiyordu. Arkadasından bir iş çevirmesinden şüphe ediyordu. " Kızı ülkeden götürürken masrafları kendi cebimizden mi ödeyelim yani ? Karıcım eğer sen ödemeyi çok istiyorsan kendinden verebilirsin, ama benden beş kuruş çıkmaz. "