Chapter 32

90 7 0
                                    


Chapter 32

This fast few days, I feel like I was living on a fairy tale where whirlwind love exist.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na ang dati kong kaibigan ay manliligaw ko na ngayon.

Bawat araw at gabi iyon lamang ang laman ng isipan ko. Hindi ko rin mapigilang matakot lalo na at bago ko siya naging manliligaw ay naging kaibigan ko muna siya. He's one of my closest friend here, I'm so scared that; one day, kung magiging kami talaga, at mag-fail 'yung relationship namin ay masisira din ang pagkakaibigan namin.

There are days that I feel like regretting for giving him a chance. Pero araw-araw ding pinaparamdam sa akin ni Kasper na wala dapat akong pagsisisihan sa piniling desisyon. Alam kong nararamdaman niya rin ang paga-alinlangan ko at bawat panahon na nararamdaman niya iyon ay wala siyang ibang ginagawa kundi ang iparandam sa akin that everything about us was worth the risk.

"Paano pag hindi tayo nag work out?" I ask out of the nowhere.

"Hmm? Bakit naman hindi? We work out as an enemy, we also work out as a friend. Of course we'll work out as lovers too, El...just take a risk and I will do the rest." He took my hand above the table and kiss it. "Hindi ako bisyosong tao, pero susugal ako para sa 'yo.

Kinagat ko ang ibabang labi at marahang tumango. " I'm sorry, that was supposed to be a random thought." I softly answered.

"I know that you're still having a doubt about us but I will never get tired of proving you that this relationship is worth the risk, you are worth the risk, baby." Hinalikan niyang muli ang likod ng palad ko habang ang mga mata niya ay nakatitig sa akin.

Masuyo ang bawat tingin niya sa akin, randam ko ang pagi-ingat at pagmamahal sa bawat paglapat ng kanyang mga mata sa akin.

Hindi ko ito napansin noon. But Kasper has always look at me that way. Full of affection and gentleness.

Sabado ngayon at kasalukuyan kaming nasa loob ng Jollibee upang kumain, kagagaling lang namin sa mall kanina upang manood ng sine, nag-shopping din kami ng kaunti pagkatapos ay dumiretso na kami rito sa Jollibee upang kumain ng lunch.

"I love you, okay?" Sambit niya.

Tumango lamang ako. After we ate our lunch, we decided to go to their house. Balak ko ring  bisitahin doon si Kaspian. I  wonder what happened to that cat now? Buhay pa kaya 'yon?

"Babe, andito na tayo." Naramdaman ko ang bahagyang pagyugyog ni Kasper sa balikat ko. I slowly open my eyes and look at the surroundings through the tinted windows.

Agad kong nakita ang pamilyar nilang garage. Nandito na nga kami.

"Sorry, I fell asleep." Medyo paos kong paumanhin kay Kasper.

Kasper just shook his head and smirk.

"It's fine, kitten." Napatigil ako nang marinig ang itinawag niya sa akin. I still remember the reason why he calls me that way.

Tunog 'akin' daw iyon. Hindi ko mahanap ang pagkahalintulad ng tunog nila ngunit kinikilig pa rin ako habang tinatawag niya ako ng ganoon.

Sabay kaming pumasok ni Kasper sa kabahayan. Katulad nang una kong pagpunta rito ay sinalubong ulit kami ng  katulong nila. Ate Esmeralda jump in glee when she saw me entering the house with Kasper, kahit sina ate Shirley at Joy ay ganoon din ang naging reaksyon nang makita ako.

I can't help but be infected by their contagious and warm greetings. Ang laki ng ngiti nila habang kinumusta ako dahil medyo matagal na rin simula no'ng pumunta ako rito. We do some small catching ups before they finally bid their goodbye to me because they still have a work to finish.

Building Bridges.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon