Zawgyi
"သား ပစၥည္းေတြအကုန္စံုၿပီလား?"
အခန္းထဲတြင္ေတာက္ပလင္း အ၀တ္ထည့္ေနစဥ္ အေမ၀င္လာသည္။မနက္ျဖန္သြားရေတာ့မွာဆိုေတာ့ ျပင္ဆင္စရာ႐ွိတာျပင္ဆင္ရသည္။ဟိုကိုေရာက္မွ အစ္ကိုနဲ႔လူခ်င္းခ်ိန္းရမည္ျဖစ္သည္။
"ဟုတ္ အေမ စံုပါၿပီ"
အေမက ကုတင္ေပၚတြင္၀င္ထိုင္ကာ မိမိအားၾကည့္ေနသည္။
အေမ၀မ္းနည္းေနတာ သိတာေပါ့။သို႔ေပမဲ့ က်ေနာ္အေမ့ကိုမၾကည့့္ျဖစ္ပါ။အေမ့ရဲ႕၀မ္းနည္းေနတဲ့မ်က္၀န္းေတြကိုျမင္ရင္က်ေနာ္ပါအလိုလို၀မ္းနည္းရသည္။အေမက အစ္ကို႔ထက္ မိမိနဲ႔ပိုအေနမ်ားသည္မို႔ ထင္ပါသည္။ငယ္ငယ္ကတည္းကအေမနဲ႔တစ္ခါမွမခြဲဖူးသည္ဘဲ မိမိလည္းခံစားရတာေပါ့။ခြဲခြာရျခင္းဆိုရင္ ဘယ္လိုခြဲခြာရျခင္းျဖစ္ျဖစ္က်ေနာ္မုန္းပါသည္။
ကုတင္ေအာက္တြင္ ထိုင္ကာ ပစၥည္းမ်ားစံုမစံုျပန္စစ္ရသည္။ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့အေမေျခရင္းနားသြားထိုင္ကာ
အေမ့ခါးကိုဖက္ၿပီးေပါင္ေပၚေခါင္းတင္ကာ ေမွးေနလိုက္သည္။"အသက္က၃၀ေက်ာ္ေနၿပီ ခုထိခြၽဲတုန္း"
မိမိေခါင္းအား လက္ျဖင့္ဖြဖြပြတ္ေပးကာ အေမကခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာဆိုေတာ့ မိမိလည္းျပံဳးမိသည္။
"သားက ကေလးဘဲ႐ွိေသးတာကို"
"ဒီပံုစံကိုကုမၸဏီက ၀န္ထမ္းေတြျမင္ရင္ ရယ္ၾကေတာ့မွာဘဲ"
"ရယ္ပါေစေပါ့ဗ်ာ"
ေတာက္ပလင္းကေလးတစ္ေယာက္လို ႏႈတ္ခမ္းဆူဆူနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့ အေမကမ်က္ရည္မ်ားၾကားရယ္ေတာ့သည္။အေမရယ္ေနတာကိုျမင္ေတာ့မွ မိမိလည္းစိတ္ခ်မ္းသာရသည္။
"ဥကၠာေလးေရာ ေမေမ"
"မင္းတူသည္က အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ"
ESTÁS LEYENDO
My friend's uncle becomes my husband (Completed)
Romance💜 ခ်စ္ျခင္းေမတာၱက ဦးလင္းျဖစ္ေၾကာင္း 💜 ချစ်ခြင်းမေတာ္တက ဦးလင်းဖြစ်ကြောင်း