Selim konuştukça içime bir mutluluk doldu. Ama gidebileceğimi söylediğinde içinde bir umut oluştu. İstersem gidebileceğim istersem özgür olabileceğim ama Selim..
Selim e ne diyeceğimi bilmiyorum zaten konuştuktan sonra benim birşey dememe gerek kalmadan çıktı odadan arkasından bakakaldım. Ne diyecektim bu evlilik sürecek mi yoksa gidecek miyim ?
Bütün gece düşündüm Selim i seviyor muyum yoksa alışkanlık mi ? Mutsuz hayata dayanabilecek miyim ? Peki ya kalsam mutlu olur muyuz ? Sorular sorular ama hiçbir şekilde cevap bulamıyordum. Sabaha karşı sessizce Selim in odasına gittim onu uyurken izlemek istiyordum ama odaya girdiğimde onunda uyumadığını gördüm. Pencereden dışarı bakıyordu. Nasıl oldu bilmiyorum kendimi ona sarılırken buldum içimden öyle gelmişti. Arkadan sarıldım ilk defa Selim e böyle sariliyordum. Önce irkilse de sonra ellerimi tuttu. Nefesini tutuyordu sanki nefes almayı unuttu. Ne diyeceğimi bilmiyorum ama şuan anladım ki ben Selim i bırakamam o benim kaderim.
Selim ellerimi çözdü beni kolunun altına aldı başını omzuna koydum. Saçlarımı öpüyordu ama ikimizde konuşmuyoruz sanki konuşsak uyanacağız sanki konuşsak tüm büyü bozulacak.
Ne kadar kaldık öyle bilmiyorum ama sonra kendimizi yatakta bulduk. Selim e sarıldım öyle uyuduk .
Gözümü açtığımda Selim in beni izlediğini gördüm ilk defa gözlerinin böyle parladığını görüyorum. Ona kocaman gülümsedim "Günaydın" dedim. Alnımdan öptü " Günaydın sevgilim " dedi. Konuşmamız gerekiyor ama bu ortamı bozmayı hiç istemiyorum. Selim de huzursuz hissediyorum. Yatağın içinde doğruldum. " ayrı evimiz olsun " dedim. Selim başta şaşırdı ama sonra gülmeye başladı sanırım içten içe onu bırakacağımı düşünüyordu. Sıkıca sarıldı
" Tamam sevgilim sen yeter ki iste" dedi. Bende ona gülümsedim.
"Hadi kalk sana güzel bir kahvaltı ismarlayacağım "
"Hmmm ",
"Evet hadi sen hazırlan sonra işimiz var."
" Ne işi Selim"
" Ev bulacağız birtanem. Hemen yeni hayatımıza başlayacağız. Seni çok mutlu edeceğim."
" Selim "
Konuşmam öpüşüyle son buldu.
********
Boğazda çok güzel bir restorana geldik. Selim sürekli gülüyor birşeyler anlatıyor ilk defa onun bu halini görüyordum. İnşallah pişman olmam inşallah Selim le çok mutlu oluruz.
" Hayatım diyorum ki sana bir yayın evi açalım ne diyorsun "
" Ciddi misin sen?"
" Evet hayatım hem kendi işin olur hemde aklım sende kalmaz "
" Ama nasıl olacak ki ?"
"Herşeyi ben halledeceğim birtanem, ama işe dalıp beni ihmal etmek yok anlaştık mı ?"
"Hmmm işimden mi kiskanirsin"
"Ben seni kendimden kıskanıyorum."
"..."
"Herşey çok güzel olacak Meyra yemin ederim "
"Biliyorum. Çok mutlu olacağız "
Selim'le saatlerce kafede oturduk beraber ev ilanlarına baktık. Hepsine birşey buluyor hiç birini beğenmiyor.
"Biz böyle ev falan bakıyoruz ama babanlar ne diyecek ?"
"Kimse birşey diyemez sen merak etme biz iki kişilik bir yuva kuracağız."
"Bilmiyorum huzursuzum "
"Sen düşünme bunları herşeyi ben halledeceğim. Sadece sen nasıl bir ev istediğine karar ver "
